@Hopefull: zeker rusten nu he! luisteren naar de dokters Hier zijn we zaterdag alles gaan halen voor de doopsuiker en de figuurtjes die eraan hangen hebben we besteld op het internet (toch wel wat goedkoper). we hebben nu ongeveer 70 doopsuikers voor de naaste familie en vrienden en in totaal 110 geboortekaartjes. Na nieuwjaar is er bij mijn vriend een groot nieuwjaarsfeest met heel zijn familie en dan zorgen we nog voor ongeveer 30 doopsuikers voor de familie die we nooit zien (verplichting schoonouders :s)
Nou, Hopefull, idd rustig aan doen! Is nog veels te vroeg voor de kleine spruit om de wereld te begroeten. Ik snap wel dat het moeilijk is om alles te laten nu. Maar fijn dat je weer even mocht spieken en dat de kleine het goed doet!
Hopefull rustig aan doen meid. Hoop dat je nog een beetje kunt genieten tot de baby komt en dat de kleine voorlopig nog even blijft zitten. Hier vandaag de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad voor antistoffen cmv virus. Er is uitgekomen dat ik het nog nooit gehad heb en dus ook geen antistoffen in mijn bloed heb. Ik heb dus het advies gekregen om te stoppen met werken vanwege het risico op besmetting. Ik werk in een kinderdagverblijf dus een risicogroep. Ik vind het wel lastig om dit te moeten vertellen zo 3 weken voor mijn verlof.
@dromer: dat wordt laat gecontroleerd he? Hier bij eerste bloedafname al gecheckt! En werk je in belgie in een kdv of een kleuterschool dan moet je vanaf je positieve zwangerschapstest dit melden aan je werkgever, want is dan automatisch werkverwijdering. Of op eigen risico het langer verzwijgen natuurlijk
Als ik naar mijn banner kijk slaat de schrik me om het hart. Wat gaat het ineens snel!! Al bijna 33 weken...
@Dromer: ik snap dat dit niet echt fijn is om te melden maar zou toch zeker dit advies niet negeren. Wij hebben de eerste 10 weken van onze zwangerschap ook constant te horen gekregen dat ik cmv had (gelukkig heb ik van mezelf gewoon een verhoogde waarde dus loos alarm! ) hebben toen veel info gehad over wat er zou kunnen gebeuren als de bacterie tot bij de baby geraakt. Bij ons was de beslissing dan ook gemaakt om het baby'tje weg te laten nemen omdat het heel zwaar gehandicapt kon zijn, zowel mentaal als fysiek of zelfs niet levensvatbaar buiten de baarmoeder. Gelukkig is het nooit zover gekomen! Wel spijtig dat we ons hier zoveel zorgen om hebben gemaakt en veel verdriet gehad. @Bess: Gaat idd snel in een keer! Mij hoor je niet klagen hoor, men lichaam is ook bijna op..
Bess: Ja Het gaat zeker hard nu. Het is gewoon alweer bijna oktober en alles is zo'n beetje klaar. Ik moet alleen nog de geboortekaartjes regelen en ergens in oktober de tas inpakken voor het ziekenhuis. Ik denk dat ik dat gewoon halverwege oktober doe. Ik zit me te bedenken wat daar allemaal in moet. Volgens mij zat er in mijn kraamboek een handige lijst die ik er maar bij pak. Ik heb besloten om vrijdag naar het werk te gaan en te overleggen of er misschien andere werkzaamheden zijn die ik kan doen tot mijn verlof. Zo niet dan stop ik per vrijdag. Bertxbirgit: Jeetje wat een zware beslissing moet dat zijn geweest. Ik heb inderdaad gehoord dat als je cmv krijgt in het 1e trimester dit ernstige gevolgen heeft voor de kleine. Bij mij zeiden ze dat het in het 3e trimester veel minder ernstig is en dat ze dan behandelen met antibiotica. Maar ik vind het inderdaad het risico niet waard. Butterfly: Ik vindt het ook erg abrupt om nu zo te stoppen en helemaal omdat ik nog prima in staat ben om te werken. Nu moet ik me dus thuis gaan vermaken. Wat zal het huis schoon worden. Hoe gaat het verder met jou? Tot wanneer moet je nog werken? Over de bevalling gesproken, zijn er al veel dames die daar over nadenken en tegenop zien of juist naartoe leven? Hier nog minimaal 9 maximaal 11 weken. Ik begin me wel af te vragen hoe het zal beginnen en wanneer. En hoe nou die oefen weeën voelen en wanneer die beginnen. Ik las ergens dat dit rond de 35 a 37 weken al kan voorkomen. Fijne middag allemaal.
