Vandaag weer een afspraak met de VK gehad. We gaan richting bevalling! Ik heb een formulier mee voor een bevalplan. Nooit eerder gedaan, vindt het een beetje onzinnig. Wat moet je invullen? "Haal dat kind eruit". Ik weet hoe ik ben met een bevalling: kan me niet bewegen en onderga het gewoon. Pijnbestrijding nooit nodig gehad, lekker is anders maar ik overleef wel zonder. Die placenta hoef ik niet te zien (die werd bij nr 2 werd ineens voor mijn gezicht gehangen, gatver!). En ja natuurlijk wil ik de baby direct op mijn buik. Hmmm, nou ik ga nog maar eens zien wat ik in ga vullen...
Vandaag bij Babypark geweest en wat leuke en nuttige dingen gekocht: wieg deken, hydrofiel doeken, startset flesjes, muziekmobiel, mutsje en een verzorgingstas. Helemaal happy! Hebben jullie alles al klaar?
Vanmorgen ook weer consult vk gehad. Ijzer geprikt, 7,3 dus prima weer. Verder geen bijzonderheden. 16 Jan alweer. Kom nu in de fase dat je steeds vaker heen mag, leukleuk! Merk dat fysiek alles steeds onhandiger gaat. Soms ligt beeb zo laag dat ik mn benen niet op bank of bed krijg. Teennagels knippen is sowieso een drama. Herkenbare struggles?
Je gaat lekker! Ja, ineens weer vaker naar de VK, schiet op he? Ik had zojuist de mijlpaal dat ik nog net mijn teennagels kon knippen. Poeh bijna niet te doen haha. Beeb zit bij mij juist hoog en overdwars. Ook niet heel erg fijn...word ook echt gek van maagzuur daardoor, bleh.
3 ziekenhuisbevallingen hebben mij geleerd om niet alleen een duidelijk bevalplan te hebben maar om deze ook pontificaal naar voren te schuiven . Mijn eerste bevalling was echt heel naar, werd er onwijs over mijn grenzen heen gewalst. De 2e en 3e keer ben ik zeer duidelijk geweest en ik kijk daar goed op terug . Niet omdat alles ging zoals ik had gewild, ik heb altijd wat complicaties, maar omdat ik gehoord en serieus genomen werd, en dat maakt dat ik me mens voelde. Qua voorbereiding: Nog tijd genoeg ha ha . Ik ga borstvoeding geven, heb oneindig liefde, kreeg vorige week veel luiers van een vriendin, die te royaal voor haar baby had ingeslagen, naam en kaartje gekozen, dus best wel ver inmiddels. Volgende week weer een echo, hopelijk alles goed.
@Yelly je maakt me nieuwsgierig naar je vorige bevallingsverhalen. Of zijn die echt zo erg dat je ze niet wil delen nu we zo vlak voor deze bevallingen zitten? Was het hels qua pijn/complicaties etc (was je medisch?) of (ook) een nare ervaring vanwege de ziekenhuisomgeving. Ik stel me dat juist zo voor bij het ziekenhuis: mensen die in en uit lopen, die je niet kent of die juist niet komen als het wel nodig is. Wel/geen pijnstillend of (snellere) medische ingrepen.... Het ziekenhuis hier zit constant vol en er is personeelstekort. Versus mijn ervaring thuis: eigen omgeving, eigen bekende vk aan je zijde als topcoach. Alleen zijn als jij dat wilt, hulp als je het nodig hebt. Ik hoop dat het me weer zo goed af zal gaan. Ik ga me wel nog even verdiepen in pijnstillingsopties voor thuis hoewel ik die niet eerder heb gebruikt. Het was heftig, maar te doen. Ik ging altijd van ‘goed te doen’ naar heftige weeenstorm van een uurtje en dan persen. Bij persen van de eerste was er extra hulp nodig: manlief moest op het eind meeduwen op mijn buik. Heb ik eigenlijk niet echt meegekregen, zat in mijn roes haha. Nummer 2 ging heel snel, vanuit heftige weeen voelde ik hem ineens zakken en was het 2x persen en was hij er. Qua tijd ging dat ook snel: van vliezen breken tot einde nog geen 3 uur. De kraamhulp was er nog niet eens om te assisteren bij de bevalling, Ik ben wel bij beide keren flauw gevallen nadien, combi bloedverlies, inspanning en lage bloeddruk. Bij de tweede werd ik wakker in de badkamer met ambulancebroeders naast me. Ook een leuke ervaring. Dus qua bevalplan schrijf ik op: coaching wanneer ik dat nodig heb en niet direct douchen omdat ik dan flauwval. Ik wil nu echt de eerste twee dagen in bed proberen te blijven. Misschien wil ik proberen hem zelf aan te pakken (of mijn man) maar aangezien ik me helemaal niet kan bewegen in die fase zou ik niet weten of ik dat kan. En verder noem ik vooral dat ik helemaal geen borstvoeding wil doen, ook niet proberen. Daar zit juist mijn trauma, dat lukte helemaal niet bij nr 1. En maar pushen en proberen terwijl hij alleen maar honger had. Op de fles deed hij het perfect en nr 2 ook. Dus geen gedoe meer aan mijn lijf wat dat betreft. Wat heerlijk dat dat bij jou juist wel goed gaat!
