Ik zit ergens mee en ik hoop hier tips of ervaringen te vinden; 10 maanden geleden ben ik bevallen van ons jongste meisje. Bevalling ging ontzettend snel, waardoor ik best wel behoorlijk uitgescheurd was. Op een keer een ontstoken hechting na is dit verder goed genezen. Na de bevalling van de oudste heb ik vaginisme ontwikkeld waarvoor ik behandeld ben. Desondanks blijft dit een zwakke plek, ik ben snel gespannen. De eerste tijd na de bevalling nu was er van mijn kant 0.0 behoefte om intiem te zijn met mijn man, mede door borstvoeding verwacht en zorgen rondom de gezondheid van onze baby. Wel een keer geprobeerd maar lukte niet, dus daardoor weer spanning opgebouwd en langere tijd niets gedaan. Sinds een tijdje proberen we het weer en ik word wel opgewonden (dat gebeurde in de tijd dat de vaginisme speelde niet) maar de aanraking rondom de vagina is ontzettend gevoelig. Ik voel daar ook altijd nog het litteken oppervlakkig zitten. Zodra hij dan binnenkomt lijkt het net of er een velletje ofzo voor zit waar tegenaan geduwt wordt of wat op heel veel spanning staat. Mijn man voelt ook dat hij ergens tegenaan zit. Op een gegeven moment schuift het er wel over heen en word de pijn ook minder maar intussen ben ik dan al zo verkrampt dat het genieten er wel af is. Het wordt weer zo'n groot ding in mijn hoofd en ik had zo gehoopt dat dat nu niet zou gebeuren. Ik weet dat ik weer hulp kan zoeken bij de bekkenbodemtherapeut en de seksuoloog maar ik ken de oefeningen en die probeer ik ook te doen. Ik vond het traject toen erg intensief en zie dat op dit moment niet echt zitten. Daarnaast vraag ik me dus af of het aan het vaginisme ligt of dat er toch iets niet goed zit daar. Kun je iets van wild vlees oid ontwikkelen na de bevalling? Jullie enig idee wat dit kan zijn of misschien herkent iemand dit? Sorry voor mijn openhartige verhaal maar ik weet zelf niet goed wat te doen..
Ik zou de huisarts eens vragen om erna te kijken. Voor hetzelfde geld is het wat kleins wat makkelijk te verhelpen is.
Ik heb na 8 jaar nog altijd een klein "randje". Dat is littekenweefsel wat dus niet meer rekbaar is. Mijn arts gaf aan glijmiddel te gebruiken en evt iets van een zalf/creme obv goudsbloemen. Dat laatste om het weefsel soepeler te maken en dat evt kleine wondjes sneller helen. (Ondanks alles heb ik zo nu en dan toch een klein wondje, wat pas na het vrijen duidelijk wordt.)
Dat denk ik niet, de bekkenbodem is juist gespannen. Daarnaast zit het echt bij/ in de vagina en niet aan het einde, bij de baarmoeder zeg maar. Ik denk inderdaad dat dat wel het beste is
Oh echt dus dat kan..! Kan daar niets mee gedaan worden, weghalen ofzo? Als ik het vragen mag, heb je er nu nog steeds pijn aan? Ik ga inderdaad geloven dat het zoiets is omdat ik na de seks ook geregeld een klein beetje bloed verlies.
Dit komt mij zeer herkenbaar voor en klinkt alsof je intern littekenweefsel hebt. Even een verwijzing vragen naar de gynaecoloog en dan kan het weggesneden worden. Heb zelf na de bevalling van de oudste 10 maanden lang in de ziektewet gezeten hierdoor. Eerst een andere behandeling geprobeerd die niet goed genoeg aansloot bij mij. Toen littekenweefsel weg laten snijden en per direct ging ik weer pijnloos door het leven. Suc6 meis!
Fijn herkenning te horen! Heftig dat je hierdoor zo lang in de ziektewet heb gezeten! Het klinkt enorm pijnlijk om dat weg te laten snijden, is dat het ook? Ik denk dat ik toch maar moet bellen inderdaad..
Ik werd gewoon verdoofd, dus de verdoving was goed pijnlijk ja, maar van het wegsnijden zelf heb ik dus niets gevoeld. Overigens mocht ik kiezen of ik plaatselijk verdoofd wilde worden of onder narcose wilde gaan (dan zou ik een halve dag opgenomen worden). Ik weet niet of ze die keuze altijd geven hoor. Kan me ook zo voorstellen dat dat afhankelijk is van de situatie "down under" en waarschijnlijk van nog wel meer dingen.
Heb je er tijdens je bevalling geen last van gehad? Ik heb hetzelfde ongeveer gehad. Maar voor de bevalling van de oudste deed gemeenschap meestal al wel pijn. Tijdens inwendig onderzoek met de bevalling schoot ik tegen t plafond. Toen kwam de Vl erachter dat er idd ook iets zat. Wild vlees/tussenschotje, geen idee meer precies wat t was. Maar om die reden naar t ziekenhuis gegaan omdat de baby erachter zou blijven hangen. Het is uiteindelijk toen een ks geworden en toen ik het gelijk weggehaald en gehecht. Maar ik had er daarvoor dus al last van. 1x tampon geprobeerd, die ik er toen bijna ook niet uitkreeg daardoor... ik zou er dus wel even naar laten kijken!
Ik heb een vergelijkbaar verhaal. Gek genoeg ben ik bevallen van een keizersnede maar is er toch iets bij mij gebeurd (21uur ontsluitingsweeen) waardoor en zoveel spanning is gekomen op mijn bekkenbodem dat ik deze onnatuurlijk veel bleef aanspannen. Seks was echt een drama. Deed zeer, ook precies dat gevoel dat het niet verder kon.. In mijn hoofd werd het alleen maar groter. Ik ben toen terug gegaan naar de gynaecoloog en die heeft gekeken en alleen al het feit dat zij zei dat er niks 'zat' en dat het een kwestie was van beter ontspannen gaf mij al meer zelf vertrouwen. Doordat ik bv gaf was het ook allemaal iets moeizamer, ik heb een oestrogenen creme gekregen om lokaal te smeren. Laat er eens naar kijken, heeft bij mij het verschil gemaakt!
Nee ik heb er verder geen pijn aan, en er kan verder ook niets aan worden gedaan. Zoals ik eerder aangaf, zorgen voor voldoende "vochtigheid" en evt wat "nazorg"
Hier ook herkenning. Ik ben compleet uitgescheurd. Ik heb ook het bekende 'velletje'. zelfs na het verwijderen van littekenweefsel. ( na verwijderen wel veel minder pijnlijk). Bij mij is het littekenweefsel trouwens niet weggesneden maar er is vloeistof ingespoten waardoor het weefsel verdween. Was een trucje van mijn gyn wat ze had geleerd in Duitsland. Dit was geheel pijnloos!