Pfffffff hoe houdt iedereen dat toch altijd vol?! Ik werk me drie slagen in de rondte en toch lijk ik bij alles wat ik doe half werk te leveren! Ik werk van maandag t/m donderdag; verspreid over deze dagen werk ik 20 uur. Maar omdat mijn (geweldige!) oppas een aardig eind weg woont, ben ik voor die 'slechts' 20 uur wel 4 hele dagen van huis.. Ik heb 's ochtends, voordat ik überhaupt mijn oudste op school heb, al 90 kilometer gereden en daarvoor ben ik tussen de vijf kwartier en anderhalf uur onderweg geweest. Ok, dat doe ik (ergens) mezelf aan, dat weet ik, maar goede oppas is in deze contrijen nou eenmaal errug schaars.. Heb ik helaas al moeten ondervinden.. Sowieso tot na mijn zwangerschapsverlof heb ik geen keus dan het op deze manier vol te houden.. Daarnaast heb ik uiteraard mijn huishouden nog, waarin drie kleine kinderen rondstuiteren.. Als ik hier de stofzuiger wegzet (en ik stofzuig zo'n 3 tot 6 keer per dag!!), zie ik direct dat ik alweer overnieuw kan beginnen.. Dweilen idem dito.. De afwas is de kast nog niet in of de andere kant van het aanrecht staat alweer compleet vol met een nieuwe lading.. En de rest van de kuis, pff, ik ben allang blij als ik op werkdagen een lapje over de tafel kan trekken! Mijn man werkt vijfploegendienst en daarnaast doet hij wat hij kan, maar goed dat is nou eenmaal niet bijster veel door de onregelmatigheid.. Het leeuwendeel komt op mij neer, zeker wat betreft de zorg voor de kinderen.. Koken, badjes, kleren, alle dagelijkse klussen, maar ook alle eens-in-de-zoveel-tijd dingetjes zijn voor mij (zoals bijv. consultatiebureau) omdat het voor hem voelt alsof hij, door gebrek aan handigheid, compleet voor l*l staat als hij ruzie loopt te maken met de luiers en de kleren van de meisjes.. Begrijpelijk, maar dat is dus weer iets wat continu op mij neerkomt.. En sjah, nummer vier is ook onderweg en dat vreet ook energie.. Pffff............... Ik loop nu al weken met denderende koppijn, ik heb een superkort lontje en huil om het minste of geringste.. Ik ben op, AF, heb niks reserve meer over.. Alles voelt als moeten en ik heb enorm veel moeite om gewoon even te genieten van wat mij gegeven is.. Ik moet mezelf echt dwingen om te genieten van mijn meisjes (doe ik echt wel hoor! Maar het kost moeite op het moment) en al helemaal om te genieten van mijn zwangerschap....... Hoe doet iedereen dat toch? Iedere dag lachend opstaan in een blinkend huis met vrolijke kinderen? Net zo fris thuiskomen van het werk als dat je gegaan bent? Koken, afwassen, stofzuigen, dweilen, poetsen? Ik wil dat ook! Sorry voor het lange verhaal, moest ff m'n frustratie kwijt.. Liefs Esther
Ik heb niet alles gelezen maar wat ik lees is zoooooooooo herkenbaar, ik heb weleens de neiging om de trap op te kruipen zo moe ben ik
ik denk dat het goed zou zijn dat je je man vaker laat zien hoe je alles doet! ik werk ook in ploegen (zorg) werk 32/40 uur en 2 kinderen... maar mijn man doet veel... als ik dagdienst heb.. kookt hij en doet boodschappen.. en als ik avond heb doe ik eerst huishouden maar goed mijn jongens zijn aantal jare ouder! maar weet nog dat mijn jongens zo jong waren GEK werd ik! ik zeg als je contract hebt.. ga eens de ziektewet in! volgens mij heb je een goeie burn-out! waarom werk jij zoveel als jou kinderen zo klein zijn.. geniet ervan!of oppas aan huis?die bijj jou komt? vind erg moeilijk hoop dat ik je iets kan helpen sterkte! ps ga eens bij de huisarts lngs.. want zo te horen een burn-out
Dat klinkt niet al te best. Ik heb zelf geen kinderen en ik werk parttime dus ik heb altijd genoeg tijd voor alles. Zo te horen heb je veel te veel op je bord en ik zou dit maar goed bespreken met je man voordat je zo direct overspannen raakt en helemaal niks meer kan. Mag ik vragen waarom je 3 x op een dag stofzuigt? Is een keer niet genoeg?
pfff zwaar man!! zo voel ik me NU ook.. nu ik 2x hals 6 eruit moest en maar 2halve uur geslapen heb.. dus maar 5uur!! \ik ga zo me bed in! mar jullie kunnen dat niet! sterkte meiden
ze heeft 3 kleintjes.. en die maken een TROEP geloof mij.. ik al bij 2kinderen.. ik stofzuigde ook 3/5x en dwijlde ook daarna vind sneu voor haar
Ik vraag me eelrijk gezegd af, of je je wel hebt afgevraagd of jullie dat zouden kunnen samenvoegen, 4 hele jonge kinderen straks plus allebei een baan, mij lijkt van niet, ik zou knettergek worden en aan het einde van de rit heb je helemaal niet genoten van je humpie's. Ik zou eens goed brainstormen over jullie huidige situatie, of dat haalbaar is. Ik zou OP ZIJN MINST een andere vorm van opvang dichterbij zoeken.
Ik vind het ook sneu voor haar. Hier stofzuigen we 1x per week kan me er niks bij voorstellen om het iedere dag een paar keer te doen. Maar daar gaat het verder niet over.
