Mijn titel zegt het al; Iemand tips om ervoor te zorgen dat mijn zoontje (1 jaar) de handen uit de bakjes met lekkernijen houdt? Wanneer we op een verjaardag/ nieuwjaarsborrel/ kerstdiner enz. zijn wil hij altijd iets pakken uit de bakjes met chips/ nootjes/ hapjes enz. Het enige wat ik kan bedenken is een eigen bakje geven maar ik heb het idee dat hij, wanneer deze op is, zo weer begint. Mijn zoontje is erg volhardend in zijn kwajongensstreken. Er gaat veel tijd en drama zitten in hem iets afleren. Ik vind het op deze leeftijd ook nog erg moeilijk inschatten wat ik mag verwachten en wat niet. Wanneer ik het dus probeer af te leren met nee zeggen, handjes terug 'duwen' of afleiden ben ik de hele verjaardag bezig. Dus iemand handige trucs?
Wij geven onze dochter een klein bakje met wat verschillende dingetjes erin, en dan is eigenlijk de lol er vanaf. Ze eet dan een paar dingetjes en is er verder niet in geinteresseerd. Mocht ze wel blijven snaaien dan zou ik haar ook ergens 'neerzetten' met een speelgoedje ofzo uit het zicht. En anders huilt ze maar even hoor, dat vind ik ook niet zo erg.
ik probeer altijd te zorgen dat ik aan een hoge tafel zit als ik keus heb. niet aan de salon tafel. dan ziet hij al minder... maarja de kans dat ie t dan zelf gaat pakken terwijl jij het niet ziet of niet snel genoeg in kan grijpen bestaat dan wel. ik hoor wel eens van mensen dat de kinderen bijv 5 dingen mogen kiezen en dan is het klaar. dus als ze ineens 5 chipjes pakken zijn ze klaar maar denk dat je kindje daar nog te jong voor is. denk dat het gewoon tijd nodig heeft, en afleiden... en anders de gezonde dingen aanbieden, kommkommers, tomaatje droog toastje...
Ik wil dit ook gaan proberen maar mijn zoon is nogal een eter dus ben bang dat hij gewoon vrolijk doorgaat als zijn bakje leeg is. En huilen vind ik ook niet erg maar dit kan de hele middag door gaan. Even gewaarschuwd met dramatisch huilen, en na een paar minuten waarschijnlijk zo weer proberen.
Misschien is het een optie door thuis te oefenen. Zet thuis wat op tafel en leg duidelijk uit dat het voor papa en mama is. Dat als hij wat wil het of gevraagd moet worden of je geeft hem een eigen bakje (wat jouw voorkeur heeft). Zo kun je rustig en duidelijk uitleggen en de grenzen aangeven zonder dat er anderen bij zijn. Ook kun je de eindtijd van lekkers op tafel zelf bepalen (hoe langer hoe lastiger) Ook kun je zorgen dat er voor die tijd, als je weggaat, iets gegeten wordt. Met een lege maag is het natuurlijk nog aantrekkelijker. Ik heb er zelf een hekel aan als kindjes uit alle bakjes graaien of (nog erger) van alles proeven en weer terug leggen (dus stukje in de mond, uit de mond en terug leggen). Mijn oudste is ook hardleers en het gaat weleens fout, maar ik probeer hardleerser te zijn.
Zo hebben wij het ook gedaan. Ik heb nooit eten en koekjes verstopt, want dan leert een kind niks. Hier stond vanaf het begin van alles op de tafel, en we hebben vanaf het begin duidelijk gemaakt dat het niet de bedoeling is dat de kinderen zelf graaien. Met 3 kleintjes van dezelfde leeftijd hadden we daar in het begin een dagtaak aan, maar wel met resultaat. Ik heb ze elke keer weer gezegd 'het is niet voor jou', en weggehaald. Als ze iets wilden deden ze in het begin wijzen en mij aankijken, later zeiden ze DIE, en vanaf het kunnen vragen konden ze erom vragen. Het kost echt veel energie, maar liever dat dan een kind dat drama maakt op elk feest en koffievisite. Ik kan er ook niet zo goed tegen als ik hapjes en koffiekoeken moet verstoppen van sommige bezoekers omdat hun kinderen er niet vanaf kunnen blijven.
Dit. Of bij je laten zitten. Hier hebben we ze aan geleerd dat ze moeten vragen aan ons. En dan pakken wij het voor ze. Is niet over een nacht ijs gegaan. En er is ook wel een driftbui geweest maat dan konden ze op de trap gaan afkoelen
Maar bij de visite heb ik geen kinderstoel of box. Wij zijn in onze omgeving zo'n beetje de eerste met een kindje.
Op welke leeftijd was dit?? Ik denk dat mijn zoontje nu nog niet snapt waarom hij op de trap moet zitten en nog niet blijft zitten. En zoals ik ergens anders al reageerde: bij de visite hebben we geen kinderstoel of box.
Dus je hebt het eerst wel weggehaald? Ik vind het zo moeilijk dat hij de leeftijd nog niet heeft om de gevolgen te kunnen overzien. Twee keer niet luisteren is op trap bijvoorbeeld.
Jouw kindje is natuurlijk nog erg klein, dus ik snap dat je het lastig inschatten vindt. Wij hebben dit ''probleem'' ook, maar Lucas lijkt het nu beter te begrijpen. Als hij ergens aankomt zeggen wij ''Lucas, niet aankomen'' of ''Dat is niet voor jou.''. Probeert hij het dan nog eens, haal ik zijn hand weg en herhaal ik wat ik gezegd heb. De derde keer haal ik hem uit de situatie en zet ik hem ergens anders neer. Thuis in de box, bij een ander een stuk van de tafel. Ik zorg ook altijd dat ik interessant speelgoed bij heb om hem af te leiden. Misschien is dat ook een idee? Of jij je kindje zelf iets van tafel wil geven is natuurlijk aan jou. Je kan zoals eerder gezegd is ook kiezen voor een gezond alternatief en/of ervoor zorgen dat je zelf iets bij hebt als je kindje thuis nog niet heeft gegeten. Met een volle maag en eventueel iets voor zichzelf wordt het pakken van tafel minder aantrekkelijk. Het kost veel tijd en energie, maar de aanhouder wint. Ik vind Lucas' driftbuien soms ook lastig, maar ik heb ze liever nu zodat hij iets leert dan dat ik dadelijk een onhandelbaar kind heb. Succes!
Helemaal mee eens, daarom wil ik nu daar ook al meteen mee beginnen. Net als gaan zitten terwijl je drinkt enz. Ik denk ook dat ik gewoon geduld moet hebben en het hem op subtiele wijze langzamerhand moet gaan aanleren. Ik heb het idee dat het nu nog iets te vroeg is voor echt 'straffen''. Ik hoop maar dat wanneer ik er nu veel energie insteek en blijf herhalen (moeilijk voor iemand als ik. Ik heb niet veel geduld en vind eigenlijk dat kinderen gewoon horen te luisteren vanaf het allereerste moment ) het vanzelf een keer landt. Bedankt voor alle reacties. Tips blijven welkom.