half,, ze zegt van wel maar ook niet,, zoals vanmorgen riep ze ineens van Liam ik zet je in de schuur want ik word gek van je! nou ik wist niet wat ik moest doen,, mijn vader en moeder zijn nu 7 jaar uit elkaar en ik heb geen contact met mijn vader,, dat wil hij niet meer,, hij woont met zijn nieuwe vrouw in het westen van het land,, neej hij is dus ook geen optie,, liefsz
Kan me voorstellen dat je bloed kookte toe je moeder dat zei. Lijke me heel erg moeilijk als je moeder zo'n grote rol in het leven van moeder en kind speelt. En wat vreemd van je vader zeg. Hij wil met jullie geen contact meer. Je kunt dus echt gewoon geen kant op. Je vertelde net dat je alleen kon bellen als je moeder er niet is? Waarom is dat? Mag ze niet weten dat je belt? Sorry dat ik zoveel vraag, maar probeer een beeld te vormen van je situatie. Je hoeft niet overal antwoord op te geven hoor. Wilde dat ik je kon helpen, maar zou ook niet weten hoe ik dat moest doen.
nee mijn moeder gaat dan flippen,, dan heeft ze weer het gevoel dat ik HAAR vergeet en dat ik weer HAAR op de kop geef en dan heb ik de poppen weer aan het dansen,, nee dat mag ze om die reden niet weten,, dan heb ik hier weer ruzie en dat is voor Liam nu helemaal niet goed,, haha ik geef overal antwoord op hoor kan het namelijk thuis niet kwijt anders krijg ik weer ruzie,, gewoon dat ik mijn verhaal vertel is al genoeg Liefsz
Lijkt me heel lastig. Ze betrekt dus alles meteen op haar. Jij hebt al heel wat dingen moeten laten om deze hele situatie. Je hebt zelfs je studie moeten laten schieten. Bij ons in de buurt is de mogelijkheid om tijdelijk vakantiewoningen te huren, voor noodsituaties, verbouwingen aan eigen huis. Heb je dat in de omgeving ergens? Of ken je iemand die een vakantiehuisje heeft? Misschien eens neuzen op internet? Ik bedenk ook maar van alles hoor. Je hebt ook geen werk he. Dat maakt alles denk ik ook een tikje lastiger?? Kun je geen thuiszorg gaan doen o.i.d! Ik weet dat je wel aan het solliciteren bent. Maar met een baantje heb je misschien weer meer kansen.
vakantie woningen zijn hier inmiddels verboden om in te wonen,, geld alleen nog maar voor vakanties omdat er misbruik van gemaakt is,, ja ik heb en moet nog dingen laten schieten maar daar denk ze niet aan want dat gaat niet over haar,, het is gewoon een lastige situatie die niet echt op schiet,, ik ben druk aan het solliciteren maar zonder diploma kom je nergens aan de bak,, supermarkten vinden me te duur, winkels net zo,, thuiszorg neemt hier niemand meer aan omdat ze druk bezig zijn met allerlei overnamens dus jah dan moeten ze eerst die mensen nog kwijt laat staan nieuwe mensen,, of het makkelijker word met een baan weet ik niet want ik zal toch niet veel gaan verdienen,, Liefsz
Mag ik me even mengen in jullie gesprek. Ik zou contact opnemen met jeugdzorg. Liam gaat er aan onderdoor. Op den duur zal de situatie alleen maar verslechteren. Zij nemen contact met huisarts en maatschappelijk werk. Bekijken hoe de situatie veranderd kan worden.. Waarschijnlijk niet dus dan is een andere woonruimte noodzakelijk. Dus krijg je waarschijnlijk urgentie! Klinkt eng, Jeugdzorg maar denk dat dit de laatste optie is meid!
kun je dat zelf inschakelen? maar dan komen ze toch hier thuis ook kijken? daar ben ik bang voor,, niet zo zeer dat ze komen kijken maar vooral het feit hoe mijn moeder reageert omdat zij nog steeds denkt dat het hier allemaal heel goed gaat zo,, en dat Liam zo doet omdat het de "leeftijd" is of omdat hij voelt dat ik gestrest ben en ze snap niet waarom ik dat ben,, Liefsz
Ja, maar dat is toch ook de reden dat het slecht gaat! Meid, je moet nu niet aan je moeder maar aan jou en Liam denken!
