10 kilo afvallen, wie doet er mee DEEL 5

Elke bevalling is anders hoor
Dus gewoon lezen en het weer vergeten!

 

Bevallingsverhaal van Lukas!

WIL JE HET NIET LEZEN SLA DAN OVER


Het begon dus allemaal op 28 November om 8 smorgens. Ik lag nog in bed en ik zou me even omdraaien omdat ik zo'n last had van mijn heup,ik draai me om en voel ineens iets lopen echt raar gevoel was dat,ik probeerde het op te houden maar dat wou niet dus ik was niet aan het plassen *bloos* dus moest het wel vruchtwater zijn. Ik ben uit bed gestapt om te kijken wat er nu aan de hand was,gelijk maar een kraamverbandje gepakt en die erin gelegd dan kon ik het mooi opvangen. Heb de VK gebeld en die was hier rond 10 uur,en die bevestige idd dat het vruchtwater was maar ja dat kon je ook wel ruiken hihi. Ze zei dat het nu binnen 24 uur moest gebeuren want anders zou ik alsnog naar het ZH moeten. Ze zei dat savonds de VK weer zou komen die het van haar zou overnemen. Smiddags nog maar even op bed gegaan maar daar kwam ook niet zoveel van haha,had toch al wat last van mijn buik die zeurde beetje menstruatie achtig gevoel en mijn rug werkte ook niet mee daar had ik ook al last van. Dus eigenlijk niet veel meer geslapen toen er maar uit gegaan en wat achter de computer gezeten en beneden wat gezeten. En ja het gezeur in mijn buik en rug gingen gewoon door. Savonds is de VK weer geweest en die zei ik bel sowieso het ZH even om te vertellen hoe en wat en als er vannacht niks gebeurd dan moet je sowieso nog naar het ZH. De Gyn zei dus dat we ons dan om 8 uur moesten melden daar. Ik had sowieso al meer last onderin in mijn rug dus er was wel wat gaande maar kon het allemaal nog wel aan,moest soms wel even anders gaan zitten zodat ik mijn rug wat ontlastte. En ja op dat moment hoop je dat je het ZH niet gaat halen maar ja dat weet je natuurlijk nooit. Ik lag savonds kwart voor 11 op bed en het zeurde steeds wat meer in mijn rug en buik. Van slapen is er toen eigenlijk niet veel meer gekomen,ik heb geklokt tot het 1 uur was en toen mijn mannetje maar wakker gemaakt en gezegd dat het toch wel om de 5 min kwam steeds die pijn. Hoefde toen nog niet te puffen maar blies wel steeds wat de pijn weg. We hebben toen nog een uur geklokt en toen maar even de VK gebeld,die is gekomen en constateerde op dat moment dat ik ong 4 cm ontsluiting had dus er gebeurde wel iets van binnen. Vanaf dat moment werden dus eigenlijk de rug weeen wel steeds heviger ik moest echt puffen en mijn mannetje moest mijn rug gaan masseren want het voelde niet echt lekker meer. Paar uur later is de VK weer geweest en constateerde toen dat ik 5 cm had dus weer 1tje verder. Ze heeft toen wel gezegd als het nu niet gaat door zetten moet je er toch rekening mee houden dat je naar het ZH moet. Nou ja de wekker hadden we gezet en die ging en heb me toen maar klaar gemaakt voor het ZH kleren aan en af en toe even puffen en oh die rug weeen vreselijk. Tegen half 8 zijn we de bus (mijn moeder was er namelijk) ingestapt en naar het ZH gereden. Daar waren we mooi op tijd en ik werd naar een kamer gebracht. Daar werd ik aan de apperatuur gelegd om te kijken hoe sterk mijn eigen weeen waren. Die waren natuurlijk niet sterk genoeg dus ja toch aan het infuus. En oh wat vervelend als ze steeds langs komen om dat infuus omhoog te doen grr grr! Op een gegeven moment zag ik het ook niet even meer zitten en moest huilen die rug weeen deden mij zo'n pijn dat ik het niet meer zag zitten. Gelukkig zei mijn moeder Rianne kom op koppie erbij en puffen hihi ze deed zelfs gezellig mee. Ze is wel een paar keer geweest om dat ding op te voeren. En had op een gegeven moment bijna geen rust meer tussen de weeen zitten en die rug weeen die werden alleen maar pijnlijker. Oh ja trouwens toen ze ging voelen hoeveel cm ik had kwam ze tot de conclusie dat er nog een vlies om zijn hoofdje zat hmm ok dus ik had waarschijnlijk een hoge vliesscheur gehad. Dus ja ze moest de vliezen nog breken (dit was allemaal voor het infuus nog hoor) nou je wil niet weten wat voor Tsunami dat werd echt er zijn daar nog nooit volgens mij zoveel bedmatjes door gegaan en we hadden dat thuis niet eens gered met wat we hier hadden. Maar ik zal even kort maar krachtig worden. Er gebeurde nog veel meer natuurlijk maar dan word het zo'n lang verhaal. De Gyn kwam om half 1 ongeveer en zei dat het misschien beter was om een Keizersnee te doen aangezien ik dus bleef steken op 5 cm en ons mannetje wou niet verder indalen en mijn bekken was te smal we konden het nog wel even aanzien maar waarschijnlijk zou dat niks uitmaken. Op dat moment denk je ok is goed doe die Keizersnee maar,maar eenmaal onderweg kwamen de tranen. De ruggenprik moest 6a7 keer omdat die steeds verkeerd zat grr gelukkig kon ik me concentreren op de weeen zodat ik niet veel merkte van wat er achter mij gebeurde.

