@Anique: Mooie reactie van je kids. Zal me benieuwen hoe die van mij zullen reageren als we het ze gaan vertellen. (wachten we nog wel even mee)
Lieve meiden. Heb kort onderzoekje gehad en aangezien ze niks zeker is het nog beetje onzeker maar moet er vanuit gaan dat het een miskraam is. Ik heb iig alle symptomen daarvoor... Dus ga daar maar vanuit... Morgen ff huisarts bellen heb geen echo gehad en die wil ik nog wel graag voor 100% zekerheid.
lieve juis, sterkte de aankomende tijd. Ik hoop dat je/jullie dit allemaal goed kan/kunnen verwerken! Nogmaals een dikke knuffel voor jou/jullie.
he juis wat ellendig! ik snap alleen niet waar ze zeggen miskraam bezig te zijn zonder dat ze even hebben gekeken. misschien had je wel gewoon een bloedpropje die er nog uit moest welke klachten heb je dan allemaal?
Juis, wat lief dat je je nog komt melden! Wat een ellendig bericht... Hopelijk krijg je morgen echt duidelijkheid en kan je het een plekje gaan geven... Hele dikke knuffel en heel veel sterkte de komende tijd.
Jeetje meiden, Wat lees ik allemaal... wat erg! @Juis meid, wat vervelend... heel veel sterkte en een hele dikke knuffel!! Ik geef je helemaal gelijk wat de echo betreft... eerst kijken en dan zekerheid! We denken aan je morgen en duimen voor een stukje goede hoop..
Even bijlezen dacht ik, voor het slapen gaan... en dan lees ik juis haar berichtje ... Lieve juis wat vreselijk... ik wens je heel veel sterkte.. je hebt gelijk met de echo; laat ze morgen kijken.. ik denk aan je.. x
Juis, getver dat je nog steeds geen duidelijkheid hebt. Hoop dat je snel een echo hebt voor meer duidelijkheid Sterkte
Hoi dames, Hier eindelijk geslapen en was erg blij vanmorgen maar.... Och Juis Nee toch he, heel veel sterkte lieverd, hoop voor snel meer duidelijkheid. X Joyce
hoi dames, misschien niet het gepaste moment, maar ik wil toch even mijn 'ei' kwijt (of eigenlijk niet!). Ik ben zo verschrikkelijk onzeker! Mede door alle miskramen (niet alleen hier) om mij heen. Ik ben zó bang dat ik met 9+1 een echo krijg en dat blijkt dat het hartje nooit heeft geklopt. Waarom word je eigenlijk zolang in onzekerheid gelaten? Waren maken ze niet gewoon tussen de 6-7 weken een echo? Ik heb wel een paar klachtjes (zere borsten, moe, meer plassen), maar ik ben niet misselijk of iets dergelijks! Over het algemeen voel ik mij gewoon goed. Ik word er echt gek van, maar dit belemmert mij best wel in het genieten (terwijl ik de afgelopen week bijna nooit over een miskraam nadacht). Ik word echt gek van mijzelf!
@Juis: Lieverd, wat rot! Wat een teleurstelling dat je nu ineens zoveel bloedverlies hebt en de verloskundige en/of arts ook denken aan een miskraam. Sterkte, heel veel sterkte en ik hoop dat het vals alarm was. Ik hoop echt dat je straks op je echo toch ziet dat het goed is en je je geen zorgen hoeft te maken. Sterkte... ik denk aan je!
@Onzekere forumvriendinnen: Hoe rot is het om onzeker te zijn... elke keer 100 gedachtes te krijgen en in je hoofd van links naar rechts te verschuiven en steeds van blij naar verdrietig, naar vragen stellen tot hartkloppingen krijgen... ik denk aan jullie. Een echo is natuurlijk de mooiste bevestiging die er is... ik hoop dan ook echt dat jullie je onzekerheid een beetje kunnen dragen tot de echo zodat je je niet alleen maar zorgen hoeft te maken. @Anique: Top! Supertof hoe je kids reageerden! Dat maakt het leven nóg leuker, hè? Enjoy!!
