Goodmorning, Evaatje, ik zat naar je onderschrift te kijken toen kreeg ik kippenvel, jeetje zo heftig om mee te maken, en ik snap dat je blij bent dat je die week 15 voorbij bent. Knuffel voor jou, lijkt me afschuwelijk om mee te maken. Onze timmerman is hier weer bezig op zolder, jeetje, van mei tot oktober vorig jaar hebben we in een grote verbouwing gezeten, alles gesloopt en opnieuw opgebouwd, zolder laten we wel voor wat het is zeiden we toen, nu moet de zolder gedaan worden maar begint die hele verbouwing weer opnieuw, duurt zo lang?! Dan moet er nog gestuukt worden, dat doet mijn vriend zelf gelukkig... En geschilderd... Vloer leggen, plinten..... Weer schilderen..... Pffffff als het eerst maar is klaar is zeg! Mijn vriend is denk ik ook na de bevalling wel een paar daagjes vrij, hij is eigen baas, (stukadoorsbedrijf en sinds kort in de vastgoed). Hij kan dus makkelijk z'n eigen tijd indelen. Lijkt me heerlijk om hem die eerste paar dagen lekker om me heen te hebben, samen alle nieuwe dingetjes op ons af laten komen...
Ik ga na de bevalling mijn moeder vragen te komen helpen. Zij woont dichtbij dus als er iets gedaan moet worden kan ze binnen 2 minuten bij mij zijn. Ik wilde in eerste instantie mijn zusje daarvoor vragen, daar voelde ik me iets prettiger bij. Maar ja, die bleek ineens ook zwanger en 3 weken na mij uitgerekend dus ik denk niet dat ze dan nog dagelijks naar mij komt
Het is heel leuk dat ze ook zwanger is.. maar voor dat soort dingen minder praktisch haha ! is gewoon zo.
Haha ja. Toen ik net zwanger was zei ze al heel enthousiast dat ik dan haar box, kinderwagen, commode, maxi cosi, alle baby kleertjes etc. mocht hebben want dat had ze toch niet meer nodig. Een paar weken later: "eh, ik vrees dat ik het toch zelf nodig ga hebben" Nee echt, ik vind het super om samen zwanger te zijn! Heel bijzonder zo tegelijk dit avontuur door
Wat fijn dat je die moeilijke termijn gehad hebt, dat geeft toch wat meer rust. Ik had zooooo graag samen met mijn zus zwanger geweest maar helaas zal dat nooit gebeuren, zij houden het bij twee en wij ook als het aan mijn man ligt! Ons zoontje blijft ook gewoon naar de opvang gaan, 3 dagen in de week. Mijn man houdt ook zijn papadag aan tijdens mijn verlof dus ik heb in principe enkel op woensdag dat ik ook voor de oudste moet zorgen. Afhankelijk van hoe het met me gaat zal mijn man misschien een woensdag extra vrij moeten nemen. Bij mijn zoontje ben ik op maandag in het ziekenhuis opgenomen, de nacht van ma op di bevallen en we mochten op do naar huis maar zijn nog 1 nacht in het kraamhotel gebleven. Daarna had ik nog `de hele week kraamzorg, ze is de laatste keer geweest op dag 11 (mag officieel niet maar ze had haar uren slim ingedeeld). De week daarna is mijn man halve dagen gaan werken omdat ik nog niet fit genoeg was om een hele dag voor de kleine te zorgen. Gelukkig zijn ze op zijn werk flexibel genoeg dus dat kon wel. Wanneer gaan jullie met verlof? Het is de moeite om het eens goed te bekijken want je kan dankzij de vrije dagen eind april/begin mei heel veel dagen winnen als je slim rekent. Zo kan ik met 3 dagen extra vrij nemen uitkomen op 122 dagen in totaal. Als ik het minder slim plan dan heb ik 11 dagen minder verlof. Dit geldt vooral voor de Nederlanders, je hebt immers Koningsdag de 26ste april en Hemelvaart de week erna.
