Hoi, Onze meid is nu 10 maanden is nogal huilerig bij het zien van vreemden. Ze gaat 1x in de week naar mijn schoonouders en daar moest ze huilen toen daar buurvrouwen langskwamen(die ze niet zo vaak ziet). Ook als ze bij mensen op schoot zit die ze niet vaak ziet moet ze huilen. Nu zei m'n schoonmoeder dat ze vaker vreemde gezichten moet zien, zodat de eenkennigheid minder wordt. Maar hier thuis komen niet zo vaak andere mensen en we gaan ook niet zo vaak op visite. Volgens de arts op het cb, komt dit vaak voor bij kindjes van deze leeftijd. Het maakte niet uit of de kindjes vaak vreemden ziet of niet zo vaaak vreemden ziet. Gaat die eenkennigheid op den ddur over? Of moet ik vaker weggaan met haar? Hoe moet ik het aanpakken? (sorry voor mijn lange verhaal)
Dat is normaal. Gaat vaak ook samen met verlatingsangst. Dus als jij uit het zicht verdwijnt dat de kleine gaat huilen. Hier heeft het een paar weken geduurd, maar bij anderen soms een paar maanden. Ligt erg aan je kindje. Maar mijn zoontje blijft wel verlegen, en is bij vreemde mensen niet direct op zijn gemak. Vaak is het na 10 minuutjes wennen bij mij (of een andere bekende) wel goed. Dus het kan ook gewoon een stukje karakter zijn..
ik denk niet dat het veel uitmaakt als je vaker weggaat met je kindje zodat hij vreemde gezichten ziet, het heeft puur te maken met de band die hij met jou heeft en dat hij nu door krijgt dat je weggaat maar nog niet begrijpt dat je terugkomt, heel vaak is dit inderdaad een fase en gaat het vanzelf over, ik zou er niks voor gaan ontlopen maar ook niet extra opzoeken.
hier is Jill ook redelijk eenkennig. bij opa en oma is het geen probleem. als we op visite zijn is het vaak na 10 min wel prima. maar zodra een vreemde haar oppakt is het brullen geblazen. Hier hebben we meer last van de verlatingsangst, zodra je uit haar beeld bent is het echt een drama. zodra ik eigenlijk al bij haar weg loop begint ze al. ik ga er maar gewoon in mee, het zal vanzelf wel weer over gaan! vind het ook wel een goed teken, dat ze zich goed bij je voelt. maar toch ook wel irritant want je kunt niet even wat anders gaan doen dan bij haar zijn als ze wakker is....
Hier een kindje dat wel veel 'vreemden' ziet (ik werk veel en heb een grote familie) maar de eenkennigheid is net zo erg hoor! Van de week weer hartverscheurende taferelen bij t wegbrengen op t kdv (ze klom helemaal in mn jas, zooo zielig.... ga dan nog maar eens lekker werken!) Ik heb even aan de deur staan luisteren en gelukkig was het met 2 minuten over... maar het hoort echt absoluut bij de leeftijd! Verlatingsangst wordt hier alweer (tijdelijk?) iets minder... wat een verademing om weer even naar de keuken of het toilet te 'mogen'!