Vanaf vandaag nog precies 3 weken Kan niet wachten! Het wordt lichamelijk wat zwaarder maar verder voel ik me nog goed. Ik vraag me ook heel erg af hoe het gaat beginnen en hoe het bij mij/ons zal gaan. Angst heb ik niet echt, zie het alleen niet zo zitten om de boel bij elkaar te schreeuwen en hoop dat ik niet in paniek raak.
Oh, ik meld me ook nog ff aan. Zit al in t november-cluppie, maar meer is altijd leuker. De uitgerekende datum van ons eerste kindje is 6 november. Korte geschiedenis: In augustus 2014 Mirena laten verwijderen. Vervolgens kwam de menstruatie niet op gang en bleken mn eierstokken vol te zitten met cystes, waarschijnlijk door mislukte eisprongen. Na een hormoonbehandeling kwam de menstruatie weer op gang, maar kon met geen enkele ovulatietest een ovulatie bespeuren. En toch had ik eind februari ineens een positieve zwangerschapstest in mn handen! Bij de 20-weken echo nog erg geschrokken toen de echoscopiste een flinke groeiachterstand ontdekte bij onze baby. Eveneens leek de baby inactief (ik had haar ook nog niet gevoeld). Ze had het al over een mogelijk chromosomale afwijking.... Een week (!!!) moeten wachten op een medische echo in het ziekenhuis, waar niks aan de hand bleek te zijn. Baby gewoon op schema, bewoog goed, en we hoorden daar dat we een meisje krijgen! Ondertussen gaat de groei van onze kleine meid hartstikke goed. Mn buik is lekker bol en ik voel me prima. Ben erg benieuwd naar onze kleine meid!
@Dromer: Dat zal idd even wennen zijn, maar ze geven het advies niet voor niets. En misschien kun je idd nog wat andere werkzaamheden doen, al is het maar een beetje. @EvelyndeB: Welkom! Dan hebben ze jullie halverwege de zwangerschap even flink laten schrikken zeg! Gelukkig was er niets aan de hand en heb je verder een fijne zwangerschap. En ja, ook ik vind het hard gaan. Morgen al weer 31 weken. Toch valt deze tweede zwangerschap mij zó veel zwaarder als de eerste. dat had ik van te voren echt niet verwacht. Mijn buik zit me soms echt al in de weg, heb last van mijn rug en soms mijn heup en ben moe....zó moe... Deze keer heb ik wel al vaker harde buiken, dat kende ik niet. En soms heb ik het idee al een enkele keer voorweeën te hebben gehad. Ik vraag mij ook af hoe de bevalling deze keer gaat beginnen en hoe deze zal verlopen. Bang ben ik er niet voor, de vorige keer ook niet. Ik laat het maar gewoon weer over me heen komen. Al hoop ik dat deze uk iets vroeger komt, zodat er toch iets van een week tussen de verjaardagen van de kids zal zitten. Maarja...meer dan hopen kan ik niet doen...heb het zelf niet in de hand (mits het om de een of andere reden een keizersnede wordt natuurlijk).
Ik zou niet weten hoe voorweeën voelen maar daar zal ik wel vanzelf achter komen over een paar weken. Harde buiken daar heb ik wel al kennis mee gemaakt. Die doen bij mij absoluut geen pijn. Het is nu een paar keer gebeurd als ik al in bed lag. Ik meen ook een paar keer een pijnlijke harde buik te hebben gehad na teveel te hebben gedaan overdag. Voor de bevalling ben ik niet zo zeer bang maar inderdaad wat Butterflynova zegt het idee dat je daar ligt te schreeuwen. Haha moet er niet aan denken. Maar goed het komt zoals het komt. Welkom EvelyndeB. Jeetje wat een verhaal meid. Lijkt me best schrikken als je zoiets tehoren krijgt. Gelukkig viel het mee en kun je straks genieten van een gezonde baby.
