Nee echt alleen krampen. Geen druppeltje bloed te bekennen. Ik ben net uit angst naar de kruidvat gereden om een test te kopen haha. Was 5min daarvoor naar de wc geweest dus had nu bar weinig urine. Maar evengoed per direct een knal streep dus denk dat t wel goed zit!! Dank jullie voor de lieve reacties!!
@ikofons: zijn het niet je darmen? Daar kun je nu ook flink last van hebben! Die gaan namelijk een nieuwe plek zoeken... Ik weet niet wanneer wij het gaan vertellen... onze ouders denk ik over een week of twee, de kids pas rond 12 weken en daarna vertellen we het pas aan anderen. Hopelijk houd ik het nog zo lang vol want ik heb nu al een 'darmenbuikje'.
Nieuwe ladies, gefeliciteerd! Welkom! Oh meiden ik maakte me ook al zo'n zorgen! Ook al heb ik 2 Kids, nog steeds onzeker... hier dus ook buikpijn, beetje laag in m'n liezen en onderin m'n buik.. soort van spierpijn! Maar zo te zien hoort het erbij hihi! Gelukkig niet misselijk (nog)! Ik kijk ook erg uit naar de echo!!! Ben zo benieuwd!!!
@Ikofons Herkenbaar hoor ik had het gisteren maar vandaag ook heel erg, en ik voelde het een soort van 'lopen' Dacht nee...nu zit er bloed bij ofzo maar er was niks ..alleen die vreselijke buikpijn. Denk echt dat het komt doordat onze baarmoeders ruimte moeten gaan maken ofzo haha maar je word er wel onzeker van! @Maev Gaan jullie de combinatie test doen? Ik zit te twijfelen maar denk het niet, hebben we bij beide kids niet gedaan. Komt ook omdat we hier twee keer in de omgeving hebben meegemaakt dat er een hele slechte uitslag uit kwam, beide helemaal niet genoten van hun zwangerschap voorbereidend op een kindje met t down syndroom maar puntje bij paaltje was er niks aan de hand. @momtobe92 wat fijn dat alles er goed uit zag! Ik ben echt heeel heel heeel erg chagrijnig en gewoon ook erg down..echt zn blegh gevoel Hopelijk neemt dat gauw weer af!
Om gek van te worden die onzekerheid.... Dat we maar snel allemaal goede echo's en kloppende hartjes gaan zien🍀😘
Welkom en gefeliciteerd nieuwe dames! Oh ikofons wat fijn meteen een knaller. Zo vervelend die onzekerheid... Ik was vanmorgen bij opstaan eventjes misselijk voor eerst. Maar ebte gelukkig snel weg. Nu ook zo'n te vol gevoel... Ik denk dat we familie gaan vertellen weekje na als we goede echo hebben gehad. Met 8 week ongeveer. Kan her denk ik niet veel langer geheimhouden... Vind het nu al lastig... Maar eerst maar een goede echo.! Denk dat ik koffertje haal voor m'n dochter en daar 'grote zus spullen' (weet nog niet wat) in doe zodat ze dat kan laten zien als we op bezoek komen. Dat valt minst op denk ik. Als we met kadootje ofzo aankomen weten ze meteen al genoeg denk ik... Vervelend donutlover zo'n down gevoel... Hoop dat snel weg trekt.. Merk wel dat m'n lontje stuk korter is dan anders... Ohja en buikje ook al echt aanwezig.. Was nooit meer helemaal plat na eerste zwangerschap maar tegen de avond bolt ie echt helemaal flink op
@Donutlover we zijn er nog niet uit maar hij wordt wel aangeboden en vergoed. Bij mijn zoontje wilde ik hem niet, maar zijn vader wel dus heb ik hem alsnog laten doen, wetende dat ik vervolg onderzoeken etc geen optie vond. Wij twijfelen over de nipt-test, is uitgebreider dan de combinatie, precies om de reden die je aangeeft. We willen vooral erg genieten van de zwangerschap en alle momenten en dingen die daarbij horen. Dus uit dat oogpunt niet, aan de andere kant willen we wel de zorg goed geregeld hebben als het wel zo zou zijn zodat we ook dan onze aandacht na geboorte volledig aan de kindjes kunnen geven. Wij hebben overigens besloten om mijn oma en broer pas na de echo op de hoogte te stellen, mijn ouders, schoonvader en schoonzussen horen het dit weekend. Mijn oma is deze week jarig en takelt nogal af, weet dat ik nu even niet tegen opmerkingen kan als "ik hoop dat ik dat nog ga halen" (Dat zei ze bij de save the date namelijk ook, maar ze is manisch depressief dus soms best moeilijk om mee om te gaan). En als we het voor de echo vertellen weet gelijk de have wereld het, terwijl we het zelf 'openbaar' willen maken. Mijn broer hebben we wel contact mee maar weet nu al dat mijn schoonzus van die rotopmerkingen gaat maken en zich vooral als alwetende wil opdringen. Dat doet ze namelijk in alles, ook betreffende de mmm, ze weet serieus alles beter dan de artsen . En dan vooral wat wij allemaal niet goed of niet goed genoeg doen. Dus zolang ik dat kan mijden probeer ik dat ook. @ikofons kunnen goed je darmen zijn, juist in combi met die scheetjes. Misschien is een kersenpitten zak of warme handdoek op je buik een optie om het te verminderen? Een andere optie is om net als bij babymassage je buik te masseren met een beetje handlauwe olie. Is goed voor je huid en kan het kalmeren.
