Dat klinkt niet best turkssnoepje bij 16 weken zou je toch dodelijk en hartje moeten zien flikkeren wel gek dat het wel gegroeid is. Succes morgen @suus hopelijk nemen de krampen snel af!
Och suus en missy wat naar! Bij mijn mk (eigenlijk ma toen) kwam het ook na een aantal dagen ineens heel hard op gang. We waren in een bouwmarkt toen ik door mn benen zakte van de weeen. En mn ex had toen nog geen rijbewijs, was echt vreselijk. De dag erna hebben ze me met spoed gecurreteerd, omdat ik krom lag van de weeen. Turkssnoepje wat een gek verhaal. Als het gegroeid is, zou er leven moeten zijn. Hoe kan er dan geen hartactie zijn? Ik zou in dit geval ook niet klakkeloos op curretage (vroeggeboorte trouwens, jakkes dit is geen miskraam meer) overgaan... Hier nog steeds een hele vermoeide buik, het was geen blaasontsteking. Nu met een pittenzak op bed. Ga er maar vanuit dat het groeipijnen en bandenpijnen zijn. En verder gewoon rustig aan doen, ben geneigd om altijd door te hobbelen, maar mn lijf heeft echt veel rust nodig blijkbaar
Sahi vervelend he die pijn en dat geplas ik heb er ook weer last van, ging even goed. Kon net zelfs even niets door de krampen, herken dit echt niet Is je dochter alweer iets rustiger ? En hoe reageerde je ex trouwens ?
goedemorgen, even een update van deze kant. Gisteren ca. 2 uur hevige wee-achtige buikpijn gehad en bloedverlies met stolsels. Vannacht redelijk geslapen en geen bloedverlies, maar toen ik net naar wc ging was het er wel. Ik heb me dan ook maar ziek gemeld op het werk, mijn baas wist er van. Ik heb alleen geen idee wat me nu te wachten staat, was dit het? komt er nog meer? als ik alle verhalen over mk mag geloven dat gaat dat gepaard met veel bloed en dat valt me nog mee, maar die krampen dat kan toch niet goed zijn?
Goedemorgen dames. Suus wil je even sterkte wensen meis. Ik kan helaas je onzekerheid niet wegnemen want heb geen ervaring dus weet ook niet wat wel en niet 'normaal' is. Fijn in ieder geval dat je lekker thuis kan blijven, als je echt onzeker bent zou ik gewoon even de verloskundige of het ziekenhuis bellen, ik denk dat zij je wel meer kunnen vertellen. Hou je taai! X
Het gaat natuurlijk bij iedereen anders, maar bij ging het als volgt: Op 2 juni kreeg ik bloedverlies, het was 13 uur en ik was om 14 uur vrij. Ik besloot een uurtje eerder naar huis te gaan want ik had er een slecht gevoel over. In de auto richtinghuis begonnen de krampen. Inderdaad zoals lichte weeën (alhoewel het flink pijnlijk was). Thuis bleef het bloedverlies even weg, maar in het begin van de avond werden de krampen erger en begon het bloeden weer. Ik verloor het vruchtje (duidelijk te onderscheiden van andere stolsels) en pas nadat het vruchtje eruit was werden de krampen minder. De nacht en avond erna had ik lichte krampjes en het bloedverlies duurde nog ongeveer 2 dagen langer. Alles bij elkaar zo'n 5 dagen dus en qua hoeveelheid bloed was het voor mij vergelijkbaar met een lichte tot normale menstruatie. Op 10 juni heb ik een test gedaan en deze was alweer spierwit. Alle hcg was dus al weg. Op 19/20 juni blijk ik alweer een eisprong te hebben gehad en op 30 juni had ik een knalpositieve test. Ik ben trouwens de dag nadat ik het vruchtje ben verloren gewoon gaan werken, maar achteraf had ik dat nooit gedaan. Lichamelijk voelde ik me misschien prima, maar geestelijk gezien had ik mezelf iets meer rust moeten geven. Het is al met al toch behoorlijk heftig en emotioneel. Dikke knuffel!
