Lieve dames, Ik weet dat ik niet mag klagen, ik zit immers nog maar in ronde 4, maar ik ben zo onzeker... Ongeveer 6 jaar geleden ben ik met mijn ex bezig geweest om een kindje te krijgen. De reden warom was totaal verkeerd, ik voelde me eenzaam in de relatie, dit had verschillende oorzaken, daar zal ik jullie niet mee lastig vallen. Echter lukte het maar niet om zwanger te worden en ronde na ronde gingen voorbij. Uiteindelijk bleek dat hij verminderd vruchtbaar was en dat we aan het icsi traject moesten beginnen. Het moment dat we alleen maar ja hoefde te zeggen kon ik niet meer. Ik werd misselijk bij het idee om dit met hem te doen. Uiteindelijk heb ik de behandeling stopgezet en ben nog later bij hem weggegaan. Hoe goed deze beslissing ook was, ik was immers niet gelukkig, ik was in een keer wel mijn huwelijk (hoe slecht ook) en de kans op een kindje kwijt. Een heel dubbel gevoel gaf dit. Nu heb ik inmiddels weer een lieve vriend met wie ik dit keer echt een gezin wil stichten, niet omdat ik iets mis, maar omdat wij dit willen. Ik ben gelukkig met hem dus dit keer is het echt om de juiste redenen. Ik ben alleen zo onzeker nu. Wat als het me niet meer gegund is? Er kan zoveel gebeuren in een lichaam in 7 jaar tijd. En heel eerlijk herken ik mezelf ook niet. De vorige keren was ik zo rustig en kalm tojdens alle rondes en ziekenhuis bezoeken en nu lijk ik wel een grote zenuwpees. Ik wordt zoooo gek van mijzelf... Ik wil gewoon de oude ik weer terug, die de rust kan vinden in zichzelf en niet zo onzeker is...
Volgens mij heeft iedere vrouw die een kindje wil, wel last van die onzekerheid.. Ik had het ook.. Veel pech in mn leven, dus dan zal dit ook wel niet lukken dacht ik.. Jij hebt de ervaring dat het niet lukt, al lag dat niet aan jou als ik het goed begrijp. Je weet dus hoe het voelt om steeds maar weer die teleurstelling te voelen.. Logisch dat je daar nu weer bang voor bent! Maar probeer er ook van te genieten! De tijd voor het zwanger worden is ook zo bijzonder.... Geniet er ook van dat je nu om de juiste reden een kindje wil. Probeer je nu te focussen op de leuke dingen rondom het zwanger worden. Samen lekker dagdromen, bedenken hoe je het mensen zou gaan vertellen, enz.. enz.. Als je eenmaal zwanger bent, gaat de tijd zo snel en als je dan terugkijkt baal je alleen maar dat je te weinig genoten hebt! Ik spreek wel uit ervaring... teveel piekeren is zonde van je tijd! Maar ik zie dat je overtijd bent??? Groetjes!
Dank je wel voor de lieve en positieve woorden. Ik moet er ook van genieten en dat doe ik ook wel. Alleem soms komt die onzekerheid zo hard om de hoek kijken... En ja, ik ben overtijd, maar test negatief. Dus van deze ronde ga ik maar niet meer uit.
Grace80 ik testte bij mijn 1e zwangerschap wel 10 keer negatief zelfs toen ik overtijd was Ik wil je geen hoop geven maar uiteindelijk na meer dan een week overtijd een positieve test Ik duim voor je meis
Sietje, ik ga nergens meer vanuit, maar inderdaad. Zolang er geen bloed is kan er van alles gebeuren. Ik zal gaan proberen te genieten en het rotgevoel proberen los te laten. Het gaat zoals het gaat, we kunnen niks afdwingen...