Goeiemorgen allemaal! Ja dat slecht slapen is echt een rotfase, daar moet je even doorheen, ik heb het nooit zo heel lang gehad, maar slapen is dan ook een van mijn lievelingsactiviteiten Het komt aan het eind van de zwangerschap meestal weer terug Vertellen: Ja dilemma, mijn vriend is Schots en zijn familie komt eind oktober langs, nu willen we het hen graag face to face vertellen maar we willen wel eerst een kloppend hartje gezien hebben! Dus nu denk ik de vk te bellen om de echo een week eerder te doen als dit mogelijk is, ik wil eigenlijk niet te vroeg want dan zie je alleen nog zo een op hartslag pulserend vlekje (wel genoeg om me te ontroeren hoor haha) maar ja.. En dan willen we het natuurlijk orgineel brengen, daar moet ik nog even over nadenken. De vorige keer hebben we mijn moeder een kaart gegeven met "Hoera! Ik word oma!" en toen ze hem opendeed zat er een echo en positieve test in met een verhaaltje over hoe we ons zwemmertje net bekeken hadden in het ziekenhuis
Oh bij ons weten t al heel veel hoor. Doe ik niet zo moeilijk over. Tis nog niet algemeen bekend em ook de hele wereld weet t nog niet. Maar juist de mensen die ke kunnen steunen als t mis zou kunnen gaan weten het....
Mag ik even m'n hart luchten?? Ik heb sinds gister het voorgevoel dat het niet goed gaat, ik was gister de hele dag ontzettend moe, prikkelbaar en rare pijn steeds in mijn buik, gisteravond ging het wel iets beter, maar sinds ik vanochtend wakker ben is er weer dat nare voorgevoel en zijn de steken onder in mijn buik erger geworden, ik ben er echt niet gerust op!! Ik lees hier dat sommigen van jullie, ondanks de onzekerheid, wel het vertrouwen hebben dat het goed zit, nou dat vertrouwen heb ik dus niet meer en ik denk dat dat geen goed teken is :'( :'( Ik heb zelfs al voor de zekerheid vanochtend inlegkruisjes in m'n tas gedaan voor het geval ik begin te vloeien op m'n werk, zo sterk is dat gevoel dat het aan het misgaan is, dat zegt toch wel iets?? Ik kan wel janken....
@Teunie: Wat ontzettend klote dat je je zo voelt. Dat moet pittig zijn. Maar kan het niet zijn dat je baarmoeder flink aan het werk is en die steken daar vandaan komen? Dat je vermoeid en prikkelbaar bent zijn wel echt kwaaltjes die bij een zwangerschap horen namelijk. Dikke knuff
Oh Teunie wat rot! Kun je niet je vk bellen voor advies? Ik voel me ook nooit zeker tot ik bevestiging heb gekregen van de xho hoor, ik denk wel dat dat normaal is. En pijntjes aan het begin ook, ik heb telkens een vreemd brandend gevoel van binnen in mijn onderbuik en steekjes :s Hopelijk is dit het begin en ervaart jouw lichaam het gevoel van een bezige baarmoeder wat sterker dan anderen
Hey Teunie, Dat is niks aan als je je zo voelt. Ik kan er een beetje over mee praten. De vorige x is in een ma geëindigd. Maar dat kwam pas laat op gang, ik begon toen met erg licht bloedverlies. En pas een paar dagen later kreeg ik het gevoel dat het niet goed zat. Maar ja, je gevoel is een sterk iets. Ik hoop natuurlijk voor je dat er niks gaat gebeuren verder, maar dat hebben we niet in de hand. Misschien een beetje hard, maar het is de werkelijkheid, als het fout gaat is de kleine wurm niet in orde. Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt voor je. Qua klachten: sinds gister ben ik 's ochtends als ik net wakker ben en nog op bed lig, beginnend misselijk. Kan er maar voor zorgen dat ik dan gauw wat eten binnen krijg. Verder in de ochtend zakt het dan wel weer af. Qua vertellen: wij gaan volgende week met 6+2 al voor een echo, dat is woensdag. Vrijdag ben ik in de gelegenheid om m'n moeder en opa het te vertellen. M'n schoonouders en de zusjes horen het dan het weekend! Toen ik die miskraam heb gehad, wist niemand iets. En dat is echt niet leuk, je hebt ze dan 2 dingen te vertellen. Je was zwanger en hebt nu een miskraam. Niks aan! Laat de komende dagen maar vliegen, op naar een beel van ons garnaaltje
Wat het vertellen betreft, wij hebben al twee kids en wij vinden dat zij het als eerste mogen weten, aangezien een van hen 10 is willen we zeker weten dat alles goed is voor we hem zogezegd blij maken met een dode mus. Zo hebben we het twee jaar geleden gedaan en dat ging prima!
