Hallo dames Mag ik mij hier ook bij aansluiten? Ik weet sinds donderdag dat het mis is en zit te wachten op een miskraam Voel me zo rot!
Bij mij zag de zwangerschap zelf er echt wel anders uit dan de stolsels. Volgens mij zijn de stolsels echt baarmoederslijmvlies. Ik heb vorige keer alles opgevangen in een bakje en voorzichtig gespoeld met water. Ik ben van plan dat weer te doen.
Wat mij betreft ben je welkom! Je hebt dan wel niet in het oorspronkelijke groepje gezeten, maar we zitten min of meer allemaal in het zelfde schuitje en gedeelde smart is misschien niet halve smart, maar het helpt wel een beetje. Wat naar dat het niet goed zit meid...
Herken je gevoel.. Wil ook graag leeg zijn. Had ik nooit verwacht ik dacht in eerste instantie laat het maar zelf komen op zijn tijd. Ik zou het liefst meteen gecurreteerd worden maandag of dinsdag als de pillen niet werken. Ik ben er nog zeker mee bezig en wil het op een mooie manier een plaatsje geven, maar om verder te kunnen wil ik leeg zijn en even de leegte ervaren
Welke kleur heeft de zwangerschap zelf dan? Sorry voor mijn vraag. Maar mijn stolsels waren echt donkerrood van kleur en taai.. heb geprobeerd het te ontleden maar dat lukt bijna niet. Had ook echt niet het idee dat er een vruchtje in zat
Hebben jullie het er ook zo moeilijk mee? Ben de hele dag al in tranen. Ik zag trouwens dat het om de mei sterretjes gaat Heb dus een beetje verkeerd gekeken Ik was in april uitgerekend
Oh, ik kan ook de hele dag wel janken. Dus je bent echt niet de enige. Maar blijf lekker hier kletsen. Uiteindelijk is dit topic er zodat we elkaar kunnen steunen. En jij gaat door hetzelfde heen, dus kunt die steun ook vast goed gebruiken
We zitten in dezelfde situatie... blijf maar lekker hier toch Ja heel moeilijk en verdrietig. Soms is het gevoel even weg maar dan komt het weer
Wat een fijne reacties. Vind her ook zo erg voor jullie! Wat een moeilijke periode voor alle meiden die dit mee moeten maken. Is dit jullie eerste miskraam? En wanneer zouden jullie eventueel weer zwanger willen worden? Zelf zou ik zo snel mogelijk weer zwanger willen worden de wens is nog groter geworden
Dit is mijn tweede. Mijn eerste was vorig jaar. Maar moet zeggen dat deze me toch een stuk zwaarder valt. Misschien ook wel omdat deze niet spontaan kwam opzetten. Ik wil ook zo snel mogelijk weer zwanger zijn. Het liefst gisteren nog.
Ik heb een vraag aan de dames waar de miskraam niet spontaan komt Hebben jullie voor medicijnen gekozen of curretage? Ik weet echt niet wat ik moet doen. Heb in eerste instantie gezegd nog 2 weken wachten maar het valt me nu al zwaar na 4 dagen
Ik heb tabletten gekregen. Kon het spontaan afwachten ook niet aan. En de gynaecoloog gaat liever niet direct voor curretage omdat het toch een operatie is met risico’s. Maar ik moet zeggen dat ik het idee heb dat de pillen niet genoeg doen.
Ik wil liever ook geen operatie Na mijn eerste bevalling heb ik ook al een curretage gehad en zie daar enorm tegen op Maar vind het ook heel eng om medicijnen te gebruiken Vind het zo moeilijk
Ik vond het doodeng om de pillen te gaan gebruiken. Nu ik ze eenmaal heb valt het mee. En heb ook het idee dat ze bij mij niet veel doen
Ik vond het ook doodeng. Mede door horrorverhalen denk ik. En daarnaast omdat ik bang was dat er op de een of andere manier wat gemist was op de echo. En dat ik toch een gezonde zwangerschap zou afbreken. Dat tweede speelt nog wel eens in mijn hoofd. Maar dat zou theoretisch gezien praktisch onmogelijk zijn. Daarom heb ik ze er alsnog in gestopt. Wat ik nu merk, is dat het bloeden al minder wordt. Maar zoals ik al eerder zei, heb ik niet het idee dat het echt weg is.
Ik heb het er verschrikkelijk moeilijk mee. Dit is mijn tweede miskraam en uit ervaring weet ik dat het wel heelt, met horten en stoten. Maar deze dagen zijn echt overleven. Het moeilijkste vind ik het wakker worden 's-ochtends. Maak je niet druk om de oorspronkelijke datum meid. Sluit je maar gewoon aan bij je lotgenoten. April of mei hebben we helaas geen van allen gehaald...
Hoe ver ben/was je? En hoe lang wacht je? Mijn vruchtje is al 3 weken dood en ik weet het sinds 2 dagen, omdat ik wat rozeverlies had en een spoedecho kreeg omdat ik het mentaal niet trok en gewoon wilde weten hoe het zat. Je moet doen wat bij je past en bij jouw situatie, en wat "goed" voelt. Voor iedereen is dat anders. Ik wacht voorlopig af, mede omdat dat het beste bij mij past, maar ook omdat het toch, heel langzaam, op gang lijkt te komen. Het zou echter ook kunnen dat het nog even duurt. Hoe lang ik afwacht? Ik weet het niet. Dat kan ik altijd nog beslissen als het toch langer duurt dan ik verwacht/hoop. Ik weet dat ik pillen of een curettage kan krijgen als ik dat wil, en dat is voor mij voorlopig genoeg. Maar nogmaals, voor iedereen is en voelt het anders.
Bij mij wordt het bloeden alweer minder. Dus mocht ik wel leeg zijn bij controle en het bloeden wordt vanaf nu inderdaad alleen maar minder, dan zijn de pillen me wel heel erg meegevallen. Vanmiddag heb ik nog even flink lopen janken. Maar sinds dat moment merk ik dat ik toch langzaam een gevoel van acceptatie over me heen krijg. Hopelijk blijft dit ook zo. Al denk ik dat dat wel gaat samenhangen met het verloop van de bloeding en met wat er donderdag bij controle gezegd gaat worden. Maar voor nu geniet ik even van de rust die ik toch over me heen voel.