Hoe vonden jullie het dat er bezoek kwam? Want mijn broer wil dus alleen ouders op bezoek nu(mijn vader zit daar nu) en ik mocht niet mee. Komende maand is er voor mij geen enkele gelegenheid om erheen te gaan want heb zelf geen auto en mijn vervoer(mn vader) is vanaf vrijdag een maand op vakantie
Nou.. heel eerlijk? Wij zaten daar even nog niet op te wachten. (klinkt echt... super ego)..Het was zo spannend, het was (toen nog) maar de vraag of ze het zou overleven. We moesten overal aan wennen. We zaten in een soort buitenaardse sfeer, niets deed er toe. We waren alleen maar bezig met haar. Of ze het wel zou redden. En daarbij was het beleid op de nicu er ook niet naar om bezoek te ontvangen. Later veranderde dat wel hoor, maar op zo'm moment zit je in een soort nachtmerrie.
Zoiets dacht ik al. Logisch natuurlijk. Al voelt het voor mij nu wel beetje dat ik niet welkom ben en ik maar beter niks kan zeggen, vragen, doen. Krijg ook totaal geen informatie te horen. Weet nog steeds niet eens wat het geslacht is
Precies wat vlinder84 zegt.. ik zat ook totaal niet bezoek te wachten. Op de nicu kan je ook eigenlijk geen bezoek ontvangen. Je bent alleen maar met je kindje bezig en zelf aan het bijkomen. Ik leefde totaal buiten deze wereld en alleen maar voor mijn kindje, stond bol van de angst en de stress en kon maar weinig contact aan. Bezoek ging ook van "mijn tijd voor mijn kindje af" voor mijn gevoel. Dit is echt een tijd om je eigen gevoel opzij te zetten, het heeft niks met jou te maken. Dit veranderd wel hoor, maar de eerste dagen of als het niet goed gaat, leef je echt in een cocon. Ik kan me ineens weer herinneren hoe ik geflipt ben tegen iemand die maar doorzeurde over dat ze mn kindje wilde zien.. ik had haar zelf nog niet eens gezien want ik was plots bevallen, ziek van de bevalling en medicatie en ondertussen was mijn baby naar een ander ziekenhuis gebracht omdat het niet goed ging.. Stuur een berichtje. Je broer leest het wel op een moment dat hij tijd heeft en kan antwoorden zodra hij er ruimte voor heeft. Gaat je vader nu wel op vakantie dan?
Ja ik snap het wel. Op dat moment boeid niks meer en focus je je op de kleine. Vakantie? Geen idee wat ze gaan doen. Ik heb mij voorgenomen om geen berichten meer te sturen. Heb t idee dat het opdringerig overkomt ookal bedoel ik dat niet zo. Had t fijn gevonden als ze mij zouden vertellen wat het geslacht is maarja die info houden ze nog achter. Ik wacht t gewoon af tot ze er aan toe zijn dat er info naar buiten komt We hebben geen mega sterke band ofzo. Maar zelfs mijn moeder weet van niks. Die heb ik met de al zo weinige informatie moeten inlichten vanavond.
Wellicht kan je vader jullie inlichten na zijn bezoek? Hoe het met het kindje gaat iig, die eerste 48 uur zijn heel cruciaal, en dan bestaat de buitenwereld niet meer. En denk aub niet dat ze wat dan ook over jou denken. Ik kan me niet voorstellen dat ze überhaupt bij je stil staan.. Mij moesten ze die eerste dagen aan herinneren om mijn tanden te poetsen, laat staan dat ik tijd had om aan überhaupt iemand buiten het ziekenhuis te denken.. Sterkte!
Mijn dochter is geboren met 29 weken. Wij zaten totaal ook zoals al meerderen schreven niet te wachten op bezoek. Wij hebben er bewust voor gekozen geen bezoek op de nicu en high care. Hoe meer bezoek =geloop op hoe meer kans dat iemand per ongeluk iets mee brengt en ze er ziek van word was onze gedachte. Overigens was onze dochter nog zo klein dat ze de eerste tijd in de couveuse nog geen kleding aan mocht. Wel mochten we eigen mutsjes en zo mee nemen. Deze waren in het ziekenhuis te koop bij de nicu. Zo klein was nl bijna niet te vinden in de winkel. Daarna heeft ze even een soort van overlag hemdjes aangehad in de couveuse. was maatje 42. Als het ziekenhuis ze niet verkoopt even googlen dan vind je ze wel. Later in de wieg mocht ze echte kleren aan. groetjes Jolanda
Net wat meer gehoord en het is een kleine meid. Geboren met 29weken. Mijn moeder gaat er straks langs. Ik blijf voorlopig op de achtergrond. Zou graag mn nichtje willen zien maar ze zitten er duidelijk niet op te wachten
Hier ons meisje ook geboren met 30+0. en zij doet het super goed. inmidddels een 12 ponder en goed gezond. Bezoek was voor ons wat te veel vooral in het begin. Alleen naaste familie bij mij, en af en toe mocht er 1 iemand even 3 tot 5 minuten mee om naar de kleine te kijken achter het glas van de couveuse. Het was allemaal erg veel en geestelijk is het ook een behoorlijke weg geweest. Ze heeft een week of 4 in een couveuse gelegen tot ze zelf haar temperatuur kon behouden. Wij mochten haar vasthouden vanaf dat ze 4 dagen was. Ander bezoek niet, omdat dat te veel van de kleine vroeg, en omdat de "knuffeltijd" met papa en mama te dierbaar was. Ze had veel slangetjes, voor hartslag, ademhaling, temperatuur, ademfrequentie. Ieder kindje ontwikkeld zich ook anders. De 1 heeft wel complicaties, een ander totaal niet, of maar kleine tegenslagen. wb cadeautjes... Ik heb een boek gekregen Kleine Kanjers. Dat is een dagboek die je in kan vullen vanaf de geboorte, erg leuk. En misschien inderdaad prematuur kleertjes. kun je online veel vinden... Als je meer wil weten mag je een pb sturen, of als je een foto wil zien, van hoe onze dochter toen in de couveuse lag... Wat wel heel erg veel pijn deed was, je bent papa en mama geworden, je kindje ligt in het ziekenhuis en kun je niet bij je hebben. Mensen kwamen hier nauwelijks tot niet langs thuis.. en wat deed dat pijn! Je bent trotse ouders, en dat wil je delen, maar de mensen bedoelden het goed. Ze wouden ons ontzien, maar dat deed erg zeer. Maar wel de vraag of ze in het ziekenhuis langs konden komen, Nee dus. (familie niet mee gerekend natuurlijk) Toen ze thuis kwam met 8 weken was het feest! En natuurlijk gefeliciteerd tante!