Suus.. Hier hadden we zondagmiddag een echo gehad nadat ik zaterdagavond begon bruin oud bloed te verliezen wat steeds meer werd.. vrijdag daarna rond de middag zou ik gecurreteerd worden maar smorgens kreeg ik buikkrampen in buik en rug. Mijn moeder zei toen tegen mij dat mijn lichaam bezig was om het vruchtje af te stoten en dat dit weeën waren..heb met een pittenzak in mijn rug gezeten en een kruik op mijn buik. Binnen een half uur kreeg ik zo'n ontzettende buikpijn dat ik naar de wc moest. Er viel een plons, kon natuurlijk niet zien of het het vruchtje was maar dat was het wel degelijk want de rug en buikpijn was meteen over. Smiddags toch naar de gyn geweest. Die heeft een inwendige echo gemaakt en alles was schoon. Moest van hem wel eerste menstruatie afwachten voordat ik weer zwanger wilde raken.. hebben we netjes gedaan en die keer daarop was ik meteen zwanger van onze dochter. Mijn gyn zei toen tegen ons: de meeste stellen die een miskraam hebben gehad raken over het algemeen binnen de 6 maanden opnieuw zwanger... en hier was het idd zo.. ben daarna nog lekker 2 weken thuis geweest om alles een plekje te geven. Ml was gelukkig de eerste 3/4 dagen ook thuis gebleven. We wisten gewoon dat dit kindje iets had en dat heeft gelukkig mijn lichaam afgestoten... Sterkte ermee....
Suus..ik heb vanaf zondagnacht tot zeker gisteravond krampen gehad. Zondagnacht en maandag de pijnlijkste krampen, ben toen ook alle stolsel kwijtgeraakt. Daarna had ik nog lichte krampen...vandaag weer op het werk en een beurs gevoel in de buik. Ik bloed nog steeds maar is vergelijkbaar als een gewone menstruatie. Morgen als je echo hebt kunnen ze zien of je schoon bent. Neem vooral de tijd om lichamelijk en geestelijk te herstellen meis. En bij onduidelijkheid gewoon vk bellen! Dikke knuffie!!
suus heel verstandig dat je ziek hebt gemeld, het klinkt eigenlijk toch niet al te best morgen wel gewoon controle? turkssnoepje jij ook veel succes vandaag met je schoonzus. Heftig hoor zo laat in zwangerschap nog.
Goh meiden toch. Wat ontzettend spijtig vind ik jullie nieuws toch telkens weer. Suus heel veel sterkte met het wachten tot morgen meid!
Weet niet meer of ik het al gezegd had, maar missy fijn dat je lichaam het zelf weg gekregen heeft. Zo'n curretage lijkt me ook niks. Suus wel leuk dat je thuis kan blijven vandaag. Even rust voor jezelf. Heel veel sterkte, hopelijk voel je je snel weer wat beter. Vind dit zo erg! Turkssnoepje wat een gek verhaal van je schoonzus! Als het gegroeid is dan zou ik zeker niet laten weghalen! Jeetje! Raar dat ze het hartje niet vinden maar het kan toch niet groeien als het niet leeft. Hopelijk is er vandaag duidelijkheid! Jij ook nog veel plezier met jouw echo. Wij mogen morgen eindelijk!!!!
Suus je verhaal van de krampen herken ik wel heel erg, ik ben bang dat het er gewoon bij hoort... Morgen al je vragen gewoin stellen meis! Sterkte! En lekker even vrij nemen/ziek melden, dat heb je echt wel even nodig! Missy bij jou is het dus wel klaar? Heftig hoor! Bij mij duurde t na mn mk nog bijna een jaar voor ik weer zwamger was, was wel binnen 3 mnd zwanger van de mk. Zegt dus echt niks... Iemand vroeg nog hoe mn ex reageerde, ben even de naam kwijt. Maar hij was nogal op de vlakte, weet niet eens of hij 'gefeliciteerd' heeft gezegd. Zn vriendin zei dat ze het al dacht en stoof naar boven, heb haar niet meer gezien. Rare vertoning, maar bevestigt wel het verhaal dat ze al lang bezig zijn .... Maar ik wil me zelf niet zo met hem en zn mokkel bezig houden, hij heeft me al genoeg ellende bezorgd, wilde vooral gewoon zo netjes zijn om het zelf face to face te vertellen.
Nogmaals heel veel succes Missy en Suus om het te verwerken. Inderdaad heb ik ook gehoord dat de meesten na een miskraam weer snel zwanger worden. Gisteravond was het hier echt mis. Ik heb vanaf 6 weken zwangerschap iedere dag een strijd gevoerd met mezelf. Ik ben zo beroerd maar ik moet zoveel (twee werkgevers (secretaresse en schoonmaakster), een man, huishouden en een sociaal leven). Wie staat op nummer 1. Wat moet eerst? Mijn man helpt al zo goed. Echt, ik heb het geprobeerd. Vorige week werd een collega al boos omdat ik het werk geen voorrang gaf omdat ik een middag vrij nam. Mijn andere werkgever wil beslist dat het kantoor schoongemaakt wordt. Het huishouden loopt achter. En ik me maar groot houden. Gisteravond barste de bom. Mijn man vroeg waarom het brood op is, waarom de prullenbakken niet leeg zijn en waarom de was niet is gedaan enz. Toen raakte ik overstuur en hebben we alles uitgepraat. Gelukkig gaan we voor het huishouden een vrijwilliger inschakelen. Mijn man helpt met schoonmaken op dat kantoor. En we gaan niet meer naar verjaardagen. Totdat ik, hoop ik, met 12 a 13 weken me weer goed voel. Zo effe mijn verhaal kwijt. Ik hoor hier niet meer zoveel van mensen die misselijk, beroerd zijn ed. Ik weet ook dat ik de laatste ben (15 maart uitgerekend). Maar wanneer stopte bij jullie de misselijkheid?