Vanavond een gesprek met mijn vriend gehad.. Kwam er op neer dat hij mij eigenlijk wilde zeggen dat ik meer moet gaan genieten van de momenten, ook al zijn ze nu nog onzeker wat betreft risico op een miskraam. Hij zei soms lijkt het of ik op dit moment er meer van geniet dan jij.. Terwijl je eigenlijk nooit zekerheid zult hebben. Het kan altijd fout gaan, laat dat de mooie momenten dat het nog steeds goed gaat niet verpesten. Hij zei daarbij dat ik later wanneer het geboren zou zijn mezelf het kwalijk zou nemen dat ik er de eerste maanden niet van genoten zou hebben. Ik kon hem niet meer dan gelijk geven natuurlijk, maar ook door soms bloedverlies veel onzekerheid gehad. Moet maar gewoon van het positieve uitgaan. Herkennen meer dames dit?
Ik herken je gevoel heel erg goed snies. Ik vind t ook heel moeilijk om te genieten. Ben veeeeel te bang dat ik me kleintje ga verliezen. Mijn man roept ook elke dag dat ik me niet zo druk moet maken en gewoon moet gaan genieten. Ik ben er nu wel van overtuigd dat die buikpijn er gewoon bij hoort dus ben wat rustiger geworden nu. Had idd lekker een warme kruik op me buik gelegd en dat was erg fijn! We moeten idd gewoon genieten met z'n alle! Het is zo bijzonder en dat moment mogen we niet voorbij laten gaan door onzekerheid. Alhoewel het soms makkelijk gezegd is dan gedaan aar toch...
Heel herkenbaar! Datzelfde heeft mijn man ook al meerdere malen tegen mij gezegd.. Er zijn ook echt momenten dat ik ervan geniet, maar de afgelopen dagen denk ik er te veel over na..
Fijn dat meerdere dit dus herkennen. Het is mijn eerste echte zwangerschap, werd hiervoor gewoon helemaal niet zwanger. Heb eigenlijk dus geen reden om te vrezen voor een miskraam.. Alleen jammer dat het bloedverlies verhaal wel onzekerheden naar boven heeft gebracht. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar mijn vriend heeft er gewoon een heel andere kijk op dan ik. Misschien doordat hij het anders ervaart en of meemaakt dan ik. Ik voel tenslotte regelmatig van alles en hij natuurlijk niet. Hij zegt wel dat hij mijn gevoel snapt, maar het niet begrijpt dat kan ook niet omdat hij helaas het nooit zo kan ervaren als mij.. Wanneer ik van alles voel en zie en denk het is mis. En hoe goed hij het allemaal dan ook bedoeld om mij ook weer positief te krijgen, die angst blijft toch.. Om heel eerlijk te zijn had ik zwanger zijn ook totaal anders ingeschat, sommige kunnen er echt zorgeloos van genieten.. Echt respect het lijkt mij niet zonder er soms bang voor te zijn dat het fout gaat. Het enige moment dat ik echt even blij was waren de momenten dat de testen positief waren en opliepen. Daarna sloeg al gauw de onzekerheid toe of alles wel goed gaat en blijft gaan. Betekent niet dat hij er niet voor mij is, maar hoe goed bedoeld ook.. Iedere ochtend sta ik op met wat ga ik aantreffen als ik naar de wc ga. Het gaat een beetje overheersen die angst.. En dat is ook wat mijn vriend probeert aan te geven dat ik alleen maar meer denk aan wat als .. En weinig tot niet meer zeg nog zoveel weken en dan is als het goed is de kleine er. De weken naar de echo toe zijn zenuwslopend.. En het ergste is nog.. Zelfs die bieden geen 100% zekerheid want dat is er gewoon nooit. Zelfs niet na de geboorte. Fijn dat ik het hier even kon delen.. En ik dus niet de enige ben met dit gevoel. Probeer er maar meer van te gaan genieten.. Geeft dan ook meer rust denk ik.
