Hallo allemaal, Ik heb begin dec '14 een missed abortion gehad. Ik was spontaan zwanger geraakt toen ze in het mck mijn eisprong gemist hadden. Bij 8wkn bleek het bij 5wkn fout gegaan te zijn. Ben het deels zelf verloren, toen curretage, toen nog tabletten ivm een restje en bij mijn eerste echte menstruatie weer kwam het aller laatste beetje. 4 mrt mn eerste echte menstruatie weer gehad, op de 21e even wat bloedverlies maar verder niets (oke twee weken mega veel lichamelijke klachten zoals steken in de liezen, misselijkheid, hoofdpijn, mega pijnlijke borsten, duizeligheid en vermoeidheid). In het Asz Dordrecht ben ik gecurretteerd omdat dat dichtbij huis was. Ik ben door het mck gebeld, had een belafspraak, de zaterdag nadat ik de vaststelling m.a. had gehad. Toen dacht de arts dat ik alles wel kwijt was, maar ik moest die maandag maar even een echo vragen om te zien of curretage nog moest (hoezo kom maar even langs we kijken even). Die maandag gecurretteerd. Op de nacontrole bleek er nog wat te zitten, dus aan de pillen ( was te weinig voor nacurettage). Kreeg een afspraak mee die ik kon afzeggen als ik dacht alles is weg. Op mn werk zat ik er doorheen, op de echo daar leek ok schoon. Zit ik in het Asz, liet de afspraak op advies doorgaan, zeg ik dat ik op mn werk een echo heb laten doen omdat ik er klaar mee was...zegt de arts:" waar was je klaar mee?"..... Ehmm met de winter nou goed? Toen liet ik de echo's zien die op mn werk waren gemaakt en ik vertel wat de gynaecoloog daar vertelde, schud de arts meteen nee als ik noem dat ik schoon was. Hij zag (in mindere mate) hetzelfde zitten als voor de tabletten. Dat zou met een volgende menstruatie volgens hem weggaan en alles was goed. Hij zei letterlijk:" in mei ben je wel weer op de rit", het moest nog maart worden! Het voelde erg naar. Ik wilde niet meteen een nieuwe iui ronde in, even de hormonen uit mn lijf, maar toen ik geen ovulatie meette heb ik het mck gemaild. Toen ik reactie kreeg (mocht voor echo en lab komen) werd ik prompt ongesteld. Ze raadde me aan de afspraak te annuleren, maar ik mocht wel medicijnen gaan spuiten (maar had juist verteld dat ik dat een ronde niet wilde!). Na deze echte menstruatie geen eisprong gemeette, maar dus wel twee weken last van mijn lijf en de 21e even bloedverlies. Vandaag dus een echo gehad omdat ik en geen eisprong vind en me rot voel. Echo schoon, dus alles is echt weg nu!, maar verder stil daar binnen. Nu kon ik kiezen weer aan de pillen of afwachten. Nu werd er weer niet naar mn gevoelens gevraagd, op mijn klachten werd niet gereageerd en er werd met de rug naar mij toe met mij gecommuniceerd. Nu wordt ik dus in twee ziekenhuizen als een protocol gezien en wordt er een programmaatje afgedraaid. Er wordt niet gevraagd naat mij of mn man! Ik voel me te kort gedaan en weet gewoon nu niet wat ik moet, waar ik heen moet. Sorry voor mn lange verhaal, maar ik hoop dat ik met behulp van jullie ervaringen wat wijzer mag worden. Wie oh wie heeft dit ook of juist positieve ervaringen, wie kan mij adviseren over opties (ander zkh?, stoppen met de hele ellende of wat??)
Een zeer vervelende gang van zaken. Heb zelf ook in het mck gelopen en de arts die ik had was juist enorm medelevend. Zowel naar mij als mijn partner. Had vorig jaar in juni een lichte depressie en er werd meteen aan de bel getrokken door een spoedafspraak te maken bij de psycholoog. De dag erna werd er nog persoonlijk gebeld door de arts hoe het nu ging. Mijn arts is dokter hu in het Mckw. Misschien heb je een verkeerde niet meelevende arts getroffen daar maar het kan ook echt anders. Ben daar ook weleens door een andere arts geholpen die heel anders is veel minder meelevend. Dus misschien gewoon pech? Je kan altijd een klacht indienen. Igg succes verder en sterkte
Wat een vervelende gang van zaken. Ik heb gemerkt dat het echt aan de arts ligt. Inmiddels heb ik zoveel ervaring dat ik nu precies weet welke artsen ik wil zien en welke niet. Ik heb er nu 2 waar ik een soort van 'klik' mee heb en die mij serieus nemen (academisch ziekenhuis). Ik geef nu bij de assistentes ook aan dat ik alleen met hen een afspraak wil. Het ergste vind ik dat sommige artsen niet luisteren en je niet serieus nemen. Het allerergste wat wij hebben meegemaakt was het hoofd van de afdeling die tegen ons zei bij de nacontrole van B.* (doodgeboren bij bijna 22 weken) en daarvoor al 5 miskramen gehad dat het bij ons allemaal nog wel meeviel en dat wij nog het geluk hadden al een kind te hebben Mijn man is echt niet geweldadig, maar die had die kerel bijna een vuist gegeven. Ik heb nu ook in mijn dossier staan dat ik die man absoluut niet meer wil zien tijdens een afspraak.
Wat heftig Marjol, het kan dus altijd nog erger!!! Wat vreselijk. Ik heb ik het Mck nu twee artsen getroffen en bij beide heb ik niet die klik! Ik vind hun erg zakelijk en weinig geïnteresseerd en meedenkende in mijn gevoel en emoties. In het Asz heb ik er dus ook een die echt nooit meer wil zien!!!!!!! Een andere (fertiliteitsarts) was wel prettig tot ze mij (nadat er geen inseminatie mogelijk was bij de derde iui ronde) dat ik in de folder kon lezen over ivf en icsi en ik maar moest bellen als ik dat wilde. Niets met mn man erbij enz