Baby's worden zonder moedervlekjes geboren! (Wist ik ook niet tot na de geboorte van de eerste hoor. Wij waren al helemaal trots omdat we zo'n puntgaaf kind hadden, haha.) Het heeft volgens mij wel een jaar geduurd tot de eerste moedervlek verscheen. Vlak onder z'n navel, ik heb er in het begin zitten boenen joh, ik dacht steeds dat het nog een restje poep was, haha. Hij is nu twee en heeft drie moedervlekjes, waar hij zelf ook erg trots op is, trouwens.
Hoe gaat het met jullie en met jullie zwangerschappen? Ik heb volgende week woensdag weer een echo en ik kijk er wel naar uit. Ik vind het op dit moment nog wel moeilijk pm echt te geloven dat ik zwanger ben van een tweeling. Ik geloof het wel, maar het voelt soms nog een beetje onecht. Ik kan me er gewoon geen beeld van vormen, denk ik. Ik heb ook het gevoel dat ik er nu minder van kan genieten dan de vorige keer. Maar misschien moet ik gewoon wat geduldiger zijn. Vorige keer ben ik tot 14 weken ook zo ontzettend moe geweest (nu nog erger!) Volgens mij begon het echt genieten toen ook pas later!
Hier gaat ie toppie, alleen vreselijk moe en jeukende/vermoede ogen. Alweer 19 weken zwanger maar ik had het met 10 weken zwangerschap ook, dat ik tegen de gynaecoloog zei; de ferriliteitsarts zag 2 baby's..(was toen nog zo klein)maar of dat nou echt zo is.." en de mijn gynaecoloog zei me direct maar te gaan liggen, inwendige echo en JA er zaten echt 2 baby's..toen drong het pas tot mij door dat ik echt zwanger was van 2 baby's en die 2 baby's zijn nu al 2 flinke jongens van 25cm p.st. En schoppen dat ze doen pffff. zal ze niet meer willen missen en hun grote zus(20maand) en papa ook niet
Bullie, wat leuk dat je de jongens ook al voelt schoppen. Ik voel nog niets, maar heb de placentas dannook aan de voorkant liggen. Dus het kan nog even duren.Het kostte ons ook meer tijd om te wennen aan het idee dat het twee kindjes zijn, dan aan het feit dat we na drie jaar eindelijk zwanger zijn. Maar inmiddels zit het in ons systeem hoor Tuppm dus jij bent ook nog erg moe? Hier hetzelfde, al is het vanaf 15 weken gelukkig wel een stukkie minder geworden. Wil jij straks de geslachten ook weten ( of heb ik dat al eens gevraagd?)
Ik had met mijn dochter de placenta aan de voorkant liggen en nu aan mijn achterkant(tegen de rug aan) en ik vroeg aan de echoscopist hoe de jongens liggen...en wat hij zei " hartstikke dwars" hahahaha net hun vader!! hahahaha Ook hebben we weer leuke echo foto's meegekregen waarvan 1 duidelijk hun geslacht erop das erg grappig weer duidelijk hun papa ahahaha. Tupp- ik ben erg benieuwd wat het geslacht is van jullie baby's! wanneer hebben jullie de "20" weken echo? Ik moet zowizo om de 2 weken voor echo komen bij de echoscopist tot 24 weken (nog 4 weekjes, tot eind okt.) daarna is de kans op TTS kleiner en dan om de 3 weken. Ook blijft de gyn. me om de 3 weken controleren d.m.v echo.
