Dag allemaal, Na heftige eerste maanden, begin onze zoon rond 10 mnd goed te slapen, zelfs rond z'n eerste verjaardag een paar weken helemaal door snachts. Maar de laatste 2 weken is 't ellende. Meestal begint 't rond 3 uur snachts. Wakker, huilen. Troosten en weer even slapen. Maar even later opnieuw wakker. We hebben echt alles geprobeerd. Fles, laten huilen (met als gevolg iedereen wakker en hij geeft niet op) warmer kleden kouder kleden, lampje aan, noem het maar op. Vroeger naar bed later naar bed, drukkere dagen, rustige dagen. Maar er is eigenlijk niks aan de hand, anders dan dat hij klaarwakker is. Met als gevolg dat we snachts dus een uur of 1,5 uur beneden zitten met een heel blij, vrolijk kind. Mama en papa vinden 't minder fijn. Op dit moment is het half 1 en zit ik met een hyperactief dreumesje beneden, met neiging om Bob de Buldozer door de huiskamer te gooien Overdag slaapt hij ook niet veel. Hij slaapt meestal rond half 6 weer tot half 8. Dan smidags 1,5 uur en om 19.00 uur naar bed. Als hij snachts niet komt, slaapt hij rond 10 uur een half uurtje. Vandaag heeft hij 2 x 30 min geslapen. Wat moeten we doen?! Hem uren laten huilen vind ik geen optie. Voor hen vindt ik 't ook sneu, hij is echt klaarwakker. Maar ik heb hier geen zin in voor langere tijd.
Erbij liggen? Hier hadden ze op die leeftijd flinke verlatingsangst en met een matras ernaast werd er nog iets geslapen. Ging vanzelf over.
Onze dochter deed dat de eerste 1,5 jaar. (daarna nog sporadisch) samen slapen was hier de oplossing. Niet voor altijd hoor nu heeft ze haar eigen grote meiden bed
We hebben veel samen geslapen toen hij klein was. Nu maakt hij er 1 groot feest van, maar slaapt niet....
Ik zou hem iig in zn bed (of jullie bed) houden. Naar beneden gaan is opstaan en spelen. Dan wordt zn ritme helemaal verstoord.
Ik zou hem in elk geval boven houden, in jullie bed of in z'n eigen bed, maar ik denk dat hij heel snel heeft aangeleerd dat wakker betekent 'naar beneden' en dan gaat hij natuurlijk uiteindelijk helemaal niet meer verder slapen. Wat ik zou doen is er pas heen gaan als hij echt flink brult. Als hij wat jammert gewoon laten gaan en kletsen al helemaal. Gaat hij wel huilen dan gewoon samen met hem op z'n kamertje blijven, geen licht maken en weinig praten. Hem bij je nemen als hij daar behoefte aan heeft of anders in z'n bedje laten en ernaast gaan zitten/ liggen. Je hebt waarschijnlijk een lange adem nodig, maar uiteindelijk zal hij wel begrijpen dat hij gewoon verder moet gaan slapen. Ter vergelijking, onze jongste sliep door vele ziekenhuisopnames vrij beroerd. Eenmaal weer thuis geprobeerd daar langzaam weer verbetering in te brengen. De eerste tijd zat ik een paar keer per nacht een half uur naast haar bed (geen plek om erbij te liggen). Inmiddels zijn we heel wat weken verder, ze slaapt nog steeds niet door, maar als ze nu wakker wordt ga ik naar d'r toe, ik geef d'r eventueel haar speen weer en ze gaat zelf alweer liggen en binnen 5 minuten kan ik weer weggaan.