Ik moet nog maar zien of ik überhaupt voor verlof in aanmerking kom Als zelfstandige heb je ook recht op verlof maar je telt pas mee als zelfstandige als je minimaal 1225 uur in een jaar heb gewerkt. En ik heb wat zitten rekenen, het zal erom gaan spannen... Net wel en net niet. Echt afhankelijk van wat de vraag wordt vanaf september en wat ik allemaal bij mijn uren mag rekenen. Dat is wel het nadeel van zelfstandig werken in een onderwijstaak. Al die vakanties werk je niet dus maak je ook geen uren en zo wordt 1225 uur halen wel wat lastiger. Nu had ik al begrepen dat ik bij minder dan 1225 uur nog steeds in aanmerking kom voor de verlofregeling maar dat ik dan minder per maand krijg. Dat ga ik nog eens navragen, net als wat ik allemaal als werkuren mag rekenen. Mocht het niet lukken is het niet zo'n grote ramp. Kwestie van komende maanden wat zuiniger leven en geld apart zetten voor tijdens die periode. En ik werk voornamelijk vanuit huis en hoef niet veel meer te doen dan zitten dus ik kan lang doorgaan en snel het werk weer oppakken.
Oei, dat is wel lastig dan inderdaad. Kan je niet op een of andere manier meer werk bij mekaar sprokkelen zodat je wel aan die uren komt? Ik snap wel dat ze er een minimum aan vast hangen maar het is wel vervelend als je dat net niet haalt!
Dames, Ik moest even teruglezen zo'n 7 blz. maar ik ben weer helemaal bij! Ik start vandaag week 15!!! Wat fijn!!! maar het gaat wel erg langzaam allemaal hoor. geen idee hoe ik die 40 weken overleef.. mevrouwtje ongeduld haha. Ik ben dit weekend uitgebreid naar babypark geweest. En we zijn er heeeelemaal uit. ik ga binnenkort alles bestellen en wil het dan in week 47/48 laten bezorgen. Dan kan ik ff op vakantie nog (heel vervelend).. de kamer verven en nieuw vloertje.. en die kamer van mijzelf ook.. en dan alles indelen.. ZO LEUK ! trouwens.x dat merk KOEKAA. daar ben ik helemaal verliefd op.. wat een gave spullen hebben ze zeg !
Ik ben er in ieder geval achter dat ik er sowieso voor in aanmerking kom, gelukkig. Alleen dan inderdaad een lager bedrag per maand. En ja, ik sprokkel sowieso alles bij elkaar wat ik kan krijgen. Extra veel reclame, overal mijn diensten aanbieden, zelfs alle scholen in de omgeving ga ik mailen om mijn diensten aan te bieden. Zodat ik die uren haal. Dan is de verlofuitkering namelijk het minimumloon. Anders wordt het minder dan dat en dat wordt toch krapjes Nu scheelt het dat de meeste van mijn werkzaamheden gewoon zittend aan tafel in mijn huis plaatsvinden dus ik kan lang blijven doorwerken en al snel de boel weer oppakken. En je mag naast de uitkering blijven werken zoveel als je lukt. Dus ik krijg sowieso 16 weken verlof en daarnaast gewoon zoveel mogelijk zittend en rustig werk blijven doen zover als dat lukt. Heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. Uiteindelijk lukt mij toch altijd alles wat ik wil Niet linksom, dan maar rechtsom.
Zo, gebeld voor de 20-wekenecho. Kon niet eerder dan 24 september helaas en dan ben ik al 21 weken. Niets aan te doen, wachten maar...
Heel erg lief, bedankt! Ja, ik moet zeggen dat het echt heel heftig was. Veel meer dan dat ik had verwacht. Blijkbaar was hij onbewust al helemaal onderdeel van het gezin, het voelde of er echt een naaste was overleden. Natuurlijk weet je dat de kans erin zit dat het mis gaat en wat voor een wonder een zwangerschap is, maar hoe groot het gemis is had ik niet kunnen bedenken. Ik ging op controle bij de vk die toen het hartje niet kon vinden. In het ziekenhuis was dmv echo al heel snel duidelijk dat het hartje niet meer klopte. Ik ben ingeleid en bevallen. Al een echte kindje was het, maar dan superklein... Daarna nog gecurreteerd voor de placenta, dat was best traumatisch aangezien ik nog nooit op een ok was geweest, laat staan een ruggenprik had gehad. Nadat ik naar huis mocht, werd ik nog flink ziek. Al met al een enorm zware periode, maar... Gelukkig nu weer een veel fijnere Altijd heftig he zo'n verbouwing!!! Maar als het klaar is is het vast prachtig!
Ik vind het soms echt irritant. Mensen die constant zitten te waarschuwen over hoe zwaar en moeilijk het moederschap wel niet is. Dit wordt moeilijk, dat wordt zwaar, als (vul moeilijke situatie in) gebeurt raak je in een burnout, dit ga je nooit kunnen, dat ga je echt hulp bij nodig hebben, huilbaby, moeilijke puber, gedragsproblemen, slaapproblemen... Een beetje positiviteit mag ook wel. Waarom vertellen mensen nou nooit hoe leuk, grappig, energiek en mooi kinderen zijn?