@betties Mijn eerste zwangerschap was überhaupt heel erg stressvol, dat speelt ook mee. Ernstige HG, vroegtijdige weeën, platte bedrust, groeiachterstand, wekelijks groeiecho's en controles etc. Toen de bevalling begon was ik fysiek en mentaal best uitgeput. Toen we in het ziekenhuis kwamen, werden we in een verloskamer geduwd met de woorden "je kunt nog lopen en praten, dus het zal wel even duren en het is druk". Op dat moment had ik het gevoel dat ik tegen de persfase aanzat, maar ja eerste baby, dus wat weet je er nu van? Na een uur heeft mn man met verbaal geweld een gynaecoloog meegesleurd naar de verloskamer. Ik voelde mij zo alleen en verlaten en in paniek. Bleek dat ik inderdaad volledige ontsluiting had. Dikke paniek, ineens stond de kamer vol personeel, werden er spullen heen en weer gegooid etc en bleek dat ze dus helemaal nog niet voorbereid waren op mijn bevalling. Twee uur persen, want sterrenkijker. Druk op de afdeling dus zonder overleg oxytocine injectie en toen dat niet vlot genoeg resultaat gaf, rukte de gynaecoloog de placenta eruit. Gevolg was veel bloedverlies. Hechtingen zonder verdoving, want de gynaecoloog had bedacht dat dit wel kon, omdat ik tijdens de bevalling ook geen kik gegeven had en ja, druk op de afdeling he. Gelukkig bleek de baby ondanks alle zorgen gezond en een stuk zwaarder dan de schamele geschatte 4 pond, maar voor ons was het een naar avontuur. Bij de nacontrole geen excuses want ja, druk en tenslotte had ik echt nog een rustige indruk gemaakt dus hoe konden ze weten dat ik inderdaad al toe was aan het bevallen. De tweede en derde bevalling waren ook medisch (wederom HG zwangerschap, bloedverlies en geen leven voelen) maar ik ben heel duidelijk geweest in m'n ervaringen en ondanks dat het de tweede keer meer dan 24 uur duurde (weeënstorm die uren en uren heeft geduurd) en er de nodige zorgen en complicaties waren, kijk ik op de tweede bevalling positief terug. Ik werd gehoord, serieus genomen en toen ze over wilden gaan op een spoedsectio en ik aangaf nog een laatste kans te willen, omdat ik het gevoel had dat mijn lijf het toch kon, kreeg ik die ook. Met strikte afspraken uiteraard, want de veiligheid van de baby stond voorop. Helaas randje fluxus, dat dan weer wel. Derde bevalling zou een sectio worden ivm dwarsligger en slechte ctg's. Op de ochtend zelf, op mijn verzoek nog gekeken of het via de natuurlijke weg kon. Dat is gelukt. Was fysiek een heel zware bevalling, maar met veel overleg. De indaling vlotte niet en ik was tamelijk uitgeput, dus op een gegeven moment toch weer een sectio besproken, maar dat wilde ik echt niet, als het niet nodig was. Dus alles op alles gezet om via de natuurlijke weg te bevallen. Goede begeleiding en veel respect voor mijn wens. Helaas twee uur over de placenta gedaan, met veel gedoe en hulp van verpleegster, verloskundige en gynaecoloog. Die placenta's zijn bij mij wel een dingetje, helaas. Opnieuw randje fluxus maar toch, ondanks dat een positieve ervaring. Het is zó belangrijk dat je je gerespecteerd voelt, dan geeft het (imo) niet dat je bevalplan niet uitgevoerd kan worden, want het is uiteraard maar een "wensenlijstje" en uiteindelijk telt de veiligheid van baby en jezelf. @borstvoeding Goed dat je voor jezelf een duidelijke plan hebt. Dat geeft ook rust denk ik. En op flesvoeding worden kinderen ook prima groot. Borstvoeding gaat hier overigens niet vanzelf hoor, dat is een struggle met kloven en borstontstekingen, maar ivm allergieën, astma etc. ben ik daar persoonlijk (voor m'n eigen baby's) super fanatiek in. Desondanks zijn ze allergisch en astmatisch, maar zoals m'n huisarts zegt "wie weet hoe erg het anders zou zijn geweest."
Er zijn speciale formats voor bevalplannen, maar heb zelf kort wensenlijstje Indien mogelijk: -thuis -passieve begeleiding (geen vliezen breken, baby zelf laten draaien, geen injectie voor placenta, etc). -persfase op handen en knieen en actieve coaching op wegzuchten alle persweeen -baby direct op de borst en laten drinken voor het aankleden en wegen -indien ziekenhuis: passief indien mogelijk. On all fours. -indien hechten op ok: zadelblok Zadelblok is speciaal type ruggeprik. Had ik bij hechten oudste omdat er wat narcose stoffen zijn waar in mn vaders kant complicaties zijn geweest dus ik wilde niet helemaal ‘out’.