Bedankt voor jullie reacties. We blijven in de eerste instantie ook boven, samen in de schommelstoel, samen in 't grote bed. Maar hij is compleet hyperdepieperdruk. We laten hem indd eerst gaan, kletsen en jammeren negeer ik. Ook geprobeerd gelijk te troosten maar hielp ook niet. Maar hij huilt niet, hij gaat echt krijsen. Op schoot of bed is hij dan niet te houden, zo druk, wil absoluut niet op schoot oid. Als ik hem daarna terug in bed leg, gaat hij zitten en staan en brult echt aan 1 stuk door. En niet een beetje, denk echt dat de buren 3 huizen verder hem ook horen. De Max is 45 min dat we hem hebben laten gaan nu...ook troosten en terugleggen na poosje huilen lijkt niet te werken. Hij houdt 't gewoon vol. En dan si dus de oudste ook wakker en begin ik me tegenover m'n buren ook wat te schamen. Hij is ook niet rustig te krijgen. Als ik hem op schoot heb wil hij draaien, staan, spelen, hij gaat op zijn manier zingen, dansen. In bed bij ons gaat hij spelen, zichzelf om laten vallen etc. Hij is echt niet te houden..!
Lastig hoor! Is misschien dat schaap een idee? Rood is slapen, groen is eruit? Of heb je die ook al geprobeerd.
Nee dat snappen ze dan nog niet. Mijn ervaring is dat alles met fases komt en gaat. Hier toevallig ook een periode gehad dat de jongste opeens ruim een uur klaar wakker is 's nachts. Ze slaapt bij mij in bed. Dan werd ik wakker van die natte baby kussen. Super schattig, dat wel, maar ik wil gewoon slapen. Ze ging dan zitten klieren en spelen. Ik negeerde dat zoveel mogelijk en zei af en toe zachtjes "ssst het is tijd om te slapen" terwijl ik mijn ogen dicht hield. Op een gegeven moment gaf ze het op en ging ook slapen. Maar dat duurde wel een uur als het niet langer was. Dit heeft zo'n 2 weken geduurd.
Het is echt alsof ik over ons zoontje lees. Die deed exact hetzelfde. Cb zegt dan: “je moet hem gewoon laten huilen.” Maar echt.. hij houdt het gewoon 2,5 uur vol. En dan ben ik echt kapot!! We hebben hier mandarijndruppels geprobeerd, van De Tuinen. Werkte echt super goed! Een paar druppels op een houten bolletje, voordat hij ging slapen. Helaas was dit voor een week of 3 a 4 en was het daarna weer drama. Wat we laatst hebben gedaan is een klok die vrij hard tikt op zijn kamer gezet. We dachten: misschien is het wel te stil als hij wakker is. En zo ineens was het over. Hij is nu 1 jaar en 7 maanden, en slaapt de laatste weken (sinds de klok) weer lekker de nacht door. Soms een keertje wel wakker. Dan helpt vaak een flesje. Ik weet niet wat nou echt geholpen heeft en of het alleen maar toeval was dat het bij die twee dingen wel goed ging of dat het écht werkt. Ik denk dat het een fase is. Wel een heel vermoeiende.......
Hier ook feest, gooien dansen springen rennen door t bed. Vooral NIET aankijken spullen die ze gooide steeds langzamer teruggeven. Lag er gewoon naast, en probeerde zo min mogelijk te reageren en steeds minder en trager. Totdat ik gemopper naast me hoorde en een diepe zucht, mama is saaaaaaai zal ze hebben gedacht, en dan toch maar ging slapen. Tijdens ziekte is ze 2x meegegaan naar beneden dat heeft ze goed onthouden. Dr wordt altijd een poging gedaan tot "uit!???" en "beneje". Ervaring hier is echt poot stijfhouden daarin, hoe hard ze ook springen en feesten of hoe schattig ze ook kijken met die puppyogen.
Ze zeggen dat sprongen duren tot 1 jaar maar die gaan langer door. Onze zoon lag ook uren wakker .Huilen, troosten, terug in bed. Hij had verder geen verlatingsangst maar was klaar wakker. Na dagen elke nacht er uit moeten was het weer over en kon hij weet wat hij eerst niet kon. Onze knul sliep ook niet veel maar was wel een snelle knul betreft ontwikkeling. Als hij te weinig uitgedaagd werd sliep hij snachts ook minder.