@Anniekje, hoe is het met de misselijkheid? Ik hoop dat het inmiddels helemaal over is. Er hebben trouwens best veel dames last van hun bekken, of lijkt dat maar zo? Ik hoor het daarnaast ook veel om me heen, van vriendinnen die zwanger zijn. Ik knijp echt in mijn handjes dat het mij niet bekend is, want het lijkt me echt verschrikkelijk.
Ik denk dat de lijst binnenkort opgeschoond kan worden ! Sommige zijn hier al erg lang niet geweest. Houdt het ook wat overzichtelijk
Helaas redt ik het nog steeds niet zonder de medicijnen, ik baal er wel van want elk medicijn die ik inneem is er 1 te veel voor mijn gevoel.. ik moet ook zeggen dat ik ze pas inneem op het moment dat het ook echt niet meer gaat.. we zullen zien waar het schip strand..
Pff, wat rot! Dat is zeker niet fijn. Nu maar hopen dat de tijd dat je zonder medicatie kan snel aanbreekt.
Dat hoop ik ook van harte! Want er blijft in achterhoofd zitten dat mijn eerste zwangerschap niet goed is gegaan door medicijnen en dat is heel zwaar
Heb je eerder deze medicatie geslikt? Ik wist helemaal niet dat je eerder zwanger was, zal ik vast overheen gelezen hebben. Maar ik geloof niet dat de artsen je iets voorschrijven wat schadelijk is voor de baby. Soms is het wel kiezen tussen tweede kwaden, maar dan denk ik eerder aan enorme pijn en morfine bijvoorbeeld. Ik denk dat de Emesafene en Primperan wel een stuk onschuldiger zijn.
Ik ben begin 2017 al zwanger geweest maar toen was ik net van zware pijnstilling en antidepressiva af. Daar heb ik bijna 6 jaar aangezeten toen. Bij de eerste echo kwamen we erachter dat de baby met 5 weken en 6 dagen is gestop met groeien. Dat kwam door de medicijnen, ik was op het moment dat ik er achter kwam dat ik zwanger was, net een week mee gestop. Dan zit die zooi, want dat is het gewoon, nog in je lijf. En daarom staat het me niet aan dat ik medicijnen moet nemen om te kunnen eten. Dat blijft in mijn achterhoofd zitten. Ik weet dat de medicijnen die ik krijg veilig zijn maar toch is het moeilijk
Ik snap het hoor. Hoewel je nooit weet of het door de medicatie kwam, of dat er iets in de aanleg niet goed is gegaan, wil je je dat gewoon nooit af hoeven te vragen.
Ze hebben onderzocht waar het door kwam, en ik had nog teveel stoffen van de medicijnen in mijn lijf. Die baby zou het nooit hebben overleeft. En dat is zwaar om te horen..
Wat heftig @Anniekje! En ook dat je nog steeds zo misselijk bent, heel naar. Ik voelde deze baby tussen de 13 en 14 weken voor het eerst af en toe. Sinds een week voel ik m elke dag en meerdere keren per dag. Genieten hoor!
Ja dat was een nare periode, maar ik ben er overheen en moet door.. maar het blijft in je achterhoofd zitten en daarom ben ik er al op tegen als ik een paracetamol moet innemen.. maar zolang ik haar blijf voelen denk ik nog steeds dat goed is. Ik houdt de moed erin
Daarom tag ik iedereen. Kijken wie er reageert of niet. Ik wacht nog even deze week af en anders mag het meerendeel er van mij af. Terug er op kan immers altijd wel weer.
meiden, ik heb even jullie tips/advies/hulp nodig.. sinds afgelopen donderdag heb ik de hele dag een zeurende, drammende hoofdpijn.. het is de ene keer weg, dan zet het ineens weer op en soms moet ik gewoon paracetamol nemen en gaan liggen (als ik thuis ben in het weekend) .. ik werk 5 dagen per week en kan weinig rust nemen.. soms suizen mijn oren ook Het is niet pijnlijk of iets maar het zeurende gevoel maakt me een beetje bang en onzeker.. als ik ga slapen of rust neem zakt het weg, maar na een paar uur bezig zijn komt het weer naar boven Herkent iemand dit? Het is een beetje vaag dus ik weet niet goed wat ik ermee aan moet.. bedankt alvast
Ik heb deze zwangerechap voor het eerst migraine en aura gehad. Laatste dagen ook hoofdpijn. Oorsuizen ben ik al langer mee bekend. Wanneer is je bloeddruk voor het laatst gemeten? Voor mij zijn de hoofdpijn en oorsuis duidelijke signalen dat ik meer rust moet nemen. Net als bekkenpijn.