Onze dochter is nu 16 mnd en kan nog geen seconde alleen zijn / spelen. We moeten, en vooral ik er continu langs gaan zitten. Het is om gek van te worden Ook als er visite is met kindjes wil ze continu bij mij zijn en niet rustig zitten maar ze wil alle aandacht. Het is erg lastig vooral met smorgens mezelf aankleden, eten koken, naar de wc etc. Als ze er nu alleen bij wil zijn is t prima maar ze wil echt opgetild worden. Ze heeft dit van jongs af aan altijd gedaan dus het is niet een fase. Schijnbaar was ik vroeger ook zo Maar het kost nogal energie...ik ben zo blij als mijn partner thuiskomt...soms zie ik echt op tegen de dagen dat ik de hele dag thuis ben Iemand tips...of is dit af te leren???
Dit is heel normaal gedrag voor een kind van 16 maanden, het alleen spelen komt echt nog wel. Als je het moeilijk vind om de hele dag thuis te zijn zou ik er voor zorgen dat je veel onderneemt samen. Fietsen, wandelen, kinderboerderij, visite, etc. Kinderen zijn gewoon niet heel handig en dit hoef je echt niet 'af te leren' Zelfs spelen kan je wel leren, door vooral veel samen te spelen. Endstra kan ook door samen koken, samen de was opvouwen, samen bedden opmaken, etc.
Ik vrees dat dit gewoon bij de leeftijd hoort. Onze zoon is echt al een suk ouder en die kan nu soms een minuutje of 10 (hooguit!) alleen spelen. En dan nog moet er wel iemand in de buurt zijn en af en toe op hem reageren. Ik oefen het nu soms met hem, door de kookwekker op 10 minuten te zetten en dan af te spreken wat we daarna gaan doen. Maar op sommige dagen vond hij dat makkelijker dan andere hoor. Ik denk dat jouw kindje echt nog te jong is om dat te vragen. Voor de twee jaar zou ik er zeker niet aan beginnen. En zelfs dan in korte periodes.
Hier precies hetzelfde de laatste tijd. Eerder kon ik gerust een boek lezen op de bank een uur lang, maar nu komt ze dan gelijk bij me zitten en over me heen klauteren. Het is mama voor mama na. Zelfs naar de wc gaan is lastig Tja, ik hoop maar dat t snel over gaat. Ik ga vaak ff weg met haar naar buiten, dat helpt wel. En ook even een periode even echt met haar samen spelen. Vaak vind ze het denk ik gewoon ook gezellig, want ze brengt mij al haar speelgoed. En als ik ga koken, geef ik haar ook een pan met een garde ofzo. Dan kan ze 'meehelpen'. Dat werkt goed!
Hoi, Kan je haar niet in de kinderstoel zetten voor een filmpje? Een paar weken geleden heb ik kleurpotloden gekocht, van die hele dikke bij de Hema, als ik hem dan aan tafel zet dan is hij daar toch een tijdje zoet mee. Mijn zoontje kan best eventjes zelf spelen, vaak is dat als ik bezig ben, aan het koken, schoonmaken of andere klusjes. Zodra ik ga zitten dan weet hij mij te vinden en moet ik met hem spelen. Het komt ook voor dat hij helemaal niet wil wachten en dan hangt hij aan mijn been ik zeg dan tegen hem dat mama even bezig is en dat ik zo klaar ben, dan ga ik met je spelen. Daar ben ik dan meestal wel streng in, hij moet maar even wachten. Het huilen gaat dan over in histerische driftbui maar daar reageer ik helemaal niet op, behalve dan dat ik hem een eindje uit mijn buurt leg en hem nog eens uitleg dat hij even moet wachten tot mama klaar is. Deze bui duurt soms nog geen 2 minuten en dan gaat hij weer verder met spelen. Als ik dan vervolgens klaar ben met waar ik mee bezig was dan ga ik wel meteen naar hem toe om met hem te spelen. misschien kun je haar langzaam leren dat ze soms ook even moet wachten. Ik vind dat mijn zoontje moet leren wachten en als hij daardoor een driftbui krijgt dan is dat maar zo, het gaat vanzelf wel weer over en die buien duren steeds korter. Ergens anders dan thuis is het voor ons ook lastig. Mijn zoontje ziet mij zitten en wil dan ook mijn aandacht, hij kan nog niet echt spelen met andere kindjes en is snel van slag als het te druk word. Als hij dan al zelf op pad gaat moet ik hem regelmatig corrigeren omdat hij ergens aankomt waar hij vanaf moet blijven. Een vreemd huis is voor hem heel interessant, met allerlei kastjes en spulletjes......en het woordje Nee is voor hem een reden om een driftbui te krijgen. Bij mijn zoontje zijn het zeker wel fases waarin hij explosiever is als anders maar er zit gewoon lekker veel pit in. Consequent zijn, grenzen stellen en genoeg tijd vrij maken om samen leuke dingen te doen.
Pffff... Hier is dit sinds kort ook! Moedeloos word ik ervan! En dan is manlief nu drie weken thuis, hij gaat maandag weer werken! Ik zie er nu zoooo tegenop! Hij gaat over een oaar weken voor het eerst naar het KDV en ik ben al zo bang dat hij me erg gaat missen of zich niet kan vermaken, en dat is nu nog erger! Koken, schoonmaken, even zitten, het gaat allemaal alleen als zoonlief in bed ligt, en die slaapjes zijn ook steeds korter! Ook boodschappen doen of wandelen met de kinderwagen en hond is geen succes meer, want meneer vindt de kinderwagen helemaal niets meer! Hij wil zelluf lopen en zelluf doen, maar hij is nog te jong om zelf los te lopen op straat, want hij gaat alle kanten op natuurlijk! Ook de driftbuien bij "nee" zijn niet mis! Lastige leeftijd dit! Ik wil hem ook niet volstoppen met rijstewafels/soepstengels/hartige koekjes omdat hij dan stil is, of de tv de halve dag aanzetten.... Afleiding is momenteel ook niet makkelijk.... Moeilijk!