En op 29 November om 13.40 uur was daar eindelijk onze zoon Lukas Teake (Teake is de naam van mijn schoonvader die is overleden)

Dit was dan eindelijk mijn verhaal. De rest is niet zo belangrijk. De foto's van het begin zullen hopelijk snel volgen.

 

WIL JE NIET LEZEN SLA DAN OVER!!!



Bevallingsverhaal Jurre Milan (14-03-2009)

Woensdag 11 Maart:

Smorgens word ik wakker en denk jeetje volgens mij heb ik weeen gehad in de vroege ochtend en zelfs ook in mijn rug.
Die dag gaat Lukas naar de opvang en ik haal hem om 6 uur uit zijn bedje,tijdens het aankleden krijg ik ineens een hele harde buik die ook aardig pijnlijk aanvoelt,ik blaas een beetje lucht uit maar wil Lukas niet teveel laten merken. Lukas vertrekt samen met Heit naar de opvang en ik kruip mijn bed weer in met de hoop nog even te kunnen slapen,maar dat wordt mij niet echt gegund mijn buik is erg onrustig en ook mijn rug voelt niet prettig,ik begin wat te klokken maar er zit natuurlijk totaal geen regelmaat in,ik geloof dat ik zo ongeveer een uurtje echt nog heb geslapen. Ik ga uit bed en kleed me aan en ga ontbijten dan blijft het alleen maar bij een zeurderig ongi gevoel in mijn buik. Smorgens ga ik even wat boodschappen doen met af en toe een harde pijnlijke buik en ongi gevoel,smiddags haal ik Lukas van de opvang en zeg tegen de gastouder dat mijn buik wat onrustig is en dat ik wat last heb van ongikrampen,we gaan gewoon naar huis en voor de rest blijft dat ongi gevoel wat. Savonds met het eten ook weer last van de buik en besluit de buurvrouw te bellen om te vragen of we haar kunnen bellen in de nacht als het gaat door zetten zodat zij dan de babyfoon kan krijgen en op Lukas kan passen als wij naar het ZH gaan.
De nacht is vervelend en heb echt last van weeën ook in mijn rug voelt het niet prettig volgens mij heb ik 2 a 3 uur geklokt en toen Ronnie maar wakker gemaakt met de vraag of hij het ZH wil bellen omdat ik ze toch wel vervelend vindt en toch wel haast om de 5 min komen. Wij rond 3 uur snachts naar het ZH en onderweg ook 3 pijnlijke weeën alleen de regelmaat is weg (zul je net zien). Dit was de nacht van 11 op 12 Maart
Daar aangekomen wordt ik aan de monitor gelegd voor het hartje en de weeën activiteit,sommige weeën zijn pijnlijk maar er zit totaal geen regelmaat in,de VK gaat voelen op hoeveel cm ik zit nog helemaal geen 1 cm of wat dan ook,ze besluit het randje weg te halen en voor mij de 1 cm te maken. Ze besluit ook dat ik een nachtje blijf zodat ik goed kan slapen even want ze ziet wel dat ik last ervan heb,Ronnie wordt naar huis gestuurd en ik krijg een spuit in mijn been en een blauw tabletje en 2 paracetamol ik wordt op mijn zij geholpen en zo mag ik proberen te slapen,raar hoor zoiets dat je daarvan kan slapen,ik heb nog 6x weeën gevoeld en toen ben ik denk ik echt in slaap gevallen,wel paar keer wakker geweest met super zware ogen en raar gevoel door die spuit,wel een keer van zij gewisseld want ik kreeg last van mijn heup.

