Hallo dames, Weet niet zo goed hoe ik moet beginnen.. dus ik begin gewoon maar. Afgelopen woensdag hadden we de 1e echo van ons 2e kindje, en deze was niet goed. Al na 2 minuten zat ik weer aangekleed aan het bureau van de echoscopiste die voorzichtig aan het polsen was hoe ik er emotioneel aan toe was; Het kleintje werd op 7+3 geschat, zag er goed uit, maar ze kon geen hartslag zien; missed abortion was direct de conclusie. Ik was versuft en het zonk nog niet helemaal in, ik wilde gewoon met mn man naar huis toe asap. In de lift van de praktijk stortte ik helemaal in, hoe kon dit nou? Het is nu vrijdag, en ik weet niet wat ik met mezelf aan moet.. ben een wrak, probeer zo normaal mogelijk te doen waar m'n dochtertje van 2,5 bij is.. de arme schat denkt dat het haar schuld is als mama huilt. (heb vanochtend direct verteld dat het niet aan haar ligt, maar aan dat mama de baby mist nu de baby "weg is" .. zo hebben we het haar uitgelegd, want ze was er heel erg mee bezig dat ze grote zus werd. naja, ik kreeg meteen een lading klapzoenen en haar baby born, die mocht ik wel hebben van dr) maar nu ze bij de gastouder is klap ik helemaal in, ik kan alleen maar heel erg huilen en normaal huil ik helemaal niet om dingen.. maar ik kan het niet stoppen lijkt het wel. Ik moest er even uit om boodschappen te doen, we hadden niks meer in huis en mn uk moet straks toch wat eten..maar ik kon niet geloven dat alles gewoon doorgaat, iedereen gewoon doorgaat, terwijl voor mij alles stilstaat nu. Ik voel me een gigantische aansteller, en geef mezelf de schuld van dit alles.. ik wéét rationeel denkende, dat het niet aan mij ligt..maar toch kan ik mezelf wel wat aandoen momenteel.. ik zit helemaal vast met mn emoties en ben dat niet gewend, het zal vast wel slijten, maar ik weet vandaag gewoon echt even niet hoe ik verder moet. (en lekker pijnlijk, vandaag kwam er een pakket leuke zwangerschapskleding per post die ik vorige week besteld had "omdat ik een bol buikje kreeg")
Lieve meid, Dat wil ik noot meer zien of horen dat je je zelf de schuld geeft, afgesproken! Dat je je klote voelt mag helemaal en hoef je je echt niet voor te schamen en al helemaal niet te denken dat je een aansteller bent! Gooi die kleren op de zolder en kijk er niet meer na. Wat me wel opvalt is dat je maar zo kort op de tafel hebt gelegen, ik heb echt wel een 20 min een echo gehad om te kijken of het echt niet klopte. En daarna 2x (andere dagen)een controle echo om het nogmaals te checken, niet zo netjes van je vk vind ik. ( nu geen zorgen om maken maar wel even terugpakken) Wat zijn de volgende stappen? Heeft ze je ingelicht over een curettage en pillen? Hadden jullie t al bekend gemaakt of weten mensen het al? Ik kan je niet helpen met dingen zeggen of wat dan ook, dit zal altijd bij je blijven maar je kan het wel een plekje geven. Ik heb zelf een mooi kistje gekocht waar ik de echo foto's in heb gedaan en alle spulletjes die we al hadden. Doe rustig aan dit weekend en praat erover, prop het niet op want dit gaat je anders achtervolgen. Hoe is je man eronder? Hele dikke knuffel!!!
Wij kregen hetzelfde nieuws afgelopen dinsdag. Wij zagen geen hartslag bij ons kindje. Gestopt met 9 wkn en 4 dgn. Kwam zo onverwachts. Ons derde kindje was zo welkom. Verloskundige heeft gynaecoloog erbij gehaald om mee te kijken. Wij hebben ook de echo mee gekregen. Gelukkig iets tastbaars. Naar huis gestuurd om bloeding af te wachten. Dinsdag terug voor nog een echo en verdere opties te kiezen. Ik kies voor curettage . Ik ben heel verdrietig. Verstand en gevoel zeggen twee verschillende dingen . Ben ook bang wat me nog te wachten staat. Dikke knuffel... Weet wat je meemaakt !!