Ik geef al ruim 9 mnd bv met plezier. Ik wil alleen graag wat gaan afbouwen omdat ik en mijn man over een paar kleine maanden voor een 2e willen gaan en ik nu met volledige bv dus niet menstrueer. Ook vind ik dat ze na zo'n tijd best ietjes meer vast voedsel mag eten ipv bv. Ik weet alleen niet hoe ik het moet gaan doen, mijn meisje is echt zo dol op bv en vast voedsel is ze nog steeds niet kapot van en eet nog steeds niet goed....een paar weken ging het goed en nu alweer een paar weken niet, ze eet echt 8 happen met heel veel pijn en moeite haar avond eten op, houdt haar kaken op elkaar en draait haar hoofd huilend weg als ik zo wanhopig nog een hapje wil geven. Nu wil k dus afbouwen, maar weet niet hoe en als ik haar geen bv geef krijgt ze niets binnen en dat wil ik dus eigenlijk niet. Ze zit overdags aan de ong drie voedingen en in de nacht ook nog eens drie ongeveer, want ze komt nog steeds zelf al hoewel in de nacht heeft ze meer ritme, bij naar bed om 21.00 uur, om 1 uur dan om 3.30 en rond 6 uur ongeveer. Ik hoop dat iemand me een beetje kan helpen met mijn rommelige verhaal hahaha thanks alvast
6x per 24 uur voeding voor een kindje van 9,5 maand is ook best veel. Als jij gaat minderen, dus steeds rustig een voeding weglaat, zal er vanzelf meer trek komen in ander voedsel!
idd, haar buikje zit helemaal vol door jou lekkere mama melk! ik zou er zelf ook moeite mee hebben om na al jou voedingen ook nog eens een boterham of aardappeltjes weg te krijgen. ze zit gewoon vol ik zou gewoon een voeding van jou, vervangen door fruit, boterham of aardappeltjes... als ze honger heeft zal ze wel eten. en geen honger is ook geen bv... probeer half uurtje later weer gewoon, of een uurtje...
hey meiden, bedankt voor jullie reacties. Ik ben heel blij met jullie tips, maar ze gaat zo huilen als ik haar gewoon eten probeer te geven en als ik dan mijn borst anbied dan doet ze zo happig als een klein vogeltje. Wat moet ik doen als ze gaat huilen....gewoon laten huilen en vast voedsel aanbieden en echt de bv overslaan? Wij hebben ook nog geen regelmaat, althans niet echt, de nachten gaan ietsjes beter qua regelmaat maar ook dat schommelt wel met een uur eerder of half uur later. Hebben jullie misschien een schema of iets? Welke voeding kan ik dan het beste laten als eerste, met fruithap of avondeten? Sorry hoor maar weet het gewoon echt even niet. Echt bedankt voor het helpen Liefs
Waarom bied je niet gewoon eerst een borst aan en dan wat hapjes en als toetje weer een borst? Dat heb ik ook tot zeker een jaar gedaan, dat werkte hier gewoon het beste. Overigens vind ik 6 keer op een dag voeden niet veel hoor, op die leeftijd kregen ze hier meestal vaker. Mijn insteek is dat kinderen niet om een borst vragen als ze het niet nodig hebben. Een kind dat echt toe is aan meer vast voedsel zal dat eten echt niet laten staan omdat het ook onbeperkt borst mag. Als een kind aan meer vast voedsel toe is eet het dat vanzelf meer en vraagt het vanzelf om minder borst. Beste is om die opzicht gewoon de regie aan je kind over te laten, maar wel regelmatig op een dag vast voedsel aan te bieden. Ik bood altijd wat te eten aan als ik zelf ook at. Vaak gewoon van mijn bord omdat dat 'spannender' is. Je hoeft op deze leeftijd echt niet met bv te minderen om zwanger te worden, je cyclus komt als je lichaam daar klaar voor is. Gemiddeld ligt dat ergens tussen de 9 en 14 maanden. Dat is natuurlijk ingebouwd lijfsbehoud voor moeders, het is namelijk erg slecht voor je lijf om snel achter elkaar zwanger te worden. De natuurlijke ideale afstand is ergens tussen de 2,5 en 3,5 jaar.