Donderdag 12 Maart:

Ik weet niet meer hoe laat het is maar ik bel dat ik moet plassen en ik wordt begeleid naar de wc ja weet ik veel hoeveel invloed die spuit nog heeft maar het lukt me allemaal aardig. Later wordt gevraagd of ik al heb gegeten nee nog niet dus dat wordt ook verzorgd. Ronnie is op een gegeven moment ook weer aangekomen in het ZH. Zijn moeder past op Lukas. We krijgen te horen dat ze niks voor mij kunnen doen dus ik mag gewoon lekker naar huis,rond 11 uur zijn we weer thuis. ZH heeft gezegd in de middag maar rusten en 2 paracetamol nemen maar smiddags in bed toch weer last van weeën en niet echt kunnen slapen maar ja misschien wel lekker kunnen rusten.
Rest van de dag gewoon een onrustige buik en ongi gevoel.
Snachts (12 op 13 Maart) weer drama na 3 uur naar de klok te hebben gestaard en geklokt te hebben om 6 uur maar uit bed gegaan en op de bank gaan liggen met een bakkie thee en een appeltje,soaps gekeken en dan nog maar even wat slapen maar ja ook dat wil niet echt.

Vrijdag 13 Maart:

In de ochtend maar een douche genomen in de hoop dat de weeën weg blijven,en mijn buik rustig wordt. Ronnie belt toch het ZH dat ik zo'n last heb van de weeën enz enz. Daar wordt geadviseerd om een douche te nemen en te zien wat de weeën doen en ja hoor tuurlijk ze blijven weg en het zeurt alleen nog maar een beetje,rest van de dag maar rustig aan en smiddags maar weer wat slapen met 2 tabletjes maar ja ook dan krijg ik geen rust,1 ding is zeker het blijft onrustig daar van binnen. Deze dag ook een deel van de slijmprop verloren vies ding hihi!
Snachts (13 op 14 Maart) weer heel onrustig en weer bijna geen slaap zoals de nacht ervoor dus ik zat nu nog eerder beneden en wel rond half 6 gaap. Hetzelfde ritueel haha een bakkie thee en een appeltje en maar even soaps kijken en de Pfaffs zelfs geloof ik,daarna de radio aan gedaan en maar wat dutten en weeën weg puffen en toch even wat geslapen.

Zaterdag 14 Maart:

Ook dan ga ik weer douchen maar dit keer blijven de weeën komen en zijn ze niet weg. Mijn moeder belt en vraagt hoe het gaat,ze vindt eigenlijk dat we het ZH wel kunnen bellen maar ja ik zei ze doen toch niks op dit moment. Toch vraag ik of Ronnie eens wil bellen en het verhaal wil doen en er wordt gekeken naar wat er is opgeschreven en we mogen komen. Ik bel mijn moeder terug maar ik krijg natuurlijk net een wee dus even puffen en dan vragen of mams deze kant op kan komen om bij Lukas te blijven en Daiko natuurlijk,alleen ja duurdt het wel even maar ook het ZH weet dat het wel een uur kan duren voordat we er zijn. Mams is er rond kwart over 11/half 12 en wij gaan dan die kant op en zijn er rond 12 uur. Ik word naar een kamer gebracht en ook daar weer hartslag gecontroleerd en de weeën ze zijn wel krachtiger en ook pijnlijker sommige schieten aardig uit aan Ronnie te horen,maar ja de pin meet alleen maar hoe hard mijn buik wordt maar ja pijnlijk is het wel en niet echt prettig en ik ben eigenlijk bekaf.
Toch komt de VK weer even voelen en ik zit op de 3 a 4 cm pff gelukkig het heeft wel zijn werk gedaan. De VK gaat de Gyn bellen en vragen wat te doen,ook omdat ik helemaal uitgeput ben en bijna geen slaap heb gehad en alleen maar bezig ben met weeën opvangen.

 

VERVOLG!!!


