Hoop dat ik wat herkenning kan vinden hier op het forum. Mike is nu bijna 2,5 jaartjes oud en eigenlijk was hij altijd vrij makkelijk. Kon hem overal achter laten , hij keek dan wel ff beteuterd maar echt huilen deed hij nooit. Andere kindjes vond hij geweldig, nooit geen problemen mee. En toen hij 2 jaar en 1 maand was ging hij voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Eerste nou 3 keer was het wel ff wat huilen maar duurde hoogstens 5 min. Maar al die andere keren was het aju mamma of pappa en hij had binnen 10 sec. al geen oog meer voor je en ging lekker spelen. Hoe anders is dat nu. Met een brok in mijn keel breng ik hem nu weg naar de peuterspeelzaal. Moet wel zeggen dat ons buurjochie die nu 4 is en waar mike helemaal gek mee is ook altijd op dezelfde peuterspeelzaal zat. Leek toch wel of mike zich wat aan hem optrok. Maar hij is sinds een dikke maand weg omdat hij naar de basisschool is en sinds dien is het mis met Mike. Zo laat hij helemaal ,en vooral door de meisjes, over zich heen lopen. Hoorde dat hij laatst is weg gedrukt door een meisje die met hem wou spelen en toen mike nee zei drukte dat meisje hem hardhandig op de grond. Andere kindjes die beginnen te huilen is voor mike helemaal drama. Dus peuterspeelzaal is uit den boze nu. Als ik al uit de auto stap is t al mis en klampt hij zich helemaal aan me vast. Eenmaal binnen laat hij me niet meer los en beginnen langzaam de eerste traantjes te komen en als ik het woord ik ga weg mike laat vallen dan is het een groot krijs drama en loop ik maar snel weg anders huil ik zo mee. Als ik buiten ben hoor ik hem nog krijsen..pappa pappa... Maar gaat nog verder. Was eerst gister bij mijn nichtje. Die heeft zelf 2 dochters waarvan 1 10 dagen jonger dan mike. Zefls dan is het al drama. Zo gauw tess( zo heet ze) iets te hard schreeuwt zit mike bij mij op schoot en wil die alleen maar weg. De 2 kleintjes waren op een gegeven moment heel ff alleen en ineens stond mike krijsend voor me en moest ik op het laatst echt naar huis. Kon niks meer met hem beginnen. Maar ga ik met hem naar alleen volwassenen toe dan is er niks aan de hand. Het zijn vooral plaatsen waar ook kleine kids zijn en dan vooral zo van zijn leeftijd of jaartje ouder en dan vooral de meisjes. Kan hij niet tegen op. Zo jammer want het ging altijd zo goed. Rekende me al rijk zo van..goh wij hadden nooit zoveel problemen met mike. Pff hij zit dus nu ook op school en zit hier echt inmiddels met een steen in mijn maag.
Misschien toch een negatieve ervaring met kindjes op de psz. Heb je er al eens over gesproken met een leidster op school? Misschien dat ze hem beter in de gaten moeten houden om weer het vertrouwen terug te winnen...
Ik denk eerder gewoon een fase in zijn leven. Isabella heeft dat rond die leeftijd ook gehad. Ik heb haar toen een paar maanden thuis gehouden van de PSZ en nu sinds januari weer geprobeerd. Ze is er nu meer aan toe ( ze is nu bijna 3) en ik zie dat ze het leuker vindt en leuker speelt.