Hier ging ze met 6 weken ook naar haar eigen kamer. En idd deuren ook niet open vanwege de katten. Ik had zelfs het idee dat ze toen beter kon slapen. En je hebt in het begin ook zon alertheid dat je bijwijze van spreke al wakker wordt als zij nog aan het wakker worden zijn. Ik hoorde dat altijd prima over de babyphone en idd met twijfel even op de camera kijken. Komt echt goed maar snap heel goed dat je gespannen bent!
Als AP moeder vind ik dit echt moeilijk om te lezen Ik snap ook niet zo goed waarom je minder rust zou hebben met de baby bij jullie op de kamer? Zeker gezien je zegt dat ze bij jullie gewoon lekker doorslaapt? Maar goed, wij slapen al bijna 18 maanden samen op één kamer, dus ik heb daar natuurlijk ook een bevooroordeelde kijk op. Bij ons creëerde het juist meer rust (vooral ook vanwege de refluxhel).
Dit klinkt echt heel veroordelend en onaardig. Vannacht sliep onze dochter als uitzondering weer eens bij ons en ik heb echt een afschuwelijke nacht gehad. (Terwijl ze nota bene in een apart bedje ligt). En ja, ze slaapt gewoon door. Maar ze draait, ze droomt, ze praat.... doodvermoeiend
Dat kan ook ja. Al willen wij liever geen katten op haar kamertje, daar vinden we haar nog wat klein voor en de katten gewoonweg te groot
Dat willen wij dus ook niet en de deur staat dus op een dusdanige kier dat de katten er niet door kunnen! Geen katten op de kamer dus
Oh dan heb ik je verkeerd begrepen! Ik dacht een kier groot genoeg voor de katten om zelf de kamer uit te gaan als ze per ongeluk waren opgesloten in de babykamer
@Aegyo @Glimmer Ik snap heel goed dat er moeders zijn met een andere mening. En dat mag natuurlijk! Ik krijg mijn rust wel als ze bij ons slaapt maar mijn man niet. En hij heeft dit echt nodig. Hij werkt met grote en zware machines en hij is veel onderweg met de auto. Ik zou het verschrikkelijk vinden als hem wat overkomt door slaapgebrek! Wij zijn nu op zoek naar een relax stoel zodat ik bij haar kan blijven. Afgelopen nacht was een drama! Dus nu zoeken we een manier waarop het voor ons allemaal werkt. En anders maar wat minder nachtrust voor mij. Ik wil het beste voor mijn dochter, net zoals iedereen hier, maar daar heb ik mijn man bij nodig.
Kan je haar bedje niet in jouw kamer zetten? Dan zal er toch plaats zijn op haar kamer voor een apart bed voor je man, waar hij dan kan slapen? Of anders een andere kamer waar hij een tijdje kan gaan kamperen?
Onze dochter slaapt nu anderhalve maand op haar eigen kamer. De babyfoon staat nog steeds bij ons. De kat hebben we opgesloten op zolder zodat de deuren open kunnen blijven. Wat mij geruststelde is: zorgen dat het niet te warm is, voor ik ga slapen nog even gaan luisteren, babyfoon op nachtkastje en als ik een seconde twijfel dan ga ik gewoon luisteren.
Goeie tips! Maar helaas hebben we hier het probleem van ruimtegebrek. We hebben maar 2 slaapkamers en die van ons staat helemaal vol. We moesten beneden plek maken voor de box dus onze kast staat nu op onze kamer. Dat ding neemt aardig wat ruimte in beslag. Ik wad al blij dat het wiegje naast het bed paste. Ik kon alleen niet meer bij de inbouwkast komen
Aan nieuwe geluidjes wennen komt ook wel goed hoor. Na een paar nachtjes kent ze de geur van haar kamertje en de geluidjes. Wiegendood gebeurt niet ‘zomaar’ ondertussen zijn ze er wel over uit dat de kindjes die overlijden een bepaalde gevoeligheid hadden vanaf de geboorte. En zolang je zorgt dat ze het inderdaad niet te warm heeft en nergens in kan draaien dan beperk je de kans op wiegendood tot een minimum.
Ah sorry, zo bedoelde ik het natuurlijk niet Ik begreep het puur bij @Maasje niet omdat ze zei dat hun dochter bij hen op de kamer simpelweg doorslaapt. En ze voelt zich er niet prettig bij dat hun dochter al zo vroeg op haar eigen kamertje slaapt. Plus dan nu dat ze een stoel gaan zoeken en zij waarschijnlijk zelf minder nachtrust zal hebben. Dat ze nu iets moet doen waar ze zich eigenlijk helemaal niet prettig bij voelt vind ik dus moeilijk om te lezen. Dan vind ik die oplossing van @Shakes om manlief tijdelijk ergens anders in huis te laten slapen beter. Ledikant in de babykamer tijdelijk uit elkaar, bed er voor in de plaats, baby happy bij gerustgestelde mama en manlief rust @Glimmer, dus AP moeders zijn bij voorbaat niet relaxt? Volgens mij heb je nu een beeld van me dat ik als hobby bomen knuffel of zo
AP is Attachment Parenting, ook wel bekend als Natuurlijk Ouderschap. Daar vallen dingen onder als liever borstvoeding op verzoek geven (maar kan het niet, dan is dat natuurlijk jammer maar geen ramp ), veel huid of huid, sowieso veel dragen, niet laten huilen, samen slapen (bedsharing/co-sleeping/roomsharing), baby niet (vaak) uit logeren doen, positief ingrijpen, etc.
De eerste twee dochters sliepen al snel op eigen kamer. Dit ging goed, nadeel met bv vind ik dat je niet zo snel aan kan leggen en zelf echt heel wakker wordt en niet zo snel weer in slaap komt. Bij de derde dacht ik tis goed, heb geen zin meer om een aantal keer per nacht het koud te hebben, en kwam er een aanschuifbed. Bij de vierde werd ik helemaal kriegel van mijn snurkende man, die overal doorheen sliep, maar dacht wel alles mee te krijgen. Ik kon uiteindelijk door slaapgebrek waarschijnlijk niet meer in slaap komen, en is mijn man verhuisd naar een andere kamer. Hij mag inmiddels al lang weer terug komen, maar dat wil hij niet. Hij slaapt daar veel te lekker, heeft nieuwe matrassen aangeschaft. en ik slaap eigenlijk ook wel goed met ons zoontje lekker tegen mij aan. We hebben het er wel steeds over om weer eens samen te proberen te slapen. Maar dan wil hij een nieuw bed haha. Mochten dames gelijk denken dat het niet goed is voor je intimiteit. De vijfde is op komst dus dat valt bij ons wel mee.