Ik herken dit ook. Niet perse op jouw punten.. maar wel.. (ik heb echt al een aardige buik) PAS OP word niet te dik.. is slecht voor jou.. je raakt het nooit meer kwijt... zijn het er echt geen 2? (ik heb maat 38/40 broeken.. zo extreem ben ik helemaal niet!!!) Daarnaast vinden mijn collega's het ook zinvol om mij te vertellen dat ik mijn zwangerschap niet zorgvuldig "gepland" heb.. SORRIE?! ik ben er in 2013 37 kg voor afgevallen.. en we zijn 19 maanden bezig geweest!!! Ik ben 2 keer NET voor het vaste contract > na 3 jaar werken dus > uit ene bedrijf gezet.. en nu werk ik als uitzendkracht al zo'n 7 maanden.. natuurlijk is er een kans dat ik na het verlof niet terug mag komen.. en daar heb ik rekening mee gehouden.. maar daardoor heb ik mijn zwangerschap niet SLECHT gepland.. waar bemoeien mensen zich sowieso mee? Maar lineae, mijn vriendin heeft het alleen gedaan ook.. die kleine wordt nu bijna 3.. altijd 4 dagen gewerkt.. en natuurlijk is het zwaar.. maar met jouw instelling komt het wel goed.
Wat heftig evaatje! Gelukkig nu weer wat positieve on mee bezig te zijn. Al maakt t je misschien wat minder onbezorgd. Ik voel de kleine al weer, dat stelt me wel gerust. Hopelijk heb jij dat ook al, of anders snel. Wat een goeie tip van dat verlof, Ik kan ook met 3 dagen opnemen 2 weken extra verlof krijgen.
Maar het is toch gewoon je kindje dat overleden is dus daar horen de gevoelens die je hebt ook bij. Ik vond het met 6 weken anders, ondanks dat ze me nog hoop probeerden te geven wist ik toen diep in mijn hart al dat het mis was en begon ik met afscheid nemen. @Linnaea: Ik denk dat mensen je willen beschermen en waarschuwen dat het niet altijd rozegeur en maneschijn is. Overigens zijn kinderen echt geweldig, vooral dat zoontje van mij . Hoe superschattig is het dat hij als 2de woordje "krokodil" probeertr te zeggen, eerste woordje is de naam van zijn knuffel! Nog enkele heerlijke momenten: De kinderen op de opvang zijn bijna klaar met eten als de leidster van de middagdienst binnenkomt en zegt dat ze nog niet gegeten heeft. Die ukkepuk van me neemt een stukje brood van zijn bordje en geeft het aan haar!! Laatst liggen we samen in bed te kroelen en ik heb zijn speen omgekeerd in mijn mond (doe ik altijd, vind het niet fris om zijn speen in mijn mond te stoppen). Hij pakt hem eruit, draait hem om en stopt hem op de juiste manier in mijn mond en geeft zijn kroel aan me... Kids zijn geweldig hoor, soms is het aanpoten en je hebt geen tijd meer voor jezelf maar het is het wel 100% waard!
Dat soort verhalen zijn leuk om te vertellen aan zwangere vrouwen . Ik geloof dat iedereen wel kan bedenken dat het ook wel eens lastig, vermoeiend etc. kan zijn met een kind. Na jaren van oppassen (en niet s avonds maar hele dagen), twee keer au pair geweest en een jaar al mijn neefje hele weekenden over de vloer heb ik ook wel meegemaakt dat ik blij was als die kleine werd opgehaald of mijn werkdag erop zat en ik op vrijdagavond helemaal uitgewoond in de trein naar huis voor mijn weekend zat . En dan had ik dus nog een weekend. Maar moet je een zwangere vrouw constant alleen maar confronteren met de moeilijkheden? Er is zelden iemand die zegt: wat leuk dat je zwanger bent, kinderen hebben is zo leuk!
Gisteren een geslachtsbepaling echo gehad wel 100 km voor moeten rijden maar ervoor over gehad! en we weten dat we een jongen gaan krijgen was echt 100% zeker haha kunnen nu dus wat gerichter gaan shoppen echt mega schattig om te zien was dat hij met zijn handjes zijn hoofdje vast hield hihi zo mooi en gedetailleerd die echos tegenwoordig ze liet zijn hersenen zien, beentje ruggengraat ribbetjes handjes en vingers alles was nu duidelijker dan bij eerdere echos echt verliefd <3