Verlossende woord ik mag blijven!!!!!! Gelukkig wordt niet weer naar huis gestuurd.
Besloten is dat ik een pompje in mijn rug krijg een soort van lichte ruggenprik die wordt bediendt dmv een pompje en ik krijg een weeopwekker,door de pomp in mijn rug zal ik niks voelen van de weeën en we hopen op deze manier meer ontsluiting te krijgen.
Hoe laat het is weet ik zo even niet meer. Maar er gaat wat gebeuren in ieder geval en ons kleine mannetje wordt gewoon vandaag geboren heerlijk gevoel om dat te weten. Ik wordt naar de verloskamer gebracht en daar wordt ik klaar gemaakt voor alles,alles wordt netjes verteld en uitgelegd. Alleen het infuus inbrengen was een drama misschien toch te gespannen maar oh men wat heeft ze mij zeer gedaan heb er nu soms nog last van. En ja ook een Catheter gaat erin ik moet al plassen dus komt goed uit en hij begint gelijk te lopen.
Pomp wordt ingebracht en dat gaat eigenlijk best relaxed voelt niet echt prettig maar af en toe een wee weg puffen scheelt wel kan ik mij mooi daar op concentreren. Die zit erin eerst even proef spuit erin en ja hij gaat werken dan weer liggen en ook op de zij en hoppa kee kom maar op,eerst voel je nog wat maar daarna voel je alleen nog maar druk van onderen moet zeggen ook dat voelt niet altijd even lekker,ik moet proberen wat te slapen want dat kan nu mooi door de pomp maar dat lukt niet echt het zijn meer hazeslaapjes.
Ik denk dat ze rond 15 uur de vliezen kwamen breken weet het even niet meer precies,had daarvoor nog tegen Ronnie gezegd sommige baby's poepen ook in het vruchtwater had ik dat maar niet gezegd want ook Jurre had dat dus gedaan en oh my god haha wat een vruchtwater weer de matjes moesten weer aangesleept worden en wat een warmte hihi. Maar ja Jurre deed het nog steeds goed,draadje wordt op het hoofdje gezet zodat ik van die monitor af kan en ze het hartje kunnen volgen via het hoofdje. Zat toen na het breken van de vliezen rond 5 a 6 cm denk ik,maar ja Jurre lag nog steeds veel te hoog met zijn hoofdje en dat zou eigenlijk moeten indalen na het breken van de vliezen.
Het was ook druk op de verloskamers ze sprak vaak een tijd af maar dat kwam ze niet altijd na omdat er ook andere bevallingen gedaan moesten worden. Jurre deed het nog altijd harstikke goed dus dat gaf een goed gevoel.
Rond 21.45 uur komt de VK weer om te voelen maar heb totaal geen weeën meer,is de pomp uitgezet of heeft de natuur beslist dat het zo niet gaat?!
De VK zegt eerst dat ik voll ontsluiting heb maar dan moet ik even anders gaan liggen en zit ik nog maar op 7 dat is dan even een flinke domper *Slik*
En ook Jurre zijn hoofdje ligt nog veel te hoog. Ze besluit de Gyn weer te bellen en die komt langs om ook even te voelen. Nog steeds 7 cm en een koppie wat veels te hoog ligt.
De Gyn vraagt aan mij hoe ik mij voel ik zeg ik ben om eerlijk te zijn bekaf,want ja je lichaam moet wel werken om die weeën op te vangen ook al voel je niks.
Besloten wordt om een KS te doen. Dan gaan het allemaal snel,ik krijg een echte ruggenprik en mijn benen worden warmer en warmer en voel niks meer raar gevoel blijft dat toch! Dan moet ik ook nog van bed naar het OK bed(je) via een plank wat een gedoe als je niks voelt,dit ervaar ik als niet echt prettig omdat ik tever erop lig dus moet half op mijn zij om die plank weg te halen au au niet zo aan mijn buik. Ik wordt de OK opgereden en alles wordt klaar gemaakt,de KS ervaar ik dit keer als minder prettig heb ook het idee dat Jurre aardig naar boven schiet en daar even flink aan het schoppen gaat. Maar eindelijk na die dagen is daar dan om 22.35 uur Jurre Milan een heerlijk kereltje!! Bij mij komen de tranen en ik kan niet meer stoppen ik vraag Ronnie om de naam te vertellen,alles komt eruit bij mij. Ik heb veel bloed verloren en de rest bespaar ik jullie maar. Daarna krijg ik het weer koud en shake net zoals bij Lukas. Rond half 12/kwart voor 12 kom ik terug en zie mijn kleine en grote mannetjes. Jurre wordt heerlijk bloot op mijn borst gelegd en daarna legt Ronnie hem aan de borst en hij pakt de tepel gelijk goed en begint lekker te drinken voor zover er al wat in de maak is. Ik geniet van dat warme lichaampje. Jurre wordt daarna aangekleed en ik kan eindelijk wat eten had alleen nog maar smorgens gegeten en daarna niet meer dus was wel toe aan iets.

 

Babyshoppen is heel leuk maar daar kom je nog wel achter!

 

Daar was ik niet eens mee bezig moet ik zeggen,wij wouden gewoon een 2e kindje en na de echo geloof ik wist ik natuurlijk zelf al dat het weer een KS zou worden ondanks dat de Gyn daar anders over dacht.
Daarna ben je alles zo vergeten en geniet je alleen maar van het wonder wat is geboren enz enz!

Had het idee dat ik bij Jurre sneller weer wat op de been was dan bij Lukas!
Mocht er ooit ooit ooit een 3e komen word het gelijk een KS,we zullen het zien!

 

Ja leuk foto's foto's foto's