Bij mij betere het vorige week arikla. 10+2. Wel nog moe en hoe meer ik doe Hoe meer pijn mijn bekken gaat doen, maar liever dat dan ziek. Even volhouden, je bent er bijna! Poets jij als job? Ik nl ook. Vind het loodzwaar... weet niet hoe lang ik dat nog ga volhouden.. zeker gezien mijn bekken.
Met 12 weken is het bij mij nu een stuk minder, af en toe weeen gevoel nog. De moeheid is veel minder maar nog wel aanwezig. Vervelend dat je zo naar voelde, herken hey nog wel van de eerste hoor toen ik nog full time werkte. Sterkte nog even.
Yummy wat een eer dat je voor een hogere functie bent gevraagd. Ging het idd om 40 uur functie. Ik ben benieuwd hoe ze vandaag reageren om je zwangerschap nieuws Missy en Suus heel veel sterkte en neemt tijd voor jezelf. Even niets moeten en goed voor jezelf zorgen
bedankt lieve meiden voor jullie reacties! wij gaan er vanuit dat het niet goed is en ik zal even bellen met ziekenhuis, heb eerst even lekker uitgeslapen... ik had zaterdag heel lichtroze verlies, maar dat was meer slijm met wat bloed en dat was 1x. maandag na het plassen op het werk een wc papiertje vol met bloed en dat was het. gisterochtend hetzelfde maar gistermiddag nog wat meer bloed. ik vergelijk het met een menstruatie, het is niet zoals ik hier al ergens las een golf van bloed. rond het eten koken begonnen de krampen en die werden steeds erger. ze voelden als weeen (geen idee hoe een wee voelt) maar ze werden heel hevig en dan zakte het weer af... dat duurde ongeveer 2-3 uurtjes. ik heb toen aldoor op de bank gelegen omdat staan etc niet kon. daarna na wc en toen was maandverband voller dan eerder, maar ook nog niet supervol. Maar toen had ik ook stolsels van ca. 1cm lang.. daar een paar van.. geen plons zoals hier gezegd werd. Vannacht eigenlijk helemaal niets op een paar druppels na.... buik zeurt nu nog wat maar doet niet meer echt zeer... bloed is nagenoeg weg (net gecheckt na plassen).. dus ja ik weet niet meer wat ik ervan moet denken... werk was erg lief en ik moest te tijd voor me zelf nemen en werk bleef wel, dat was nu niet belangrijk maar mijn gezondheid wel! hele fijne reactie!!!! dus nu op de bank, dekentje over en tv kijken.. wachten de echo van morgen gewoon af manlief zit tot over de oren in het werk vandaag en het maakt nu toch niets meer uit.. even een dagje niets....
Och dames wat een verdriet.ik leef met jullie mee. Arlika, ik heb nu eindelijk het gevoel dat het wat beter gaat(11 maart) maar ben nog wel moe. Ik hoef niet heel de dag te eten. Waar ik alleen onpasselijk van wordt is mijn huis.....mijn huishoudster(ml en ik hadden nogal bonje over de poetsdingen en zo kwam zij..) is in het buitenland en ik heb weken als zombie hier gehangen. Gelukkig heb ik een makkelijke vent. Hij ziet alleen geen vuil, wel rommel. Ik zie geen rommel, wel vuil Van de week heb ik een dag alleen thuis gehad en ben ik begonnen aan de zolder. Daar gaat mijn stiefzoon slapen. Dus Arlika nog ff volhouden. Het komt goed. Mijn VK zei me 16 weken dan gaat het beter
Suus en missy nog eens een hele dikke knuffel! Het is allemaal ontzettend oneerlijk.... Geef vooral jezelf de tijd om het te verwerken. Het is niet niets... Arlika: hier was het beter vanweek 8,5 tot 10 en vanaf week 10 is het weer een pak heftiger. Ik ben komende maandag 12 weken... Ik hoop ergens dat het dan weer mindert, maar met mijn dochter ging het door tot 17 weken... We zien het wel weer