Hallo allemaal, Ik ben 25 en mijn man en ik proberen nu ongeveer een jaar voor een kindje. In augustus vorig jaar kregen wij te horen dat mijn man geen spermacellen had en hij heeft hier inmiddels een operatie voor ondergaan waar ze gelukkig 4 buisjes zaad hebben gevonden (ze zijn wel van slechte kwaliteit maar volgends mij kan dat ook niet anders als het gehaald moet worden). Op 12 mei moet ik weer naar het ziekenhuis om de hele ICSI procedure te gaan starten. Ik heb er heel veel boekjes over ontvangen maar ik maak me een beetje zorgen. In 1 van de boekjes zag ik dat er 3 verdovingsmiddel injecties in de schede worden geplaatst en dat de punctie niet pijnloos is. Ik ben dus eigenlijk ineens ontzettend bang omdat ik bang ben voor de verdoving. Toen ik jong was heb ik een aantal keren verdovingen gehad wat ontzettend pijnlijk was dus vandaar dat ik bang ben. Het is wel voor een goed doel maar dat haalt de angst helaas nog Niet bij me weg..
Hoi. Nou dat was dan zeker schrikken van je man? Mijn man heeft alles wat je nodig hebt, alleen ligt alles stil.. Was ook schrikken dacht meteen nooit kinderen konden krijgen. Maar schijnbaar is icsi wel mogelijk. Hij heeft verder ook niks gehad van medicatie of zo. Gelukkig kunnen ze vort veel in zkh. Is het van jouw man nu ingevroren? Omdat ze dat al hebben? En is dit eenmalig dat ze dat weg kunnen halen bij hem of kan het over een tijdje herhaalt worden? Ik krijg morgen mijn punctie. En idd in de boekjes lezen is toch anders. Ik alleen niets gelezen over verdoving in schede. Ik krijg infuus en krijg daar middeltje door. Maar zal per zkh wel verschillen dan?! Want medicatie is ook niet overal zelfde. Succes ermee. En op forum kun je alles vragen of meelezen/ meepraten. Zoals bij onderwerp icsi. Is net gestart ook en zijn er meer meiden in de icsi mmm.
Wij hebben ook een icsi behandeling gehad, mijn man heeft wel zaad, maar de hoeveelheid wisselend enorm, de oorzaak hiervan kunnen ze niet achterhalen. Wij zouden in eerste instantie voor ivf gaan, maar op de dag van de punctie was de hoeveelheid zaadcellen onder de miljoen dus toen is er voor icsi gekozen. Je leest inderdaad wisselende verhalen over de punctie. Persoonlijk vond ik de punctie erg meevallen (ik was vantevoren erg nerveus ). de plaatselijke verdoving heb ik nauwelijks gevoeld, je voelt wel dat ze wat doen, maar niet echt een prik ofzo. Ik kreeg voor de punctie via een infuus een snel, maar ook kortwerkende morfine. Van de punctie heb ik nauwelijks wat gevoeld, ik was helemaal high van de verdoving. De na pijn viel ook wel mee, wel lang een beurs gevoel gehad. Je zult op het internet ook horror verhalen vinden. Maar de meeste meiden die ik ken via dit forum vonden de punctie best meevallen. Succes met jullie behandeling!
Wij hebben ook een icsi behandeling gehad. Ik kreeg maar 1 verdovingsspuit in mijn achterwerk. Ik liep zelf in tilburg en ik werd echt gerust gesteld en een verpleegkundige gaf een tegendruk op mijn buik wat ik persoonlijk erg prettig vond. De punctie zelf viel mij 200% mee. Ik vond het een vervelend gevoel maar niet echt pijnlijk. Wij hebben het ook gewoon over ons heen laten komen en dat werkte goed. Wij hadden 10 eitjes met 8 embryos waarvan er 1 terug geplaatst is en 2 in de vriezer. Het resultaat zie je hieronder. Dus mijn advies lees er niet teveel over en laat het gewoon over je heen komen. Succes!
Nou ben ik ok wel benieuwd of ik nog prik in m'n schede of bil krijg. Heb hier niets over gehoord of gelezen. Mort alleen zetpil (spierverslapper ) zetten en dan krijg daar een infuus met snel en korte werking.. Maar zullen morgen zien. Wat een fijne uitslag chrissiej! En is altijd afwachten hoe het gaat.. Dus spannend..
Ja het is ook heel spannend. Ik duim voor jou dat het gaat als bij mij. Ik had echt nergens last van.
Had ik ook gelezen maar heb daar geen prikken gehad, eerlijk gezegd zou dat ook niet helpen want je eierstok valt niet te verdoven.. Ik kreeg wel morfine in m'n bil... je punctie gaat met een inwendig echo aapparaat met naald.. En dat inbrengen voelt net als gewone echo's (vond ik) succes.