@Bloezem: vertel je het na de eerste goede echo of na de 12 weken grens? Vertellen: Hier weten mijn ouders, 2 beste vriendinnen en mijn beste vriend het. Daarna is het de bedoeling dat mijn dochter het weet voordat het wereldkundig wordt gemaakt. Dat recht heeft ze.
Vandaag mijn eerste ochtendmisselijk kotsbui gehad 😶 Liep het restaurant binnen voor het ontbijt en kon die lucht niet verdragen VL medegedeeld dat ik zo terug was.. En hoppaaa daar hing ik boven de pot! Gelukkig is het daarbij gebleven.. Ik ben ook wel eens bang dat het niet goed zit zou het liefst ook gelijk na de vakantie voor een echo willen maar moet pas 2 november
@theunie: even vanaf de telefoon, typt alleen niet zo handig. Een dihi-knuffel vanaf hier. Is echt niks aan dat je je zo voelt. Wil je meegeven dat steken en pijnen niks hoeven te betekenen. Was ik met mijn vorige zwangerschappen ook heel angstig over en continu het gevoel en vooral angst dat het fout zou gaan. Toch heb ik na mijn miskraam 2 gezonde kids gekregen. Ook nu flinke steken en krampjes. Maar ik kan gelukkig een goed gevoel houden. Helemaal als het niet je eerste zwangerschap is kunnen de steken wat venijniger zijn: alle banden en spieren zijn al een keer flink opgerekt geweest en weten nu dus ook precies wat ze moeten doen. Wat ik je mee wil geven is: probeer positief te blijven zo lang je geen bloeding hebt. Hoe eng en vervelend ook krampen en steken horen bij het groeien van de baarmoeder en daarmee het uitrekken van alle banden en spieren. Lang verhaal maar wil je vooral een hart onder de riem steken. Knuf en ik hoop dat je wat lekker kan werken vandaag.
Ja ik wacht op de eerste goede echo. Daarna is de kans zo minimaal dat het nog mis gaat dat ik die stap durf te wagen Dat je het verteld hebt aan je beste vrienden snap ik maar al te goed, mijn eerste heb ik ook alleen gedaan en dan heb je je vrienden nodig! Ben blij voor je dat je lekker mensen hebt waar je terecht kan. Vooral de periode tot aan de eerste echo is nu eenmaal onzeker. ☆Respect☆
Teunie: erg vervelend dat je geen goed gevoel hebt. Ik hoop dat we dat gevoel met zijn allen hier een beetje kunnen verlichten. Vergeet niet dat naast alles wat de dames hier al gezegd hebben, je emoties ook een loopje met je nemen. Die kunnen ook heel wat te weeg brengen. Bij de eerste had ik bijna heel mijn zwangerschap het gevoel dat deze week de laatste zou zijn. Maar met 40 weken is toen een van de twee mooiste mannetjes ter wereld geboren. Probeer toch een beetje te genieten, want deze fase komt niet meer terug. En als het mis gaat, kun je daar zelf helemaal niks aan veranderen. Dat gebeurd vanzelf, je druk maken helpt daar niks bij. (ik weet het makkelijk gezegd) Vertellen: eerst mogen onze jongens het weten. Echter hebben we gisteren een bevestiging gehad van iets wat we al lang wisten. Dat onze oudste prins een vorm van autisme heeft, waarschijnlijk hoogbegaafd. Dat klinkt altijd leuk, maar is het echt niet. Ze zeggen altijd een hoog IQ is een laag EQ, nou daar is hij echt een voorbeeld van. Dus we moeten het echt even goed uitkienen als we het hem vertellen. En hij is ook goudeerlijk, dus oma krijgt het dan ook meteen te horen. We gaan het dan maar aan iedereen op dezelfde dag vertellen. Mijn moeder heeft een fotolijstje met al haar kleinkinderen er in. Na onze kleinste man was deze vol en toen zei ik voor de grap dat mijn broer en zijn vrouw en wij nu geen kinderen meer konden krijgen omdat het lijstje vol was. Ik wil nu dus voor haar een fotolijstje met 6 plaatsen kopen.
