Herkennen jullie dat? Ik ben zo intens gelukkig met mijn gezinnetje, maar op hetzelfde moment zit ik al 7 maanden totaal niet goed in mijn vel. Veel zwangerschapskilo's die er nog aan hangen (druk mee bezig, maar het gaat niet zo snel), niet veel tijd meer om je gedachten op een rijtje te zetten, geen zin meer om met vrienden af te spreken (vaak te moe, of gewoon te onzeker over mijn gewicht om uberhaupt de deur uit te gaan), niet weten of mijn baan nog wel bij me past (maar vast contract geef je niet zomaar op), etc, etc. Daarnaast ben ik ook nog eens hobbyloos... Op de een of andere manier ben ik gewoon mezelf eventjes kwijt. Wie klaagt even mee en laat me weten dat ik (hopelijk) niet de enige ben?
Ik klaag een beetje met je mee Mijn leven is intens veranderd Van een vrije hard werkende carrieremeid met veel passie voor de paardensport (fulltime hobby) waarvan eigen paarden veel vrienden, uitgaan en sociaal leven naar een leven thuis met de kleine. Ga niet meer uit, heb geen paarden meer , rij helemaal niet meer, ga weinig naar vrienden want ik ben moe, heb nog zoveel te doen en heb ook gewoon geen zin om elke keer maar te bepakken als een ezel en continu nee tegen m'n dochter te moeten zeggen (ze is 1 en snapt het allemaal nog niet) Ik ben elke dag zo moe, heb nog 15 kilo teveel en heb een waardeloze flutbaan omdat ik als 32 jarige niet flexibele moeder de niks anders kan krijgen..... Daarom zijn de financieen ook niet geweldig.... Maar ik probeer wel heel positief te blijven. Ik ben mijn eigen bedrijf aan het opzetten, heb een leuk huisje en mensen complimenteren mij altijd hoe helder en schoon het is. Ik heb een leuke vent en een prachtige dochter En ik heb weliswaar mijn sociale leven een beetje via FB maar ik heb altijd veel en overweldigende reacties en gewoon veel leuke contacten online dus lol heb ik er wel van... Ach ik zie het als een ander tijdperk van m'n leven
Voor mij is dit ook erg herkenbaar. In mei 2010 ben ik bevallen van onze 1e dochter. Een erg makkelijk en vrolijk meisje. Maar toch had ik het gevoel dat ik erg veel dingen op moest geven (minder werken, hobby opgeven e.d.). En kan dat maar moeilijk accepteren. In november 2011 ben ik bevallen van onze 2e dochter. Zij is iets moelijker en komt nog iedere nacht voor de voeding. De cobinatie met weinig slaap en niet zo lekker in je vel zitten, gaat niet erg goed samen. Ik kan me voorstellen hoe jullie je voelen.