Hier is het juist andersom. Door een miskraam en mijn dochter die later in de zwangerschap een hartafwijking bleek te hebben, is mijn man heel terughoudend. Hij is wel blij (kwam op de dag van de positieve test meteen al met cadeautjes) maar nog heel voorzichtig.. praat er weinig over. Als ik het ergens over heb qua aanschaf ofzo is het standaard antwoord: eerst de echo afwachten. We hebben het daar gisteren over gehad en hij snapte wel dat ik dat moeilijk vond. Hij zei dat hij echt wel blij is maar zichzelf wil beschermen voor eventueel verdriet. Ik denk dat dat verdriet er dan toch wel is, dus dat je beter hoe dan ook kan genieten van het nu (al geniet ik niet bepaald van dat misselijk zijn haha). Maar ik snap het heel goed hoor Snies. Zwanger zijn is ook heel onzeker. Het is een proces van afwachten, leven van echo naar echo. Maar juist door mijn ervaring dat het toch loopt zoals het loopt, en ook nog later anders kan gaan.. probeer ik maar van dag tot dag te leven. Knuffel voor jou en de anderen!
Hoi dames! Ik zou me graag aanmelden, ik denk toch echt dat ik zwanger ben. (beetje ongepland maar heel heel welkom) Mn uitgerekende datum zou volgens eigen berekening zijn 15 oktober. (clearblue geeft alleen nu al 2-3 aan of is dat normaal) Het is ons eerste kindje en ik ben (deze maand) 22 jaar. Heel mooi verjaardags cadeau.
welkom en proficiat! Ook een jonge mama! ben bevallen toen ik 23 was van ons eerste En hier is het ook helemaal anders snies, Mijn man is ook heel erg terughoudend, hebben in 2013 een mk gehad en dochter is in 2014 geboren veel te vroeg en heeft 3 maanden op neo gelegen. Wij zijn alle twee een beetje stil nog erover. Wil het wel aan iedereen vertellen hoor, maar heb best bang voor ofwel een MK of iets anders, of weer een extreme vroeggeboorte maar deze keer met minder goede afloop.. Ja er gaat vanalles door mijn hoofd. Heb op 5,5 mijn eerste echo al, dus laat ons hopen dat er al een hartje klopt, zal dan al veel geruster zijn, met mijn mk in 2013 klopte op de echo van 7 weken geen hartje.. Mijn man is ook zo, als ik vraag ben je niet blij? zegt hij altijd we wachten de eerste goede echo even af..
suuper maartje! ik heb maandag eentje gedaan stond 2-3 op, heb nog eentje liggen maar denk dat ik wacht tot dinsdag en hoop ook 3+ te zien, want dan is het wel echt heel goed he!!
Goeiemorgen dames! Ik ben de afgelopen week niet zo actief geweest en zal de komende weken ook niet zo heel veel hier zijn. Alles gaat prima (behalve dat ik bizar misselijk ben) en we wachten met smart op de eerste echo. Zal als alles goed gaat pas in maart zijn. Ondanks onze eerdere miskraam ben ik er juist heel rustig onder. Natuurlijk voelt het soms onzeker, maar ik weet dat die onzekerheid en angst niets verandert aan de uitkomst. Het verlies wordt er ook niet minder om. Dus: ik sta er liever open en positief in. Ik houd vasst aan de statistiek: de meeste zwangerschappen gaan goed & de kans om twee keer in de minderheidsgroep te vallen is nog kleiner. Ik geniet van iedere dag dat ik mag zeggen dat ik zwanger ben. Want vandaag ben ik zwanger! En met alle geluk houd ik over 8 maanden een gezond kindje in mijn armen. Wat kijk ik daar naar uit!! Welkom en gefeliciteerd voor alle nieuwe dames hier! Liefs! Poolvos