je kunt ook nog proberen om tussen twee voedingen in vast voedsel te geven, waardoor er meer tijd tussen twee voedingen komt te zitten, als het advies van Dirksmama niet werkt. Jens kreeg ook nog vijf of zes voedingen op die leeftijd. Het komt echt vanzelf! Overigens zou ik er met drie nachtvoedingen niet over piekeren om het mijn lijf aan te doen opnieuw een kind te dragen, baren en voeden, maar dat is natuurlijk geheel je eigen keuze.
Nee gekkie, niet laten huilen. Gewoon borst geven en dan laten eten als ze wel wakker is en trek heeft, maar niet te hongerig is. Ik geloof niet in babyschema's. Ik heb mijn kinderen altijd in mijn dagritme laten meeëten, dus als ik iets at mochten zij ook iets. En ik was al blij met 1 hap per keer. Met 6 eetmomenten op een dag zijn dat toch weer mooi 6 happen!
Sluit me aan bij Dirksmama, over dat je kind echt vast voedsel gaat eten als het daar aan toe is. Heb daar nog even een aanvulling bij: we hebben hier gemerkt 9en af en toe nog steeds) dat weigeren van vast voedsel heel veel te maken had met zich-niet-lekker-voelen. Dus misschien kun je voor jezelf eens nagaan of er wat aan de hand kan zijn, waardoor ze niet wil eten? Uit je verhaal hoor ik het zo niet, dus ws is er niks aan de hand, maar goed, ik dacht: ik roep het even... Hier gaat Thirza namelijk in goede tijden zelf de borst weglaten (niet om vragen) en daarvoor in de plaats vast voedsel eten, (en idd: van mijn bord af, is toch altijd het lekkerste, dus als je daarmee kunt verleiden... ).
Als je echt wilt afbouwen, dan zou je met regelmaat meer dan 4 uur tussen de voedingen moeten laten, dan is de kans groter dat je weer ongesteld wordt (24/6=4). Na 6 maanden zijn kinderen iets meer toe aan iets anders dan moedermelk. Dus ga je minder voeden. Blijft die voedcyclus in stand, dan zegt je lijf: hee, jij hebt je energie nog ergens anders voor nodig en niet voor een nieuwe zwangerschap! Zo simpel is het. Ik was overigens bij ruim 4 maand alweer ongesteld en voedde rond die tijd nog om de 4 uur. Zegt dus niet altijd iets. Laten huilen en borstvoeding overslaan, nooit! Hier gaf ik de eerste hapjes bij 6,5 maand NA de borstvoeding en het was zeker BIJvoeding. Geen schema, nog steeds niet; iedere dag is anders qua tijden. Het waren in het begin echt proevertijtjes en niks geen hele maaltijden hoor, dat kwam pas na een jaar!
Wauw wat een stomme vraag eigenlijk van mij om haar te laten huilen, ik ben momenteel nl ook bezig haar volledig alleen in haar eigen bedje te laten slapen en dat gaat gepaard met "laten huilen". Na een week ging het al super goed, alleen als ik haar diep in de nacht voed kan ik het niet opbrengen om haar te laten huilen ook omdat mijn man de volgende dag moet werken en dan slaapt ze naast mij, maar drie weken terug sliep ze nog volledig bij mij bij ieder slaapje dus ben al heel trots Het stelt me erg gerust dat zo lang zij zo naar de borst snakt de borst dan het beste voor haar is. Ik ga indd. proberen om er 4 uur tussen te laten, maar ik heb niet duidelijk gezegd dat ze minimaal 6 keer komt en er soms zelfs wel dagen tussen zitten dat ze 9 of 10 keer komt . Maar hoezo is het slecht als ik nu weer zwanger zou raken? We willen sowieso pas eind dit jaar / begin 2011 beginnen met klussen, omdat ik nog van mijn trauma af moet komen vd bevalling Dat van mijn bord af laten eten ga ik ook zeker proberen. Weet iemand ook hoe oud de meeste kindjes zijn wanneer ze uit zichzelf minder om de borst gaan vragen?