@ Jade Jawel hoor gewoon je ei kwijt, daar zijn deze fora voor. Ikzelf ben ook enorm onzeker, nog 4 weken voor de eerste echo en je pas weet of er daadwerkelijk iets zit. Ik heb gelukkig een hele nuchtere man die me altijd er weer uit weet te trekken. En als er veel narigheid op de fora staat probeer ik het wat te vermijden uit zelfbescherming, neemt niet weg dat ik het verschrikkelijk vind voor iedereen, maar kan erg snel stressen en dat lijkt me ook niet goed. Ook weet ik dat over 1 of 2 dagen die onzekerheid opeens weer minder of zelfs weg kan zijn.. om later gewoon weer terug te komen. Schijnt heel normaal te zijn met al de hormonen die door t lichaam racen. Naar wat ik begrepen heb doen ze liever geen echo rond 6-7 weken doordat t alleen maar meer onzekerheid kan brengen.. hartje klopt nog niet bijv... meer stress, terwijl t kan dat je alleen maar later een eisprong hebt gehad bijv. Rond de 10 weken heb je al gauw meer zekerheid en is de % dat het mis kan gaan al een heel stuk kleiner. Maar ja , die onzekerheid blijft komen en gaan hoort erbij. Vind het daarom fijn dat we deze fora hebben en t van ons af kunnen schrijven en ook dingen vragen. Dikke X Joyce
Inderdaad Joycie78, daar is het forum ook voor en dat is alleen maar goed. Behalve als we elkaar onzeker gaan maken natuurlijk... maar dat is niet de bedoeling, dus dat zit wel goed.
Seallable: ik wil ook zon knop whahah dan waren we 12 weken natasha: ik snap wat je bedoeld met dat contact, denk dat we gewoon wat beter ons best moeten doen juis: helaas ook geen ervaring met dat soort dingen... duim voor je!! EDIT: Dikkue knuffel meid!!!! en heeeeel veel sterkte! hier ook onzeker zoals bijna elke "begin" zwangere denk ik, leef hier nu met het motto "elke dag is en 1" en zo maken we de 40 weken wel vol
Gisteravond heb ik het aan mijn ouders en zusje verteld. Mijn zusje is 17 jaar en woont nog thuis. We hadden mijn ouders gevraagd te komen, mijn vader zou mijn man nog helpen met het plaatsen met (een deel van) de schutting en voor de gezelligheid had ik mijn moeder gevraagd een bakkie te komen doen. Toen we een poosje gekletst hadden, heb ik ze een envelopje gegeven met wat foto's van de kinderen. Schoolfoto's... had ik ze beloofd een poosje geleden, maar die moest ik toen nog nabestellen. Bij het geven van de envelop zei ik: 'een kadootje... nog wat foto's van jullie kleinkinderen.' Behalve de foto's zat er ook een blanco foto bij met een groot geel vraagteken in het midden. Hihi... Mijn moeder zei: 'Waarom staat er een vraagteken op? Of... nee... écht? Is het waar? Ben je zwanger??' Ik begon natuurlijk te glimmen en mijn ouders vlogen me allebei om m'n nek om te feliciteren. Echt lief en leuk, ik genoot van het moment. Ik merkte aan mijzelf dat toen ik de envelop gaf, ik gewoon m'n hart sneller voelde gaan kloppen. Grappig!! Mijn zusje trouwens... die greep m'n arm vast en zei alleen maar: 'Jullie mogen niet verhuizen, echt niet, jullie mogen niet gaan verhuizen! Jullie hebben hier geen plek voor een baby, maar jullie mogen niet verhuizen!' De schat... we wonen bij elkaar in de straat en we zijn erg gesteld op elkaar... ze vergat gewoon blij te zijn met het feit dat ze een baby aan gaat komen. Uiteindelijk vond het ze het natuurlijk érg leuk, zeker toen ik vertelde dat we voorlopig écht niet gaan verhuizen. Haha... Het was een heerlijk moment gisteravond, ik heb ervan genoten om het te vertellen. En, vanmiddag ga ik de taartjes ophalen, die gaan we gebruiken bij mijn schoonouders en bij mijn broertjes en schoonzusje (denk ik). Fijne dag vandaag meiden, ik denk aan degenen die het moeilijk hebben. xx