Goedemorgen dames Hier was het gisterenavond even 'paniek'! Ik was net een plasje gaan doen en kwam terug in de woonkamer en splatsh! Heel men broek nat! Niet een paar drupjes maar best wel veel! Urine was het niet want was net geweest en het ruikte ook helemaal niet zo.. Samen met men vriend afgesproken dat we tot deze morgen zouden afwachten voor we iets zouden ondernemen. Vorige keer is het ook zo begonnen, een beetje vruchtwater verloren -> twijfel dus en smorgens daarop in een keer bijna alles eruit met snachts best al veel weeen. Nu heb ik deze nacht niet meer pijn gehad dan anders van men voorweeen en ik heb geen plasjes vocht meer verloren. Dus we gaan er maar van uit dat het loos alarm was ik weet wel niet wat het dan kan zijn.. Maarja alles is in orde nu. Fijne dag voor iedereen. En welkom EvelyndeB
BertxBrigit dat lijkt me flink schrikken niet de verloskundige gebeld? want als t de vliezen zijn mag je niet te lang meer door toch of heb ik dat fout? Je klinkt in elk geval wel rustig vind ik knap van je Dromer Dat lijkt me echt wennen maar wie weet vindt je het wel fijn dat je thuis nu alles helemaal op orde kunt maken (als het dat nog niet is dan) even een vraagje. Als ik na een tijdje zitten ga staan en lopen krijg ik een apart trekkerig gevoel onder in mijn buik. Dat had ik in het begin niet wat zou dat kunnen zijn?
Ik weet niet of ik het trekkerig zou noemen, maar ik heb ook een gek gevoel als ik opsta na lang in n zelfde houding te hebben gezeten. Alsof de boel weer ff op zn plek moet zakken
Bedankt voor t welkom trouwens! Wat betreft wel of niet brekende vliezen van BertxBrigit: OMG, zou je niet ff de VK er naar laten kijken? Wat zou t anders kunnen zijn dan vruchtwater? Damn....
@Wappelke: gisteren was ik toch alles behalve rustig. Maar omdat er maar 1x een plas(je) uitkwam ben ik niet naar het ziekenhuis gegaan (heb een gynaecoloog dus voor zon dingen moet ik naar het moederhuis) als je daar na 8h aankomt moet je sowieso de nacht blijven.. Had daar helemaal geen zin in.. Vanaf dat je vliezen 18h of meer gebroken zijn krijg je antibiotica bij ons om infecties te voorkomen (was vorige keer toch zo bij mij). Ik zit er nog wel mee in men hoofd maar probeer me vooral op men werk te concentreren. Zal wel loos alarm zijn @evelyndeB: ik snap de reactie wel hoor, maar ben niet zon ziekenhuis loper.. Mss toch maar overwegen van te bellen? Ik weet het niet.. :s nu begin ik alleen maar meer verward te geraken.. @Wappelke: ivm het trekkerig gevoel: zijn denk ik gewoon je spieren en banden. Die zijn nu zo hard opgerekt dat je daar wel meer last van hebt, geen pijn bedoel ik maar ze zijn zeker de hele dag aanwezig. Hier toch het geval
Bel alsjeblieft even.... zou het verschrikkelijk vinden om over een paar dagen te lezen dat er iets mis is gegaan....... Ik bedoel, het gaat hier niet over een buikkrampje hier en daar he....
Birgit toch even bellen hoor! Gebroken vliezen (ook al is t een klein beetje) mag je niet mee blijven lopen!!!!!
Birgit, idd even bellen of langsgaan in het moederhuis. Stel dat er toch een scheur in je vliezen zit dan moeten ze dit heel goed opvolgen hoor.