Ik wil sowieso geen kraambezoek, ik kan echt heel slecht tegen volk over de vloer, word daar enorm onrustig en gespannen van en dat lijkt me niet goed voor het herstel van de bevalling en het slagen van de borstvoeding. Dus ik zet gewoon duidelijk op het geboortekaartje dat alleen familie op bezoek mag komen (dat zal dan enkel mijn ouders en zusjes en broertjes zijn, dat kan ik wel hebben) en dat de rest een uitnodiging krijgt voor het kraamfeest wanneer ik me goed genoeg voel, en op een andere locatie dan thuis. Overigens gaat mijn kindje dan op het kraamfeest in de draagdoek, dan zullen er misschien 25 à 30 mensen komen en die mogen kijken, aanraken/aaien vind ik ook prima, maar echt niet bij allemaal in de armen.
Spannend, Denise! Hoop dat het iets is. Kan me voorstellen dat je nu wel zo langzamerhand toch wat zekerheid wilt! 4 trappen, nee dat lijkt me ook niets! Bianca, hoop dat de griep niet echt doorzet! Beterschap! Linnaea, goed alternatief, een kraamfeest. Dat overweeg ik misschien ook wel. Kan toch wel als het kindje (al) een maandje oud is? Had verwacht een lading niet-begrijpende berichtjes over me heen te krijgen, betreft 'geen / weinig' kraambezoek. Mensen in omgeving snappen het veelal niet. Schoonouders zijn helemaal hotel de botel - wat best lastig is. Mijn moeder is lekker nuchter, snapt dat ik er geen behoefte aan heb - en kan zich in mij verplaatsen. Ik kan nu bijvoorbeeld ook al gigantisch opzien tegen kraamzorg. Hoe belachelijk het ook klinkt - maar iemand over de vloer hebben, die ik niet ken - die dan in mijn kastjes moet rommelen, mijn wasjes moet draaien etc. Nee, bedankt. Leg me de hoogstnodige zaken omtrent het kindje, verzorging etc maar uit - en dan mag ze wel vertrekken. Misschien rare gedachtegang? Haha.
Hier in Belgie bevallen nog veel mensen in een ziekenhuis en ik ben dat ook van plan. Meestal blijven ze daar 4 dagen. Wil na de geboorte ook eerst met z'n 3-tjes zijn en dan langzaam maar zeker iedereen appen. Dan komen ze niet tegelijkertijd langs. En vasthouden hoeft voor mij inderdaad ook niet. Maar of ik nee kan zeggen is wat anders. Inderdaad even kijken hoe de kleine reageert. Max. 1-2 op een avond.
Kraamfeest doe ik wanneer ik me daar goed genoeg voor voel. Kan al na twee weken zijn, of pas na twee maanden bijvoorbeeld. Mijn kindje, mijn feestje, dus ik beslis. Of anderen het gek vinden ofzo trek ik me niets van aan. Kraamzorg zie ik ook enorm tegenop. Ik zoek er één met zo weinig mogelijk uren, desnoods zzp. En anders geen kraamzorg. Mijn moeder kan in huis en met de baby helpen en de vk kan de controles doen dus kraamzorg is niet echt nodig. Ik zie nog wel.
Ik heb bij de eerste vanaf het begin gezegd dat ik de eerste week geen kraambezoek wilde. Ik had op dat moment ook wel hele vervelende omstandigheden dus ik wilde vooral veel rust hebben. Ouders, zussen en broers daartegen waren gewoon welkom zoveel als ze wilde. Na die week werd er rustig aan gebeld of berichten gestuurd met de vraag of ze mochten komen, toen was het me prima!