Hallo Dames, Mag ik gezellig met jullie mee kletsen?? Ik ben Marianne 31 jaar, getrouwd en mama van onze stoere zoon van 5 jaar. Ik ben nu bijna 9 weken zwanger van onze 1 eiige tweeling... 2 jaar nadat onze zoon was geboren doormiddel van ivf, begon het weer te kriebelen, we wilden het wel weer eerst 'proberen'om op de naturlijke manier zwanger te raken, maar helaas lukte dit maar niet...in dec 2011 hebben we dan ook maar weer de stap gemaakt om toch maar weer met ivf te beginnen....maarrrr na 10 dagen decapeptyl te hebben gespoten bleek ik ineens zwanger te zijn!!!! ongelovelijk!! Maar helaas was ons geluk van korte duur het kindje bleek in mijn eileider te zitten en ben ben spoed op mijn verjaardag 12 jan 2012 geopereerd en is mijn eileider verwijderd. In april weer begonnen met ivf...verse terugplaatsig van een 1 A emmy...helaas mislukt..maar wel 4 B embryo's die goed waren om in te vriezen. We zijn gelijk verder gegaan met de cryo's ze waren per 2 ingevroren en we hadden afgesproken dat we ze beide lieten terugplaatsen als ze beide goed zouden ondooien.. Bij de 1ste cryo poging was er maar 1 goed genoeg voor een tp dit was een C kwaliteit'tje..ik had er helemaal geen goed gevoel over en mijn gevoel bleek goed te zijn...poging mislukt. Er waren dus nog maar 2 cryo's over en zijn wederom gelijk doorgegaan. Weer was er maar 1 goed genoeg voor een terugplaatsing maar dit was wel een toppertje, deze cryo was van ingevroren B kwaliteit, doorgegroeit tot een A'tje.... 7 dagen na de tp werdt ik super misselijk en voelde vanalles...ik heb toen veels te vroeg een zwangerschapstest gedaan en deze was al vet positief.. Met 4,5 week een 1ste echo gehad ivm extreme misselijkheid en angst voor wederom een bbz...en tot onze groote verbazing bleek er niet 1 maar 2 hartjes te kloppen!!!! erg vroeg al hartactiviteit dus. Vanaf dat moment hebben we elke week een echo gehad..het blijkt een 1 eiiege tweeling te zijn..maar dit moest ook wel na 1 cryo tp. Iedereen is super blij incl mijn man vind het echt helemaal geweldig...ikzelf ben wat terug houdender..ben bang dat ik het niet aan kan...hoe moet het na de bevalling met een super druk kind van 5 die op speciaal onderwijs zit en 2 baby's?...hoe moet het met werken en de opvang? (want opvang hebben we niet) hoe moet het finfancieel? Brrrrrrr soms wordt ik gewoon boos op mezelf!! Ik werk in de zorg en had een super goeie baan in het ziekenhuis op de ic...maar ivm de gezondheid van onze zoon hadden we geen opvang en heb ik mijnbaan opgezegt en een baan in de thuiszorg gevonden waarin ik de tijden perfect kon combineren met zijn schooltijden.... Maar nu er een tweeling komt is het wel allemaal wat moeilijker!!! Hebben jullie ook zulke gedachte's en gevoelens?? Op dit moment zit in in de ziektewet...ik kan niets binnen houden zowel voedsel als vocht..alles komt er direct weer uit. Afgelopen week ben ik weer op controle geweest en ze wilde me opnemen ivm uitdroging..omdat ik dit helemaal niet zag zitten, kreeg ik nog 1 week de kans om aan te sterken, ik kreeg pimperan zetpillen en moet volgende week donderdag weer terug, als ik niet wat meer eten en drinken binnen kan houden wordt ik als nog opgenomen voor een paar dagen. Maar helaas werken de zetpillen ook niet...ik ben namelijk ook aan de diaree(sorry) sinds mijn 4,5 week zwangerschap al, en het lukt me maar niet om iets binnen te houden... Nu denk ik steeds meer dat een opname misschien wel bij kan dragen aan de misselijkheid.....ik hoop eigenlijk op die manier een beetje er vanaf te komen. Voor de rest heb ik nergens last van, ja verschrikkelijke moeheid maar dat hebben we allemaal wel. Ik zie dat mijn berichtje veel langer is geworden als dat mijn bedoeling was whahahaha...maar nu zijn jullie wel helemaal op de hoogte. Hoe gaat het verder met jullie?? Groetjes Marianne