Met hoeveel weken heb jij de eerste echo? Ik ben dan als het goed is 8 weken. Ik twijfel zelf ontzettend of ik het haar dan moet vertellen. Daarom ga ik het met de VK bespreken, misschien kan ze me daarin wat advies geven. Ja vrienden zijn heel belangrijk, maar mijn ouders nog belangrijker. Ik had het ze eigenlijk na de eerste echo willen vertellen, maar ik heb zo'n goede band met ze dat elke dag dat ze het niet wisten voor mij een dag te veel was.
@ Justthe3ofus Ik heb net de verloskundige gesproken en we krijgen nu een echo op 7+5 zodat we het goede nieuws aan mijn vriend zijn familie kunnen vertellen als ze hier zijn de laatste week van oktober. Mijn familie er ook bij, meteen klaar. Alleen nog even een leuke manier bedenken
@Bloezem: Wat goed!!! Su-per leuk zeg. Jullie gaan vast wel een leuke manier bedenken. Hoe oud is jullie jongste eigenlijk?
Zo, wat een druk topic is dit zeg moeite om alles bij te houden hahaha Bij ons weten ook een aantal mensen het al. - Mijn ouders, ik zie ze 3x per week en zij gaan echt niet geloven dat ik meedoe aan 'stoptober' - Mijn sportinstructrice, ik kon geen buikspieren oefenen dus hebben we even wat anders bedacht - Mijn 2 beste vriendinnen, wisten beide ook al dat we bezig waren - beste vriend van mijn man, hij wou het ook aan iemand vertellen natuurlijk Waarschijnlijk gaan we het zondag aan mijn schoonouders vertellen. Heb voor mn zoontje een shirt 'Stoer, ik word grote broer!' binnen 26 oktober 8 weken echo, daarna mag iedereen het wel weten
Ik heb de eerste zwangerschap trouwens ook enorm veel aan mijn mams gehad mijn rots in de branding. Net tegen haar zeggen is nog wel het moeilijkst. Zeker omdat ik nu u ons saunabezoekje af met zeggen zondag! Nog geen goed excuus kunnen bedenken Ja komt wel goed, vorige keer was het ook wel origineel Zat te denken iedereen aan tafel te zetten en in plaats van een blad met drinken, een blad met hints neer te zetten Echo fotootje, slabbetje, speen en dergelijke Mijn jongste is anderhalf nu, wel jong nog besef ik (het was de eerste keer proberen raak) maar ik ben veel Ukkies bij elkaar gewend dus hoop om dat dit thuis net zo goed gaat als op het werk.
Hello dames! Lekker druk hier! Gezellig! Over het gevoel hebben dat het niet goed zit, tja ik weet het niet. Mijn vorige (en enige) zwangerschap is mis gegaan dus ik "durf" niet te denken dat het nu wél goed gaat want ik ben zo bang voor weer een teleurstelling. Aan de andere kant, ik voel nu wel wat meer dingetjes dan de vorige keer dus dat geeft mij weer goede hoop. Het blijft lastig. Ik ben idd ook pas gerust gesteld als ik een goede echo heb gehad op 26 okt. Ben dan 7 weken en 3 dagen en daarna wil ik het de mensen vertellen die het hiervoor ook van mijn miskraam wisten.
@ Vertellen: Wij gaan het mensen vertellen na de eerste echo. Als eerste de kids en dan onze directe familie. En dan ook maar eens wat gaan bedenken voor op mijn werk en in gesprek gaan met leidinggevende... @ Blisskarin: Heftig van je zoontje maar wel fijn dat je bevestiging krijgt op een vermoeden dat jullie al lang hebben. Maar (begrijp me niet verkeerd), hoogbegaafdheid is geen vorm van autisme. Hoogbegaafdheid komt wel veel voor bij autisme en daarbij past ook weer het beeld hoog IQ is vaak een laag EQ, je kan immers maar 1 gebied tegelijkertijd ontwikkelen. En als het IQ heel hard gaat dan blijft het EQ vaak achter. Vooral reden waarom ik op je berichtje reageer: Wij krijgen vandaag ook de uitslagen van ons zoontje (ook uit 2012) van de onderzoeken die zijn gedaan bij het autismeteam. En aan de hand van wat ze eerder al hebben laten doorschemeren het beeld wat we bij hem zien en onze vermoedens die we al lange tijde hebben is de kans groot dat wij ook de diagnose autisme krijgen vandaag voor onze zoon. Erg spannend maar ook fijn dat we dan verder kunnen met de juiste ondersteuning en hulp (want een bevestiging en mogelijk een diagnose is pas de eerste stap naar het vervolg). Welke onderzoeken hebben jullie gedaan dat jullie de diagnose nu gekregen hebben?