Moeders zorgen voor de kinderen, mannen zijn aan het werk. Dat is het huidige beleid. Zo drukt de overheid een stempel op de rollen van vaders en moeders in het ouderschap. De vader krijgt momenteel maximaal vijf dagen vaderschapsverlof, terwijl de moeder tot minimaal 16 weken na de geboorte van het kind betaald verlof heeft. Op deze manier blijft de emancipatie van de vader ver achter. Volgens pedagoog Pouw (2015) krijgen vaders tijdens de zwangerschap geen kans om een natuurlijke band op te bouwen met het kind. Als je na de geboorte dan al weer snel aan het werk moet, omdat je het financieel niet kan trekken om langer vrij te nemen, wordt de kans op een duurzame, hechte band met het kind kleiner. Neem nu Denemarken, waar beide ouders de eerste twee weken na de geboorte vrij zijn. Dit is ook het geval in Spanje en Engeland. Op deze manier kunnen de ouders wennen aan de nieuwe gezinssituatie en er voor zorgen dat ze samen een sterk team vormen. Uitbreiding van het vaderschapsverlof zou een concrete, simpele en doeltreffende maatregel kunnen zijn om bij te dragen aan de moderne arbeidsverhoudingen, waarbij mannen en vrouwen op gelijkwaardige wijze worden behandeld op het gebied van arbeid en zorg. Vaderschapsverlof zou emanciperend voor beide seksen kunnen zijn. Zijn deze achterhaalde sekserollen wel terecht? Het is nota bene 2016. Nederland ziet zichzelf maar al te graag als een modern en geëmancipeerd land. Maar wat betreft vaderschapsverlof, hobbelt Nederland er maar wat achteraan. Als de man vaderschapsverlof krijgt, heeft de vrouw ook nog de keuze om misschien al eerder aan het werk te gaan en kan de zorg over het kind verdeeld worden over beide ouders. Het zou beter zijn als vader en moeder evenveel vrije dagen zouden krijgen en hierbij zelf een verdeling kunnen maken over de zorg. Noem het betoog anarchistisch, maar het is noodzakelijk om tegen gewoonten en tradities in te gaan en een nieuw oordeel te vormen over de sekserollen in Nederland (de Botton, 2008). Volgens Bóhemen (zoals weergegeven in de Botton, 2008) is er een spanningsveld tussen materiële zaken en gevoelens, maar is werk nou echt belangrijker dan een band opbouwen met je eigen kind? Kortom, verlenging van het vaderschapsverlof heeft veel voordelen. De band die er tussen vader en kind ontstaat, is essentieel. Ook moeten beide ouders een hecht team kunnen vormen. Voor zowel de ouders als het kind is het belangrijk dat ze wennen aan de nieuwe gezinssituatie. Het is tijd om deze achterhaalde regel door te breken!
Vanwege lichamelijk herstel moet de moeder gewoon langer thuis blijven dan de vader. Maar ik zou er wel wat voor voelen als vaders in ieder geval een week verlof krijgen. En ik kan me voorstellen dat je bijvoorbeeld in de periode tussen 3 en 6 maanden zorgt dat er fulltime iemand thuis kan zijn en het dan aan de ouders overlaten of de moeder volledig thuis blijft of dat ze de dagen verdelen of dat vader volledig thuis blijft. Ik denk dat het voor hele jonge baby's fijner is om niet naar de opvang te hoeven. Zo'n kleintje heeft daar niks. Met een half jaar zie je dat ze echt wel belangstelling hebben voor hun omgeving en andere kinderen leuk gaan vinden om naar te kijken en interactie mee te hebben. Zo'n langer verlof is dus voor de kinderen goed denk ik en je creëert dan gelijk een mogelijkheid om het tussen vaders en moeder beter te verdelen. Dan kun je na die periode het ouderschapsverlof in laten gaan zoals dat nu is (in veel gevallen onbetaald).