Tja, ik ben helemaal niet van het laten huilen. Ik zie er absoluut het nut niet van. Ik ben ook niet van het afdwingen van een slaapplaats, tenminste niet als ze zo jong zijn. Lekker naast mij, hoef ik ook niet wakker te worden van een nachtvoeding. Is niet slecht, maar je wordt pas zwanger als je lichaam dat aankan. Voor die tijd word je ofwel niet zwanger ofwel de zwangerschap eindigt in een miskraam. Daar bestaat geen vast moment voor. Elk kind is anders. Vaak komt het als ze meer smaak krijgen in het vaste voedsel. En ook dan, kinderen die al maanden weinig borst vragen en veel vast eten kunnen dan toch weer een periode hebben waarin ze de borst tijdelijk weer harder nodig hebben.
Dat is helemaal niet slecht. Als je heel snel na je bevalling weer zwanger raakt of redelijk snel na een zware bevalling is dat natuurlijk minder goed. Toen mijn zoontje iets meer bijvoeding ging eten, rond 8 maanden was dat. Maar daarna weer een dip en weer terug op borstvoeding, toen rond 1 jaar (twee maanden terug) zat ik op 2x voeden per dag en nu weer op 4x, omdat hij verder vrijwel niks eet. Dat is het mooie he; dat je dat gewoon hebt voor je kind!
Dirksmama toch! Dit kan je echt niet zeggen! Miskramen hebben namelijk met de conditie/gezondheid van het kind te maken en niet met het gestel van de moeder!!! Zwanger wordt je omdat je een vruchtbare combi vormt met je partner. Als je niet zwanger wordt, heb je geen of niet genoeg sex gehad in je vruchtbare periode. Als je nog vrijwel volledig borstvoeding geeft, ben je vaak nog niet vruchtbaar. Slim geregeld van je lijf; die energie moet ergens anders naartoe. Maar er zijn zat vrouwen die nog veel voeden en vrolijk opnieuw zwanger zijn. Het is ook geen anticonceptie-garantie, die borstvoeding! En je hoeft ook niet ongesteld geweest te zijn alvorens opnieuw zwanger te raken! Sommige lijven zijn wel heel vruchtbaar maar kunnen een zwangerschap niet goed aan. Als je pas zwanger zou worden als je dat aan zou kunnen, zou iedereen een vlekkeloze zwangerschap hebben en zouden bovendien vrouwen met honger, aids of kanker, een verstandelijke handicap etc. niet zwanger worden!
Ik had het anders moeten formuleren. Als je volledig en exclusief blijft voeden dan wordt je pas zwanger als je lichaam er aan toe is. En miskramen kunnen ook veroorzaakt worden door een moederlijf dat nog niet aan een zwangerschap toe is. Als je je lichaam en je cyclus goed kent (en dat is best lastig voor vrouwen die lang aan de pil geweest zijn) dan voel je meestal voor je menstrueert al dat je ovuleert. LAM is niet voor niets een van de geboortebeperkingsmethodes die de WHO aanbeveelt, omdat je er als vrouw geen dingen voor hoeft aan te schaffen of ondergaan. Vrouwen met een verstandelijke handicap, honger, kanker of aids kunnen vaak lichamelijk wel een zwangerschap aan natuurlijk. De maatschappij vindt dat ze dat beter niet kunnen doen, maar de natuur is de maatschappij niet.
De WHO is te stellig op dat punt, is onlangs nog een discussie over geweest. Volgens mijn gyn vorm ik samen met mijn man een zeer vruchtbaar setje als je na 20 jaar pil op je 39e na 1x sex zwanger bent. Ik dacht dat ik niet ongesteld was omdat ik aan het ontpillen was, maar ik bleek hartstikke zwanger. Na 4 maanden was ik weer ongesteld ondanks volledige en exclusieve borstvoeding. Mijn lijf was zeker toen nog helemaal niet toe aan een nieuwe zwangerschap!