ik heb er nog helemaal niet over na gedacht maar merk wel dat ik inderdaad ook echt een mening heb over kraamzorg. Zo heb ik liever dat ze na 2/3 weken komen.. ook zodat ik zelf een beetje herstelt ben.. en normaal kan praten/lopen/plassen. Anders zit je in je eigen huis.. en voel je je ongemakkelijk.. Kraamzorg lijkt mij ook niets. Toch heeft mijn schoonzus me echt op mijn hart gedrukt om er gebruik van te maken! bij haar eerste moest ze er niets van weten, deed alles zelf en stuurde haar gewoon naar huis.. met als gevolg dat ze na 3 weken volledig instortte. Het wordt niet voor niets ALTIJD aangeboden/aanbevolen. bij haar tweede heeft ze het er van genomen en ze merkte gewoon dat als je je overgeeft het zo slecht nog niet is.. al laat je alleen de grote huishoudelijke dingen doen.. daar zijn ze ook voor ! niet alleen voor de zorg van jou en je baby, ook qua ondersteuning zodat jij goed kunt herstellen.
Ik kijk gewoon weer naar t kindje, je merkt snel genoeg hoe t op vreemden reageert. Waarschijnlijk ben ik de eerste dagen weer vrij makkelijk, om vervolgens als een hyena m'n kroost te beschermen. Hormonen kunnen je enorm verrassen, haha. Ben nu super bezorgd want ik voel me ineens al een paar dagen normaal. Gelukkig deze week weer een echo, hoop maar dat alles nog goed is 😖
Oh en kraamzorg leek me ook maar niets, maar vond t uiteindelijk heeeeeeerlijk. Wat een top vrouw. Bleef op de achter grond maar deed alles voor ons
ik moet zeggen dat ik alles zoooo spannend vind.. hoe gaan wij als "ouders" het doen? Zullen er dingen tegen gaan vallen? BEVALLEN wtf.. bevallen.. waarom ? HAHA. nee maar ik ben wel serieus.. het leek allemaal erg onwerkelijk maar inmiddels begin in me er toch wel bewust van te worden dat ik straks echt verantwoordelijk voor een kindje ben.. en dat gaat veeeeel verder dan het niet droog laten worden van je plantjes..
Ik heb ook wel eens ineens de zenuwen. Zoals van het weekend toen ik mijn neefje van 13 maanden te logeren had en ik me even opgelucht voelde toen hij weer werd opgehaald door zijn ouders. De rust weer terug. Toen dacht ik verschrikt: hoe gaat dat dan zijn straks met een kindje dat hier gewoon altijd over de vloer is? Raak ik niet enorm oververmoeid? Maar volgens mij is een eigen kindje heel anders dan een oppaskindje over de vloer.
Ja, je kunt je er eigenlijk geen voorstelling van maken, en je wordt straks gewoon meegezogen. Tis echt een enorme verandering en ik geloof dit keer de mensen wel die zeggen dat t druk gaat worden met een 2e, ook weer super spannend. Hoe gaan we dat doen?! 😳
Jawel linnaea, daar wen je aan hoor. Maar af en toe moet ik echt wel even ontladen hoor! Zoveel respect dat je t alleen aan gaat. Ik hoop dat je zus ook af en toe eens jouw kindje wil overnemen straks
Mijn zusje heeft er straks zelf ook twee dus dan denk ik dat de logeerpartijtjes even over zullen zijn. Drie kinderen onder de twee waarvan twee baby's die slechts enkele weken zullen schelen in leeftijd lijkt me echt wat te zwaar Maar ik denk dat de liefde voor je eigen kind alles overtreft en dat je veel meer kunt hebben dan van het kind van een ander. Ik ben stapelgek op mijn neefje. Maar zou af en toe heeeel graag willen dat hij in de box gaat spelen en even zijn mond houdt
Is misschien ook omdat ik hem weliswaar vaak zie, maar niet 24 uur per dag. Als ouder weet je veel beter wat je kind met bepaald gedrag bedoelt en hoe je er het best op kunt inspelen. Die fases gaan soms zo snel, als mijn neefje hier twee weken niet heeft geslapen zit hij weer in een hele andere fase. Alle trucs om hem snel in slaap te krijgen die twee weken geleden nog werkten, werkten afgelopen weekend ineens helemaal niet meer. Ja, dat is vermoeiend. Een moe kind en niet weten hoe je hem in slaap moet krijgen.