@Yelly pittige zwangerschappen en bevallingen dus. Bikkel! Bij je eerste beschrijf je precies waar ik bang voor ben in hoe er met je omgegaan wordt. Maar ja, bij medisch moet je wel naar het zkh. Hopelijk heb je deze keer ook weer de ervaring dat er aandacht voor jou en je wensen is. Qua borstvoeding heb ik gelukkig geen astma etc. Dus die 'noodzaak' is er niet. Anders zou ik er ook veel voor overhebben uiteraard. Maar nu: ik wil mijn lijf terug. Na jaren geklooi en en deze aanslag weer qua zwangerschap vind ik het wel genoeg geweest. @Amer . Sounds like a plan! Op handen en knieën nooit geprobeerd. Ik kan niet anders dan liggen in foetushouding en het ondergaan haha. Ik weet nog van nr 2 dat ie echt ineens naar beneden schoot en de VK zei dat ik op mijn rug moest gaan liggen. Ik wist werkelijk niet hoe ik dat voor elkaar moest krijgen en zij heeft me echt om moeten rollen. Laat staan dat ik in die fase nog een andere houding kan aannemen of op een baarkruk kan gaan zitten ofzo.
@betties Ik mag niet persen omdat mn weeen van zichzelf krachtig genoeg zijn. Als ik meepers is mn. bekkenbodem nog niet ver genoeg. Hierdoor bij de oudste derdegraads ruptuur opgelopen. Persfase moet ik nu dus tegen de zwaartekracht in en alle persweeen weg kortjakken. Bij onze tweede ook gedaan. Was pittig, (persfase duurde nu half uur), maar het vooruitzicht minder heftig te scheuren en thuis te kunnen blijven sleepten me er doorheen. Dus dat is voor nu ook het plan!
Gelukkig nieuwjaar allemaal! Dat 2020 een jaar mag zijn met mooie bevallingen en prachtige en gezonde nieuwe baby’s!
Gelukkig nieuwjaar! Had wel weer zo'n momentje gisteravond hoor: wie had nou kunnen bedenken dat we er zo bij zouden staan op de jaarwisseling... Glaasje appelsap en jezelf in de ramen weerspiegeld zien met een dikke buik. En dan de oudste zoon die mijn buik een kus geeft en zegt: dit jaar ga ik je zien kleine broer.
Ik zit te wachten in het ziekenhuis voor ctg. Druk dus meer wachtenden. Zwangere die het heel hilarisch vindt om de draak te steken met de zorgverleners en niet begrijpt dat ze zich druk maken om haar rookgedrag tijdens de zwangerschap
Gatver, zo’n typje die hardop bevestiging zoekt en dus prima weet dat wat ze doet niet zo slim is. Paar stoelen verderop gaan zitten CT-scan op vrijdag zo laat? Of een gewone controle?
CTG ivm minder leven. Dat icm te veel vruchtwater. De rookster is inmiddels gelukkig naar huis. Ik heb echt wel begrip voor verslaving ed maar wat minder voor provocerend gedrag. Ook zo goed voorbeeld voor de kinderen die ze mee had.
Was je ctg goed? Minder leven voelen, goed dat je onder extra controle bent. Ik wordt hier juist enorm in elkaar gebeukt, echt bijna constant. Vind dat ook niet zo leuk meer want begint wel pijnlijk te worden. Soms zit ie zo te duwen dat ik er echt heel benauwd van wordt en een soort wegtrekken gevoel krijg. Maar ja, nog altijd beter dan weinig voelen
CTG is elke keer qua hartactie. Er worden alleen weinig bewegingen geregistreerd. Ik begrijp niet dat mn kickbokser ineens totaal verdwenen is. Vond dat hele drukke idd ook weleens heftig maar hier word ik echt onzeker van. Net alsof je bib ineens verdwenen is ofzo.
Even klagen hoor... Heb nog geen oog dicht gedaan. Zit nu maar beneden. Kleine is zo dwars dat ik me liggend geen houding kan geven, buik dat dan zo zeer. Wordt volledig opgerekt van binnen uit. Geen harde buiken ofzo maar wel keiharde bulten steeds. Circus daarbinnen. En natuurlijk morgen gewoon weer vroeg op, kids op school krijgen, klusman ontvangen en dan zelf ook gaan werken. Kan wel janken bij het idee alleen al.... Hebben jullie ook wel eens van dit soort nachten?
Ja ik.... Ik doe met je mee Heel veel van dit soort nachten. Lig nu al 2,5 uur wakker en ga er nu ook uit. Word er ook gek van. Gelukkig af en toe een goede nacht, anders is het niet te doen. Om half 6 gaat straks de wekker en begint ook hier een drukke dag