Iemand ervaring met iets homeopatisch waarvan je kind meer zelfvertrouwen krijgt

Geen ervaring met homeopathische middelen, maar misschien een idee om met het cb te overleggen? Misschien meedoen met peutergym of peutermuzieklesjes ofzo? En zit je kindje op de peuterspeelzaal? Dat scheelt vaak ook heel erg. Ons zoontje is sinds hij naar het KDV gaat echt een stuk zelfzekerder geworden en durft nu veel meer. Ook stapt hij nu meer op kindjes af

 

Ik geloof eerlijk gezegd niet dat een plant je zoon zelfvertrouwen kan geven.

Ik zou het dieper gaan zoeken. Is hij altijd zo verlegen? Komt ie na een tijdje los bij vreemden? Is er een reden dat ie niet speelt met andere kinderen? Wat zegt ie er zelf van?

 

Eens... Homeopathie kan vanalles.. Maar het verandert niet hoe je over jezelf denkt.

 

Ik denk dat een middeltje niet snel zal helpen maar misschien eens naar een homeopaat toe gaan? Die kan samen met jullie kijken of er iets kan en dan zit daar een plan omheen alleen druppels of iets zal niet werken helaas succes!

 

ik denk ook niet dat dit zou helpen,

ik doen wat adi al zegt, het dieper zoeken, waarom doet hij zo, is hij altijd al zo geweest ?

en misschien indd wat dingen ondernemen zoals peutergym.

 

Als je je prettig voelt bij dat soort behandelingen zou je ook eens bij bachbloesemremedies kunnen kijken. Dat is meer gericht op emoties.

Daarnaast ben ik het wel eens met mijn voorgangers, dat je ook andere dingen met hem kunt doen om het zelfvertrouwen te vergroten. Denk dat peutergym best een goeie optie kan zijn.
En ik vind dat het KDV hierin ook een rol heeft, zij moeten ook proberen een omgeving te scheppen waarin je kind kan groeien.

Herken jij je ook in wat het kdv zegt en wat je hoort van je zoon over het kdv?

 

Ik zou het ook niet in een middeltje zoeken. Het is geen verkoudheid door beestje of slaaptekort door verkeerd bioritme. Weinig zelfvertrouwen zit in je kind, en moet er toch uit. Met middeltjes zou je dat misschien wel kunnen doen, maar dat is dan toch kunstmatig.

Mijn jochie is tussen de 3 en 4 erg veranderd. Vooral het laatste halfjaar. Van een jochie dat amper van me loskwam buitenshuis en zeker niet op vreemde kinderen afkwam, naar een jochie dat vrolijk in de winkel loopt te verdwalen en met andere kindjes speelt in de speeltuin en op school.

Het KDV heeft daar goed bij geholpen. Maar ook zelf het goede voorbeeld geven, en situaties die hij moeilijk vond begeleiden (bijv in de speeltuin met een ander kindje om de beurt van de glijbaan. Dan bleef ik er de eerste paar keer bij, vrolijk zeggend "nu mag jij, nu mag het andere kindje, nu mag jij, etc". Na een paar keer zei ik dan steeds minder, totdat ik rustig op een bankje kon gaan zitten..

 

even de werking van engelwortel opgezocht..

zelfvertrouwen kweken zie ik daar ook echt niet tussenstaan.
ben benieuwd hoe je daar dan aan bent gekomen.

en kindival is om te slapen toch?

 

Als je serieus overweegt om homeopathie te gebruiken ter ondersteuning, lijkt het mij beter om dit in overleg te doen met een deskundige. Je hebt een aantal remedies die iedereen wel kent, maar voor je kind heb je toch heel andere samenstellingen en doseringen nodig. Ik zou dus een afsrpaak maken met een homeopathisch arts. Een goede laat je niet dertig keer terug komen, maar kan genoeg hebben aan twee a drie bezoekjes.

 

Zelfvertrouwen uit een potje....... waar kan ik het halen, dan neem ik het meteen!!!!!

Nee dat kun je niet uit een potje halen.
Het is een kwestie van heel veel liefde geven, complimenteren, je kind zelf dingen laten ontdekken zodat ie ziet dat hij/zij het wel zelf kan. Niet pushen....vooral niet pushen om meer te ondernemen. Laat je kind kind zijn en helpt het waar nodig, maar ook heel veel zelf laten ontdekken.

Misschien kun je een snaar het cb gaan en het voorleggen. Misschien hebben zij wel tips. Of een berichtje naar Derek Ogilvy.

Weet je...vooral niet de nadruk leggen op het verlegen zijn en stil zijn. Ik was zelf een ontzettend verlegen kind en iedereen vroeg altijd waarom ik zo stil was, veroordeelde het en daardoor werd het alleen maar erger. Het belangrijkste is dat je je veilig voelt bij de mensen die het dichst bij je staan. Dat die mensen je het gevoel geven dat je belangrijk bent, er toe doet en van je houden! Daar krijgt een kind zelfvertrouwen van. En ook dat het dingen doet en zelf ontdekt dat hij het kan. Dat het trots op zichzelf kan zijn omdat hij iets heeft bereikt wat heel moeilijk leek vooraf.

Laat je niet gek maken door de mening van de psz juf! Thuis gaat het allemaal goed schreef je. Dus is het voor je kind buiteshuis wat moeilijker. Dan heeft hij daar hulp en steun nodig om zich ook daar veilig te voelen!

 

Je kindje is maar half qua genen van jou he
Ik merkte dat ik in het begin ook erg focuste op, ik was vroeger stil, wat vond ik toen fijn etc. Dat was bij mama zitten, dus dat liet ik mijn jochie ook doen.
Maar na een tijdje zag ik, dat hij bij mijn man bijv wel iets vrijer was. Toen ben ik ook meer naar mijn jochie gaan kijken, en heb wel de grenzen opgezocht, met hem. Mijn moeder heeft dat nooit gedaan, en ik bleef verlegen. Ik deed het wel, en mijn jochie is wel vrijer geworden. Is geen garantie, maar wel een eye-opener voor mij.

Wat ik wil zeggen: laat niet je eigen beeld, je blik op je zoontje beinvloeden. Vraag anderen (familie, creche, papa!) naar oplossingen en probeer eens iets uit..

 

@deepfreeze: plus dat als je precies doet wat hij prettig vind in zo'n situatie.. er ook geen reden is om uit die situatie te komen...

 

Dat ook ja. Het was echt de grenzen verkennen, samen onderzoeken, en dan een stapje verder proberen. Of het nou een glijbaan of iets sociaals was. En meestal wel met resultaat.
Niet met dwang, maar met positieve aanmoediging..