ja dat weet ik en ik moet het ook doen maar heel stom toch blijf ik ook aan mijn moeder denken,, staat hun nummer ergens op een site of iets? Liefsz
Pfffff, wat een gedoe he. Dan wordt het voor nu toch wachten op je maatschappelijk werker. Het is nu even flink bagger allemaal, maar het komt goed. Het komt echt goed. Mijn jeugd was alles behalve makkelijk. Ik heb hemel en aarde moeten bewegen om mijn leven op de rails te krijgen. Ik had thuis altijd ruzie met mijn 3 jongere zusjes en mijn ouders namen het altijd voor hun op. Ik was altijd de boeman . Het was elke dag ruzie, soms van vroeg tot laat. Ik studeerde ook nog en het ging helemaal niet goed met me. Ga hier in het forum niet te diep op mijn leven in. Maar het was niet leuk, ondanks ook de leuke dingen die we mee maakten. Mijn vader is overspannen geweest waardoor hij losse handen kreeg en ik vaak klappen kon opvangen. "was de schuld van de overspannenheid". Tsjaa, zo dacht ik nooit. Je slaat je kinderen niet. Je laat ze niet alle hoeken van het huis zien. Mijn zusje die drie jaar jonger is dan mij deed de emmer vol lopen. We hadden een keer zo'n knallende ruzie...... echt waar, we lagen gewoon te vechten in de woonkamer. We trokken elkaar de haren het hoofd. Mijn vader zou er tussen komen om ons uit elkaar te halen. En mij mijn portie straf geven, ik had het weer gedaan, maar gelukkig was mijn man er ook. Toenertijd vriend . Die heeft mij tussen alle ellende weggehaald. Ben toen tijdelijk niet meer thuis gekomen, ook al was ik niet ver uit de buurt. We hadden afstand nodig, ik was toe aan een eigen plekje. Ik kon en wilde niet meer naar huis. We kregen een huurwoning die we nu bijna verlaten. Ik heb hemel en aarde bewogen, maar ben dol gelukkig geworden. De band met mijn ouders is nu veel beter, we kunnen gewoon praten, we kunnen lol hebben, met mijn zusjes gaat het ook super. Al heb ik met de een een betere band dan met de ander. Toch merk ik in kleine dingen dat niemand is veranderd. Als we langdurig samen zijn..... komt er ellende van. Feestjes en leuke dingen, eindigen vrijwel nooit leuk. Er is altijd wel iemand die moeilijk doet. Maar dat neemt mijn geluk niet weg. Ik heb gelukkig getrouwd, heb een kindje, heb mijn studie afgemaakt, ook al was het enorm zwaar, heb een leuke en goede baan. Ik heb een *** tijd gehad, maar ben eruit geklommen, en als ik eerlijk ben... het verst geschopt van iedereen in mijn familie. Ik voel in veel dingen dat ze allemaal tegen me op kijken en NOG, uit jaloezie, me omlaag proberen te halen. Ik lach erom. Wat ik wil zeggen...... Het lijkt nu allemaal flink KUT, en het is vervelend allemaal, het komt goed!! Geloof me. Wees er voor Liam, je geluk is dat je niet alleen bent, je moet vechten voor je mannetje. En echt, het komt goed en het wordt beter.
Lieve Humbley, jemig meid wat een verhalen lees ik hier. Je kunt hier altijd je verhaal kwijt meid, het belangrijkste nu ben jij en liam!!! Ik zou inderdaad proberen jeugdzorg te bellen, is misschien je enigste optie. Meid een hele dikke knuffel vanuit hier!!!!!!!