Hier ook ongesteld na 6 of 7 maanden, maar ook niet toe aan een zwangerschap en mijn lijf ook niet. Maar goed, t kindje zou wel blijven zitten denk ik, en ik zou het ook wel overleven, dus tja, het is maar net wat er onder 'eraan toe zijn' verstaan wordt. Ik denk dat als je lang geen pil slikt, je je lijf dusdanig leert kennen dat je inderdaad weet wanneer je vruchtbaar bent, ik heb dat zelf ervaren. Hier overigens ook erg vruchtbaar. 3x in 1 keer zwanger, helaas twee babietjes verloren en daarna kwam gelukkig onze Jens.
Wat erg lijkt me dat Ireen; een miskraam! Kan jij je vinden in de bewering dat een zwangerschap eindigt in een miskraam omdat je lichaam het niet aankon? Ik geloof dat een miskraam ontstaat doordat de vrucht niet levensvatbaar is en dat deze niets te maken heeft met de conditie van de moeder!
Nou, om antwoord te geven op je vraag Zogelukkig, Ik weet dat niet eigenlijk. Ik weet wel dat als je bijvoorbeeld een baarmoederverzakking ofzo hebt of je baarmoeder niet goed hersteld is je lichaam moeite kan hebben het kindje vast te houden. De baarmoedermond verstrijkt dan eerder en je hebt een groter risico op een zeer vroege geboorte en/of gebroken vliezen. Verder weet ik het niet, heb er ook in mijn opleiding nooit iets over gehoord, maar heb ook niet op de verlos/gyn gewerkt. In principe is het zo dat het kindje neemt wat het nodig heeft en moeder daarop inlevert als dat nodig is. Aan de andere kant kan het ook zijn dat het lichaam de vrucht (stom woord) afstoot als deze als indringer gezien wordt (wat bijvoorbeeld zo is bij sommige autoimmuunziektes, in hoeverre dat bij gezonde mensen of relatief gezonde mensen kan gebeuren weet ik niet). Er wordt zeker bij een vroege miskraam ook geen onderzoek gedaan naar de oorzaak. Er is ons verteld dat het kwam omdat er waarschijnlijk een ernstige afwijking was bij de kindjes, en ik was op dat moment blij dat mijn lichaam de keus maakte en wij niet met twintig weken zwangerschap hoefden te beslissen of we de schat bij ons op aarde zou laten leven, of elders. Miskraam is vreselijk, hoop het nooit meer mee te maken. Toch zijn die twee ukkepukkies (8 wkn en 5 wkn) ook een beetje onze kinderen en had ik ze ook niet willen missen, voor hoe kort het ook duurde!
Ik doel op condities van de moeder die niet van invloed zijn op de vrucht. Zo heb ik zelf zwangerschapsvergiftiging gehad met PE en behoorlijke bekkeninstabiliteit, ook hield mijn rug het maar slecht. Al die condities hadden geen invloed op de vrucht, maar mijn lijf had het wel zwaar met de zwangerschap. Als er sprake is van een medische conditie van de moeder die van invloed kan zijn op een gezonde vrucht als problemen met de baarmoeder oid zou in principe ook een gezonde vrucht verloren kunnen gaan. (Ik zelf vind embryo of foetus nog stommer klinken!).
ja maar er kunnen toch heel goed (onbekende) problemen met de mama zijn (in of bij de baarmoeder dus) die dus van invloed zijn op de vrucht, maar die er niet geweest zou zijn als de mama een langere tijd tussen twee kindjes had? een korte geboorte interval zorgt vaak voor vroeggeboortes. Ik heb een dame verpleegd van mijn eigen leeftijd, zij was zwanger geworden terwijl ze leukemie had. Het kindje is gehaald met zeven maanden zodat we haar konden volspuiten met chemo. Uiteraard heeft ze het niet overleefd. Maar goed zij kon dus inderdaad gewoon zwanger worden. Wat ik bedoel te zeggen is dat we niet altijd weten waarom er een kindje verloren wordt.