Trouwens... Onze tweeling zitten beide apart in een zakje..dus dat is gunstig! Maar ze delen wel 1 placenta. Groetjesss
@Bullie: Wat leuk, twee jongens! Ik heb al een knul, dus veel mensen denken dat ik nu meiden wil. Lijkt me op zich wel leuk, dan maak je het beide mee! Maar ik zou twee jongens ook erg leuk vinden hoor, ik ben meer een jongens-mama denk ik. En het lijkt me voor mijn zoon ook leuker! Het lijkt me voor hem lastigere om aansluiting te zoeken bij twee meiden dan bij twee jongens. Helaas zullen wij echt tot het einde moeten afwachten! Vorige keer mocht ik kiezen (en ik wilde het weten). We hebben toen afgesproken dat mijn man de volgende zwangerschap mocht kiezen. En hij wil het niet weten! Jammer. Maar we krijgen zo veel echo's, misschien dat we het per ongeluk toch nog een keer zien. @echo's: Ik heb er volgende week weer één, met 12,5 week. Daarna weer met 16 weken en vanaf dan elke twee weken. @Marianne: Wow, wat een ontzettend bijzonder verhaal! Zoveel moeite ervoor doen en dan ineens niet één, maar twee kindjes! Aan de ene kant natuurlijk prachtig. Maar ik kan me jouw gemengde gevoelens ook goed voorstellen hoor! Ik vraag me soms ook wel af; hoe moet dat straks? Maar weet je, dat had ik tijdens de eerste zwangerschap ook wel. Ik had er totaal geen beeld van hoe ons leven zou zijn met een kind. Soms twijfelde ik ook wel, hoe moet het met dit, hoe doen we dat? En natuurlijk hebben we wel moeilijke momenten gehad. Maar alles loste zichzelf wel redelijk op. Dus in die zin sta ik er iets relaxter in nu. Ik kan me wel zorgen gaan maken, maar het is zoals het is en we lossen problemen wel op als ze op ons pad komen. We hebben nu een plan gemaakt wat we de komende maanden in ieder geval in huis moeten doen. Daar houd ik me maar aan vast. Ik probeer niet te denken aan premature geboorte, TTS en andere enge dingen. Dat gaat soms beter en soms wat slechter. En wat er na de zwangerschap komt ... (kraamtijd, einde verlof, oppas...) Ik weet het niet, ik kan me er zo moeilijk een beeld van vormen. Dus ik zorg dat we alle spullen in huis hebben die we nodig kunnen hebben. En verder steek ik mijn kop maar even in het zand, haha. Ik ben al wel dingen aan het lezen over opvoeden van een tweeling. Maar echt, dat eerste jaar... Ik wil er niet eens aan denken!
Welkom marianne! Wel super speciaal dat je toch nog zwanger bleek te zijn en dan ook nog 2! Hier precies 7 weekjes vandaag. Ben ook stukke minder misselijk, vind bijna eng. Soms nog steeds wat trekkend gevoel in me onderbuik, ben beetje bang dat het niet goed zit. Maar zal ook wel komen door 5 vmk en lange 'oefen' periode haha Gelukkig valt de moeheid wel mee.. Tupp: ja hou me hart vast eerste jaar haha..
@Wtje: Bij nijd de misselijkheid eerst twee weken lang elke dag erger. Toen was het van de één op andere dag zo goed als verdwenen. Nu komt het weer een beetje terug. Het komen en gaan van symptomen hoort er wel een beetje bij hoor. Geen zorgen om maken!
Hoi hoi, Tubb...eigenlijk heb je ook gewoon gelijk..ik laat het ook allemaal maar op me af komen...het ergens diep van binnen weet ik ook wel stiekem daat het allemaal geod komt en van zelf gaat lopen.. Ik vind het fijn dat ik niet de enigste ben met die onzekerheden. Bedankt!!! groetjes marianne
ook ik dacht rond de 9 weken..oh oh ik voel geen symptomen meer, en wat was ik de volgende dag blij dat ik weer misselijk was en pijnlijke borsten had. de symptomen gaan af en aan..geniet gewoon van elke dag en de onzekerheid, ik ken het!!