@babs, dat zou ik doen ja, maar goed dat is niet iedereen zijn keuze. Dit maak je maar 1 keer mee, dat je dropjes zo klein zijn en dan heb je dat straks allemaal gemist omdat je jezelf voor bij heb gerend al die jaren...
Ik zou idd goed overleggen met je man of hij ook niet af en toe wat meer taken op zich kan nemen. Hij doet nu ook al genoeg maar voor jou is het nu gewoon teveel zoals je zelf aan geeft. Zoals ook al gezegd is als je een goed contract hebt bij je werkgever zou je je even ziek kunnen melden en langs de dokter gaan of je idd geen burnout hebt. En zoals andere zeggen dat je misschien maar gewoon thuis moet blijven en genieten van je kinderen, maarja dat zou ik ook wel willen maar als de financiele middelen daar niet voor zijn dan houd dat natuurlijk ook op.
precies... mijn zoon was 16 maand ik was net bevallen... werkte 30 uur in horeca kolfte en als ik thuis kwam moest ik boodschappen doen koken eten opruimen wassen werd toen al KNETTER~~! 31dec zei me baas dat hij zijn zaak verkocht.. over 2 weken.. iedereen 2 weken door betaald kreeg om op zoek te gaan naar ander werk.. of misschien nieuwe eigenaar jou mee wounemen dat was voor mij DEFINITIEVE keuze om te zeggen ik vraag uitkeriing aan! ieder zijn keuze... maar kinderen heb je 1x zo klein.. tenzei je er 20 neemt dus lekker genieten zeg ik als ik zwanger ben en bevallen ben wil ik ook blijven werken maar dan de nachht diensten en weekenden
Sjah drie kleine kinderen maken inderdaad een flinke bende (vooral onder het mom van zelluf doen ) en dan is die stofzuiger, minimaal drie keer per dag, echt wel nodig.. Ik vraag me inderdaad af hoe we (ik?) dat moet(en) gaan bolwerken, zeker als ons zoontje erbij komt.. Ik werk namelijk niet voor de lol, we hebben het geld nodig om rond te komen.. Ok, we zouden wel een (pak 'm beet) 300 euro van mijn salaris kunnen missen, maar dat zou betekenen nooit meer extraatjes en alleen nog kleren van de zeeman.. En daar pas ik ook voor.. Een huishoudster is om diezelfde reden ook niet bepaald een optie.. Ach weet je, het is zoals het is.. Ik baal er alleen van dat het niet gewoon wat soepeler gaat! Ben kapot, opgebrand, uitgeblust, afgefikt en verzin er nog maar eens een paar extra termen voor.. Ik ben (wie zei dat ook alweer?) inderdaad wel van plan om alles eens voor te leggen aan mijn huisarts, als hij durft te stellen dat ik overspannen ben/een burnout heb, dan denk ik dat het wel geoorloofd voelt om de ziektewet in te gaan.. Maar eerder niet, dat kan ik gewoon niet.. Ik werk in de thuiszorg, bij mensen die het echt nodig hebben en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hen 'zonder geldige reden' (=zonder diagnose van huisarts) 'zomaar' te laten zitten.. Oh, en MamadeLuxe, dit vierde kindje is een grapje van Moeder Natuur als het aan ons had gelegen was hij twee/drie jaar later pas gekomen.. Pfffff....... Hoe doet iedereen dat toch altijd?! Liefs
daya, ik zou zeker even een afspraak maken bij je huisarts en daar je verhaal doen ik denk dat je lichaam gewoon eventjes "op" is en dat je tijd voor jezelf en je gezinnetje moet kunnen hebben en lekker genieten en met je man om tafel gaan zitten en een andere oplossing zoeken? luisteren naar je eigen lichaam... omdat als je misschien zo doorgaat je er straks nog erger doorheen zit oh ja en wat betreft je werk het is 24-uurs zorg en de mensen hebben er niet zoveel aan als jij er helemaal doorheen zit
Ik zou eerst een vaatwasser aanschaffen.. (scheelt echt heel erg in tijd) Daarna goed gesprek met partner. Kijken of hij meer kan doen of dat je anders nog minder gaat werken. Oppas in de buurt zoeken, als dat niet lukt een KDV in de buurt ofzo. Of je huidige oppas iets meer betalen als ze bereid is bij jou thuis te komen oppassen. Als is het maar op 2 dagen en dat jij ze 2 dagen naar haar brengt. Ik zelf zou met zoveel kleintjes niet werken en pas als ze wat ouder zijn weer werken. Maar jij weet het beste wat je aankunt.
Oh zie nu pas je laatste reactie. Je moet werken. Dan vind ik dat je man ook moet inzien dat hij meer moet helpen omdat je anders niet meer KAN werken.
Moet eerlijk gezegd zeggen dat ik het knap vind dat je 3 kinderen hebt en zwanger bent van de 4e. Ik heb geen kinderen, wel zwanger maar hier ook weleens uitgeput. En in vergelijking met jou doe ik dan echt niet zoveel als jij. Petje af hoor. Ik snap wel dat je niet de financiele middelen hebt om minder te gaan werken. Maar je moet voor jezelf eens nagaan hoe duur het is om 4x per week 90km af te moeten leggen voor de oppas, die ook nog eens betaald moet worden. Misschien is dan 1 dag minder werken in de week helemaal geen financiele tegenvaller. Ik denk dat je het nooit spik en span kan hebben hoor met 3 kinderen. Bij de mensen waar het spik en span is, daar moet je misschien ook geen kastje open trekken, dan komt de rotzooi je misschien ook wel tegemoet of ze hebben de financiele middelen om een werkster in dienst te nemen. Maar het is zeker belangrijk voor jezelf en je kinderen om even pas op de plaats te maken. Zodadelijk lig je er helemaal eruit en dan komt het niemand ten goede. Succes ermee.