Vind ik zeker, ook moeder zou vele malen langer verlof moeten hebben. Maar helaas is in andere landen alles veel mooier geregeld dan hier
@Veera: dat lijkt soms wel, maar vergeet daarbij niet dat ons verlof weliswaar korter is maar dat wij veel meer mogelijkheden hebben om parttime te werken dan in veel andere landen!
In België heb je een vrijblijvend vaderschapsverlof van 10 werkdagen. Anderzijds krijg je als moeder maar 15 weken, waarvan 1 verplicht voor de uitgerekende datum. En wij hebben inderdaad veel minder mogelijkheden om deeltijds te werken. En helaas nemen veel vaders hun verlof niet op. Zo jammer, want het is zo belangrijk. De voorbije weken was er in Vlaanderen ook heel wat te doen om een voorstel van een politie om moeders slechts negen weken verplicht thuis te laten blijven, en de rest van de 15 weken vrij te laten kiezen tussen mama en papa. Het kunnen delen van zorgverlof vind ik geweldig, het inkorten van de bevallingsrust is uiteraard nogal idioot.
Ach ja deels eens. Maar vrouwen geven ook borstvoeding en moeten lichamelijk herstellen. Dus die hebben meer nodig. Vrouwen krijgen trouwens geen 16 weken na, maar maximaal 12 weken. Ik vind wel dat mannen belachelijk kort verlof krijgen. Maar wat wil je precies met dit topic bereiken?
Dat mannen eerst 2 en nu 5 dagen krijgen vind ik ook erg weinig. In die kraamweek wordt er best wel een beroep op papa gedaan en in mijn geval kon ik snachts niet uit bed komen vanwege schade daar beneden. Mijn man moest dus steeds de kleine halen, verschonen etc en om 7 uur weer naar z'n werk. Dus ja iets meer vrij is wel op z'n plaats. 10-15 werkdagen vrij besteed baar ofzo iets. Net als wij 16 weken hebben en zelf mogen kiezen of we nu 6 of 4 weken eerder stoppen. Maar goed die extra dagen vrij moeten ook betaald worden, en wie gaat dat doen? Juist! dat moet van de belastingcenten. Wat denk je dat ze in Denemarken/Finland/Spanje etc maar lekker vrij zijn allemaal? Nee, die moeten keihard werken en veel belasting betalen om dat mogelijk te maken. Dus wat is je doel nu precies hiermee?
Hier hebben we het gewoon zo geregeld dat mijn man w weken vakantie opnam aansluitend op zijn verlofdagen...Dit netjes in overleg met zijn werkgever omdat een bevalling niet exact te plannen is en zo mijn man de eerste 2,5 week thuis was. Dat kan toch ook?
Wees blij dat werkende mannen nu 5 dagen krijgen! Wij hebben een eigen bedrijf en hebben helemaal nergens recht op. Wij hebben een melkveebedrijf en mijn man heeft op de ochtend dat ik ingeleid zou worden voor de geboorte nog koeien staan melken. Onze dochter is gelukkig zonder veel problemen geboren, dus manlief stond savonds weer in de melkstal. na die tijd wou hij nog wel naar het ZH komen, maar ik heb gezegd dat hij maar thuis moest blijven om uit te rusten, ook omdat het met ons ook allemaal wel goed ging. De volgende dag mochten we naar huis, hij heeft avondeten gekookt, is toen weer gaan melken en toen kwam ook de kraamhulp. De kraamweek huppelde hij bij tijd en wijlen binnen en hij hielp waar hij kon, ook in de avonduren, maar het bedrijf draaide ook gewoon door. Tuurlijk was dit onze eigen keuze, maar wij hebben dus bijna nergens recht op als ondernemer en als mijn man "vrij" zou willen hebben, moeten we bedrijfshulp inhuren die ook eerst nog ingewerkt moet worden én niet bepaald voor nop werkt. Financieel gezien dus ook niet echt je van het. Om nog maar te zwijgen over vrije dagen opsparen, dat kunnen wij dus ook niet.