Zeker op die leeftijd zijn ze ook erg ondernemend en ik moet zeggen dat ik daar nu ook totaal de energie niet voor heb. Tussen 1 en 2 is best pittig, ze proberen alles, maar je kunt nog niet echt met ze praten. Maar je hebt ook rustigere kindjes natuurlijk 😉
Ja dat merk ik heel erg bij mijn neefje. Hij kan sinds een paar weken lopen en loopt dan ook echt alle kanten op. Overal aan zitten, alles pakken, je bent er echt elke seconde zoet mee. En luisteren doen ze nog niet op deze leeftijd. Ik kan nog wel 50 keer zeggen dat hij de kat met rust moet laten maar hij snapt er niets van . Het is echt heel leuk, die ontwikkelingen en dat kleine mannetje. Maar het vreet wel energie. Buiten wil hij niet meer in de buggy en niet meer gedragen worden, hij wil alleen maar zelf lopen. En loopt dan alle kanten op behalve de goede. Dus even wandelen als hij binnen de boel overhoop haalt werkt ook al niet meer. En nu hij kan lopen is alles op hoogte ontdekken natuurlijk véél interessanter dan zijn eigen speelgoed gebruiken. Laat staan slapen, dan is al helemaal niet interessant meer Maar als ik dan zie dat mijn zusje het prima trekt denk ik: het komt allemaal echt wel goed. Er is zoveel verschil tussen eigen kindje die je de hele dag ziet en door en door kent en het kindje van iemand anders. Mijn zusje doet ook grotendeels alles alleen en redt het prima. Dus dan kan ik het ook wel
Van je eigen kindje kan je idd zoveel meer verdragen!! Heel apart hoor. Hier vond ik het geen groot verschil van 1 naar 2. Viel me reuze mee... Maar nu met dit kleintje heeft de schrik er af en toe al erg ingezeten ookal begrijp ik niet echt waarom. Alle, het is te zeggen... Mijn 2de zoontje, Tycho was echt geen makkelijke baby. Slecht slapen, allergieën enzovoort maar na een jaartje was het een droommannetje en nu nog altijd! Ik heb 2 super flinke en lieve zoontjes dus waarom zou dit derde kleintje dan niet reuze meevallen... Maar toch heb ik nu veel meer angst voor alles en heb ik enorm getwijfeld over het wel of niet nog eentje! Heel gek... Maar kijk, het kleintje wou echt wel komen dus dan is het zo dat het moet zijn!! Amper 2 maand geprobeerd en bij de andere 2 2 jaar!!! Nou ja.... Hehe. Ondertussen zijn we allemaal al helemaal gek op ons kleintje hoor en nemen de twijfels wel enorm af! Hehe... 😉
Ik begrijp niet waarom zo veel mensen opzien tegen kraamzorg. Ik kon de eerste weej mijn bed niet uit, zonder kraamzorg zouden we het echt niet gered hebben. Ik kon pas na 2 weken lang genoeg staan om een luier te verschonen. Kraamvisite heb ik weinig gehad en dat vond ik wel jammer. Mensen durfden niet langs te komen denk ik. Deze keer gaan we een kraamfeest doen na een week of 6 denk ik en dan inderdaad de baby in de draagdoek. Hier hebben we eindelijk, op weg naar Center Parks!!
Het is niet de hulp waar ik tegenop zie, maar het over de vloer hebben van een vreemde. Mijn moeder woont om de hoek, die kan komen wassen, koken, helpen met baby verzorgen, etc. Dingen die ik in het begin nog niet zelf kan. Daar heb ik geen kraamzorg voor nodig.