Oh proficaat! !! Ik denk dat ze een lief berichtje met felicitatie zeker kunnen waarderen en aanbod dat klaarstaat om te helpen als het nodig is. Ik zou een klein tutdoekje met lange smalle onderdelen (bijv konijntje met lange oren) kopen, op 60graden wassen, en aan je moeder meegeven. Dat had ik hartstikke lief gevonden.
Gefeliciteerd met je nichtje! Ik merk dat wij er vrij makkelijk in zijn geweest met bezoek op de nicu. Paar uur na de geboorte stonden mijn zus en zwager om te kijken bij de kleine meid. En opa en oma' s ook dezelfde dag de rest van de oom's en tante's hadden geen haast en kwamen vrij laat op bezoek wat mij pijn deed. Je bent zo trots je wil je kleine laten zien. Mijn zus kwam ook meerdere keren per week in de avond op bezoek op de nicu hc. Zoals je leest iedereen staat er anders in. Wij hebben trouwens kleertjes online bij neomaatje gekocht. Volgens mij vanaf maatje 38 hebben ze.
net van mijn schoonzus zelf een update gehad. het was echt kielekiele. de placenta was losgekomen en ze zijn beide onwijs veel bloed verloren. mijn zus heeft een bloedtransfusie gehad gister en kan nog niet zelf dingen doen. gaat langzaam de goeie kant op. met de kleine meid gaat het verbazend goed. heb net foto gezien en ze is echt prachtig. mooi gaaf roze huidje. ze heeft medicijnen gekregen voor haar longen maar verder ademt ze zelfstandig. ze is dus met 29weken geboren en blijft tot ongeveer 32weken daar. als dan alles in orde is mag de kleine overgebracht worden naar onze eigen woonplaats. mijn (schoon)zus gaf zelf al aan dat met de dagen het prima is dat ik keertje langs kom. natuurlijk zonder mijn kids erbij maar dat had ik zelf ook al bedacht. kinderen onder de 7jaar mogen daar niet eens naar binnen. maar die hebben daar ook nog niks te zoeken vind ik. zelfs de grote broer van de kleine meid is er nog niet bij geweest(pas 2jaar oud) maar dat komt allemaal vanzelf wel ik heb idd een lief berichtje achter gelaten op whatsapp. en dat we altijd voor ze klaar zullen staan waar nodig is. de kids zijn hier druk bezig met kleuren en doen voor hun nichtje. we hebben net een leuke foto gemaakt met briefje in de handen *hartje met naam* en dat vond ze leuk om te zien.
ik heb er verder geen ervaring mee... Maar ik denk niet dat je het moet bekijken van, hun zitten er duidelijk niet op te wachten oid. Ik denk dat ze er gewoon helemaal niet bij stil staan, ze hebben wel andere dingen aan hun hoofd dan iedereen smsen oid met hoe en wat. Ik zou ze gewoon een berichtje/kaartje sturen met gefeliciteerd, en dat wanneer ze hulp nodig hebben met iets je voor hun klaar staat, wat het ook is. Daar zou ik het even bij laten.
Prima toch. Je laat weten dat je aan ze denkt en dat ze je kunnen bellen mochten ze iets nodig hebben. En hartstikke lief dat je kinderen iets maken voor de baby!
Wat betreft bezoek, ik vond ook niet fijn en heb het naar paar dagen af gehouden omdat voor N erg vermoeiend was. gefeliciteerd iedere geval met je nichtje
Gefeliciteerd! Wat betreft het bezoek van broers en zusjes; ze moeten waterpokken hebben gehad. Zo niet dan is de NICU verboden terrein. God zij dank had de mijne de littekens nog op haar gezicht want ze had het de weken voor de geboorte toevallig gehad.
Wat fijn dat je inmiddels bericht hebt gekregen. Qua bezoek, iedereen doet het op zijn eigen manier, wij waren ook redelijk makkelijk. Leefde wel echt in een roes..
Er is ook een boek speciaal voor broertjes / zusjes van een prematuur misschien is dat wel handig / leuk?