--->> butterfly nee dat klinkt inderdaad net als een goede jeugd zeg! dan mag ik eigenlijk nog helemaal niet klagen ,, ik probeer idd ook heel positief te blijven maar soms is het gewoon niet meer mogelijk,, wel heel goed natuurlijk dat het contact tussen jullie allemaal nu beter is ik hoop dat het hier ook weer goed gaat komen als we allemaal een eigenlijk plek hebben en weer rust,, --->> Renieta; ik heb even gekeken maar dat is tot 18 jaar staat op hun site Liefsz
@Humbley, daarom, wat er bij ons allemaal is gebeurd praat niemand meer over, ik zit met nog heel veel vragen en dingen die me wars zitten, maar niemand wil erover praten. Bij jou valt het dan nog mee allemaal. Mijn droom toen ik thuis woonde was een leuke baan, trouwen, kinderen, een eigen huis, alle dromen die ik toen had, zijn deels uitgekomen, en dit jaar met oud en nieuw, is alles uitgekomen. Heb dus wel zo'n 7 jaar keihard moeten vechten.....!! Jeetje, ben wel heel persoonlijk geworden . Ik zeg altijd maar zo: mijn verleden heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben, verleden was heftig, maar ik heb er zoveel dingen uit kunnen halen. Ben overal positief over gebleven. En ben echt gelukkig, en door mijn verleden, merk ik dat ik de clienten op mijn werk zo goed kan begeleiden. Heb veel handvaten uit het mijn jeugd meegenomen waar ik nu iets aan heb.
nee dat klopt maar dan gaan ze niet mijn moeder bekijken maar kijken of ik het wel goed doe,, en niet de situatie zelf maar of ik geen gevaar voor Liam ben
--->> butterfly vind het echt heel knap van je en van de vragen snap je ik,, heb er ook heel veel maar krijg er ook nooit geen antwoord op,, niet alleen aan mijn moeder maar ook heel veel aan mijn vader,, hopelijk krijg je er nog een keer antwoord op als het allemaal nog wat rustiger is en super natuurlijk dat je alles nu hebt waar je van gedroomd hebt liefsz 8)
De vragen zullen onbeantwoord blijven . Heb vaak een poging gedaan om erover te praten. Je jeugd is toch een heel belangrijk onderdeel van je leven en veel dingen draag je altijd bij je. Soms viel ik het verdriet van toen nog wel. Voor ik ging trouwen bijvoorbeeld, had een dipje toen. Mijn zusje, waar ik toen mee had gevochten woont inmiddels samen en heeft net een tweede kindje. De band met haar is altijd matig gebleven. Maar haar relatie was toen slecht..... en dat wist ik. Ze vroeg me een week voor ik ging trouwen of ze een poosje bij ons kon wonen, een weekje, hoogstens twee. Hoe graag ik haar toen wilde helpen........ heb nee gezegd. Ik kon het niet, ik kon het gewoon niet aan. Niet een week voor mijn bruiloft. Ze verknalde voor mij altijd alles, en dit wilde ik haar niet lateh verprutsen. Ze heeft het er nooit meer over, maar voel dat ze me dit nog altijd kwalijk neemt. Wil ik erover praten, krijgen we meteen ruzie.
nee dat denk ik ook dat het onbeantwoord blijft,, wauw wat heb jij dan sterk moeten zijn! vind het heel knap dat je dat kunt! en snap ook heel goed dat je dat niet kunt , zo voor je trouwen ineens haar in huis moet hebben terwijl je altijd ruzie had,, nee dat snap ik,, je jeugd is inderdaad heel belangrijk,, je word er vaak wel sterker uit Liefsz
Humbly.. Klopt, ze kijken hoe jij het doet voor Liam, maar je doet het hardstikke goed! Alleen de situatie is niet goed. Daar kunnen ze je wellicht mee helpen? Butterfly.. wat heftig zeg! Onze situatie klinkt een beetje het zelfde. Gelukkig geen fysiek geweld. Maar ik durf wel te zeggen dat mijn opvoeding niet " goed" is geweest. Mijn vader was alleen maar met zich zelf bezig, werk, en zijn hobby's en mijn moeder was altijd alleen thuis met 4 kinderen en erg labiel.. ( heeft zelfs eens naar mij geroepen.. ik knoop me nog eens op door jou schuld.) Ik ben de enige in het gezin die het goed voor elkaar heeft. Opleiding afgemaakt, baan, eigen huis, stabiele relatie. Ik was ook met 18 uit huis, heb mijn rijbewijs gehaald en had met 20 jaar een vaste baan ( jp).. Nooit geen complimentje gehad..Doet best pijn! Beetje offtopic!
ja dat klopt ik zal eens na kijken hoe dat precies werkt,, dan moet ik morgen vroeg maar eens na vragen dan is mijn moeder er niet,, liefsz