En weer een dag later baalde je weer van die misselijkheid, of niet. Haha. Herkenbaar hoor! Ik ben nu heel fijn 'matig misselijk'. Het is er wel als 'fijne' herinnering aan het feit dat ik zwanger ben. Maar als ik regelmatig kleine beetjes eet, geen poepluiers verschoon, geen voedselresten ruik en voldoende rust neem... Dan blijft het redelijk op de achtergrond. Alleen tandenpoetsen blijft lastig. Dat vind ik wel erg vervelend, ik heb nu al weken mijn tanden niet langer dan een minuut kunnen poetsen.
Tupp..die misselijkheid had ik ook rond de 12 weken dat het zeer matig was geworden maar was inderdaad wel op de achtergrond..met mijn dochter was de misselijkheid trouwens wel erger, toen kon ik helemaal geen sla of thee meer zien en bij het warm eten (baklucht) kon ik alles wel aan elkaar spugen brrrr. Toch met deze jongens heb ik het lange niet zo erg gehad. En nu..gaan we alweer naar de 20 weken toe met een gigantische buik die me al aardig in de weg zin. wat me zonet opviel, degene die dit onderwerp is gestart kletst niet meer mee na pagina 1???
Ja hier gaat het nu ook op en af.. Maja ff doorbijten want we weten waar we het voor doen! Woensdag 2de echo! Heb er zo'n zin en behoefte aan, wil wel kloppende hartjes zien, hoop alleen dat het er maar 2 zijn haha anders val ik van de stoel denk ik hihi..
Dat heb ik ook wel even nagevraagd hoor, of ze echt zeker wisten dat het er geen drie zijn! Twee is prima. Zeker nu we weten dat er naast de autostoel nog twee maxicosi's op de achterbank passen. Hoera! We hoeven (nog) geen nieuwe auto!! (Als ze doorgaan naar stoeltjes van groep 1 zal het waarschijnlijk alsnog moeten, want die zijn breder. Maar dan zijn we misschien ook al wel toe aan een nieuwe auto
Tupp..nu je het zegt, wij hebben wel een andere auto moeten kopen, hadden een stationcar en daar paste het niet in..en ook ik dacht bij elke echo, oh laten ze er nog allebei zijn..en nog denk ik dat, ook wil ik steeds 2 kloppende hartjes zien. Ik moet 02 oktober weer naar de echoscopist en 03 oktober naar de gyn. Ik krijg elk jaar de griepspuit en nu weet ik niet meer of ik heb nou wel of niet gehad heb bij de zwangerschap van mn dochter..het ergste is..mijn NIEUWE dokter (verhuizing) weet helemaal niet of een zwangere de griepspuit (astma) wel of niet mag hebben, ik moest het de gynaecoloog maar vragen. Ik vind wel dat diegene die de spuiten geeft het hoort te weten, dus als ik mijn mond had gehouden had ik hem gewoon gehad want bij mijn h.a.praktijk ben je een nummer. slecht!!! Hebben jullie ervaringen met zwanger-> griepspuit(en)????
Ik heb net even op internet gekeken of ik de buisluiter kon vinden. De echt officiële bijsluiter heb ik nog niet, maar op een paar andere sites (die mij ook betrouwbaar lijken) wordt afgeraden om hem te halen in de zwangerschap. Er is niet bekend of het kwaad kan, dus adviseren ze om het zekere voor het onzekere te nemen. Als de kans dat je echt heel ernstig ziek wordt zonder groepsspuit, dan kun je het beste even met de arts of gyn overleggen.
Een vriendin van mij heeft in niet gehaald toen ze zwanger was, weet niet of het niet mocht of niet wou. Wij moeten wel een nieuwe auto, hebben nu Seat Ibiza 3deurs, dat zie ik me niet doen met 2 kleintjes haha..