10 minuten gesprek op creche (te stil, te verlegen, te...)

Precies mijn zoontje!
Maar moet zeggen sinds ie naar de basisschool gaat hij het daar veel beter doet dan op de PSZ.
Moet wel zeggen dat ik wel een school heb gezocht die bij hem past.
Dus heb de keuze gemaakt voor een wat kleinere school, kleinere klassen en met een super anti pest beleid.

Hij is nog steeds stil en speelt niet uit zichzelf met de andere kindjes. Maar inmiddels heeft ie een heus vriendje die ongeveer hetzelfde is als hij alleen iets vrijer. En daar trekt ie enorm mee op.

Maar in de pauzes enzo zoekt ie toch vaak wel de rust op door alleen rond te lopen. Veel kindjes om hem heen die luid spelen vind ie maar niks.

Maar goed, de structuur op de basisschool vind ie geweldig. Bij de PSZ was het toch meer van : ga je gang maar, ga lekker spelen. En dat vond/vind ie maar niks. Nu heeft ie daar nog steeds moeite mee. Maar de juf let daar op en begeleid hem daarin. Met vrij spelen helpt ze hem kiezen met wat te doen en gaat even 1 op 1 met hem.

 

Het is op zich wel goed dat ze aangeven je zoontjes gedrag zo te ervaren, maar als alles zo 'té' is, dan vind ik dat ze dat al eerder hadden mogen aankaarten en zoiets niet laten wachten tot zo'n 10-minuten gesprek.
Misschien is je zoontje gewoon een introvert type en heeft hij zelf helemaal geen last van zijn gedrag. Aan de andere kant kan het ook aan de crèche liggen, wie weet is hij daar niet zo op zijn plaats.
Mijn kinderen houden allebei niet van 'aanwezige' en drukke kinderen. Als kinderen te wild of te druk worden, gaan ze weg en ergens anders spelen, al van baby af aan. Verder zijn ze niet verlegen en spelen wel makkelijk met andere kinderen, alleen gaan ze confrontaties liever uit de weg.
Ach ja, zoveel kinderen, zoveel karakters. Mijn dochtertje zit op een grote basisschool in een grote klas (valt hier helaas weinig te kiezen, anders had ik liever voor iets anders gekozen), de eerste maand was echt wennen voor haar, maar ondertussen heeft ze haar plekje wel gevonden en ze heeft vriendinnetje daar wat een beetje hetzelfde karakter heeft.

 

Hopelijk kan ik je zorgen iets weg nemen.

Zoals ik al schreef is onze zoon ook rustig. Op ze peuterspeelzaal werd hij als observerend omschreven.
Vorig jaar ging hij naar groep 1, hij zat slecht in zijn vel, kon soms zomaar in de klas gaan gillen en rare geluiden maken, wat thuis heel rustig en stil en wilde eigenlijk alleen maar tv kijken. Kortom het was voor iedereen duidelijk dat hij slecht in zijn vel zat.

Na veel gesprekken en observatie's konden wij concluderen dat hij in groep 1 (en daarna in groep 2) niet op zijn plek was. Groep 1 en groep 2 bestaan nog hoofdzakelijk uit spelen en knutselen terwijl het duidelijk werd dat dat niet is waar onze zoon naar op zoek was.
Gezamelijk hebben we besloten hem te laten versnellen (groep over te slaan) en nu zit hij in groep 3.
We hebben nu een heel ander kind, hij zit lekker in zijn vel, komt tot zijn recht en het gaat nu gewoon goed. Wij hebben het geluk dat de school goed op hem in speelt, hij zit nu in een kleine klas (groep 3 was zo groot dat ze het hebben opgesplitst in 2 kleine groepen) en ondanks dat hij een jaar jonger is, zijn eigenaardigheden heeft (ze vermoeden een autisme) wordt hij geaccepteerd. (in de andere groep zit trouwens een kindje met down syndroom).

Ik snap best dat je je zorgen maakt, hou het gewoon in de gaten maar ga er niet bovenop zitten. Je kind is zoals die is en hoeft zeker niet te zijn zoals de buitenwereld wil dat hij is.

 

dat hij thuis wel drukker is is niet zo gek.. als hij zich eerst de hele tijd heeft ingehouden natuurlijk.

@pluk: hier hebben ze binnen de kleuterklassen A+ groepen.. voor de voorlopers.
En het fijne is dat ze die in de hogere klassen dus ook nog steeds hebben.. dan hoef je dus geen klassen over te slaan
en omdat ze het ook "omlaag" hebben kunnen degenen met meer moeite het toch beter bijbenen.

vind ik een zeer prettige situatie en was een absolute must toen we naar scholen gingen kijken.
wellicht dat dat voor het zoontje van TS ook een goede optie is.

 

Bij mijn dochter heeft het ook bijna 2 jaar geduurd voordat ze een plekje veroverd had op de psz. Ze speelde eigenlijk het liefst met de juffen en weinig met andere kinderen. Ze voelde zich niet helemaal veilig met al die kindjes. Aan de juffen kon ze zich optrekken. Toen ze eindelijk haar plekje had moest ze naar de bs. Ik hield mijn hart vast en inderdaad de eerste weken voor de vakantie (4 weken ofzo) met een groep van ruim 30 kindjes werd ze weer wat stiller en afwachtender. Maarrrrrr.....na de vakantie was ze ineens een van de kinderen, ze hoorde er helemaal bij, gaat nu regelmatig bij iemand thuis spelen en heeft alleen maar berhalen over met wie ze die dag heeft gespeeld.

Het is zo jammer dat er gelijk zo'n stempel wordt gedrukt op de kinderen! Jammer dat ze niet op eigen tempo mogen wennen en dat er meteen een etiketje op hun hoofd wordt gedrukt.... Als het thuis wel allemaal goed is zou ik me echt geen zorgen maken hoor! Het komt vanzelf. De een heeft nou eenmaal meer tijd nodig om te wennen dan de ander. En inderdaad zoals ik al eerder las.....dan hadden ze wel eens eerder iets mogen aangeven aan jou.

Veel succes en geeft het gewoon de tijd~!

 

Ik denk dat de leidsters ook even goed naar zichzelf moeten kijken: wat kunnen zij doen om ervoor te zorgen dat jouw zoon uit zijn schulp kruipt.

Jij kunt hier verder niets aan doen namelijk, grotendeels zal het ook zitten in het karakter van je kind. Accepteren dus. Verder vooral positief aanmoedigen om voor hem spannende dingen toch te proberen, maar als hij dat niet wilt, dat dus ook accepteren.

M is ook erg verlegen, maar dankzij de geweldige juffies op de speelzaal, daar helemaal niet. Ze heeft wel heel erg lang niet echt gespeeld, vooral gekeken. De juffies vonden dat juist mooi: past goed bij M, ze doet geen dingen die ze niet wilt, forceert zichzelf niet. Totaal andere insteek dan wat ik bij jou proef.

Terugkaatsen dus die bal!

(ik heb de rest niet gelezen, dus wellicht dubbel ...)