Ik weet niet of ik me nu al eens had aangemeld, maar hierbij nog een keer. Ook 100+ (ruim). Voordeel: ik kom bijna niet aan deze zwangerschap (vorige ook niet). Vorige keer 7 kg, alleen in de laatste 8 weken. Nu nog geen kilo bij elkaar. Heerlijk! Ik ben dik genoeg.
Fijn he, Dat was me enigste angts dat ik zou ontploffen op het einde haha ben al zwaar zat. En als ik bv 29 kilo aan zou komen grrr ik zou er niet aan moeten denken hoor. Gelukkig is moeder natuur heel lief voor me en ben ik 12 kilo afgevallen en nu blijf ik daarop hangen.
Hoi meiden we kunnen nu ook leuke buikbanden bstellen tot maat 62. www.grootzwanger.nl deze site is ook van jufrouw ooievaar
Geweldig Marieken,van harte gefeliciteerd Mijn echo was helemaal goed,ben helemaal blj en opgelucht!!!
Goede middag dames, daar ben ik weer! Vanuit het ziekenhuis wil ik jullie vast mijn verhaal brengen. Op 5 november om 8.37 uur is na 32 uur weeen Mitch met een keizersnee te wereld gekomen. 10 vingertjes, 10 teentjes, helemaal compleet. 4 november 2 uur a.m: ik word wakker van lichte weeen activiteit. van heel rustig gaan ze naar redelijk aanwezig om de 8 a 10 minuten. Ik banjer wat rond in huis, neem een hete douche en zoek wat op internet. In de loop vd de ochtend de kraam kamers gebeld. ik mag komen als het water breekt of de weeen om de 5 min komen en 1 min aanhouden. de hele dag door blijven de weeen om de 8 min en vallen soms zelfs een tijdje weg. loos alarm denk ik dus. maar ze komen steeds weer terug. en uit eindelijk worden ze steeds moeilijker weg te puffen. half 8 s'avonds de kraamkamers weer gebeld. in tranen vertel ik hoe ik me voel en ik mag langs komen. 20.00uur: in het ziekenhuis eerst aan het ctg. die registreerd alleen zachte harde buiken om de 3/4 minuten. oh nee denk ik, nu is er bijna niks en sturen ze me zo naar huis! inwendig onderzoek: 4 cm ontsluiting en netjes verweekt! terwijl mn vriend onze ouders belt word bij mij het vruchtwater gebroken. liters vruchtwater spuit er uit, de verpleging schrikt. zo veel komt bijna niet voor. het stroomt over de randen en alles is gelijk doorweekt. ik lach me rot!! 21.00 uur: naar de andere kamer zodat ik evetueel kan douche. ik blijk namelijk allergisch te zijn voor de gel die gebruikt wordt bij een inwendig onderzoek en alles brand daar beneden. even later arriveerd mn schoon moeder. zij had van te voren al gevraagd of ze er bij mocht zijn. of in elk geval in het ziekenhuis voor als ik der nodig heb. ik wil haar graag op de kamer. en zij en mn vriend vermaken me door de vele uren van weeen heen. 23:00 uur: inwendige controle. nog geen extra ontsluiting.. ze kijken het nog even aan maar houden het in de gaten. ik meld dat ik een ruggeprik wil voor als het heviger word. tot nu toe was het nog net weg te puffen. 23:45 uur: de ruggeprik word gezet en gelijk komen er weeen opwekkers bij. na een paar hele hevige (lees: ik gil) weeen werkt de ruggeprik en ik heb even rust. maar door de weeen opwekkers beginnen ze al snel weer pijnlijk te worden en later lig ik weer te gillen terwijl mn schoonmoeder met me mee puft. mn vriend is ondertussen mn zn hoofd op tafel in slaap gevallen. arm jong, het is hier veel te warm en erg saai natuurlijk. hij weet ook niet precies wat te doen en probeert me met grapjes wat af te leiden. stiekum blij dat zn moeder het puffen en ondersteunen doet. 04:00 uur: ik krijg een extra shot ruggeprik maar die lijkt niet te werken. de weeen zijn gigantisch en ik schreeuw het regelmatig uit. gelukkig was ik als enige aan het bevallen dus mocht naar hartelust schreeuwen. het zinnetje: "ik kan dit niet, ik wil niet meer." is ook regelmatig langs gekomen. de ontsluiting zet nu wel door. ondertussen al bijna 9 cm. 06:00: de ontsluiting is bijna optimaal dus mag vast rustig gaan persen. mijn ouders worden nu ook gebeld. wat lekker is dat! al scheurt je onderkant uit elkaar toch is het fijn om al je kracht in de pijn te gooien en iets te doen. even later het echte persen. tranen over mn wangen en mn vriend weet niet waar die het zoeken moet. hij kan niet goed tegen mijn pijn. Helaas de kleine komt met het hoofdje niet diep genoeg. 07:00 uur: er word nog een arts bij gehaalt die ook even voelt. Nee hij komt niet dichterbij en er kan ook geen vacuumpomp op. hij past niet onder het schaambeen door. Ze kijkt me aan en het enige wat ik kan zeggen is: Haal um er maar uit, ik kan niet meer. mijn vader komt me ondersteunen tot het moment. 07:45 uur: ik mag naar de ok voor de keizersnee. ondertussen gaan de weeen nog wel door, heel nutteloos maar worden steeds zachter. Even is er rust, ik lach om mn vriend in zn operatie pakkie en heb veel moeite met de 2de ruggeprik die niet wil lukken. Uit eindelijk met de langste naald en veel misprikken hebben ze hem goed. Operatie begint. 8:15 uur:wat een mega raar gevoel dat gesnij en getrek aan je buik maar je voelt geen pijn. mn vriend zit naast mn hoofd met mn klittebol te spelen (al mn haar is 1 grote klit door dat ik met mn hoofd over het kussen rolde tijdens de weeen) hij is erg lief en we kijken elkaar diep aan. Nu gaat ons kindje zo komen. 08:37 uur: HET IS EEN JONGETJE!! papa mag mee om te kijken bij de apgar-score en knipt de navelstreng door. daarna brengt hij hem bij mij. ik ben blij, opgelucht en zo moe.. ik herken de kleine nog niet echt. het voelt allemaal nog te onwerkelijk. papa neemt hem mee om te wassen, aan te kleden en aan de opa's en oma's te laten zien terwijl ze mij dicht maken. Even later naar de vercover kamer. daar komt papa met de kleine netjes in kleertjes. en hij word direct aan de borst gelegt. Hij hapt al gelijk naar de borst en daarna mag papa hem wat fles voeding geven. hij heeft toch een tik van mijn zw diabetes mee gekregen dus moet direct extra gevoed worden. de rest vd ochtend gaat in een waas voorbij. ik ben dood op. iedereen feliciteerd me en de kleine gaat van hand tot hand. ik kan alleen maar kijken en denken: is die van mij? Ik bel de familie en vrienden met het goede nieuws. Mitch krijgt regelmatig flesjes, borst, prikjes en onderzoeken. De glucose waardes stijgen uiteindelijk goed dus op de 2de dag geen extra voeding daarvoor. Eerste waardes voor de schildklier zijn ook goed. Hij is resus pos. dus ik krijg nog een prik. Op de 3de dag word die wat geel, test is niet goed. Hij moet de nacht onder de lamp. Test vanochtend wel goed. vanavond weer test. 2de schildklier test ook goed. Nu op de 4de dag gaat alles perfect. Mn borsten zijn 3 maten gegroeit en hebben nu voldoende voeding voor de hele maaltijd. Hij drinkt uitstekend en slaapt heel goed. Hij is een vrolijk, rustig en tevreden mannetje die enkel huilt bij honger en omkleden. Hij poept en plas ook uitstekend. En ik, eerste 24 uur mag je je bed niet uit na een sectio. en alles doet zeer. ik sliep de eerste nacht niet maar dat word elke nacht beter. vrijdag ochtend mocht ik al douche en naar de wc. urine en ontlasting doen het zoals het hoort. de wond doet eerst goed pijn maar sinds gister avond kan ik alles helemaal zelf. ook mag ik nu met mitch alles zelf doen. het eten is niet al te slecht en de verzorging is geweldig. allemaal leuke dames die direct komen als je op de knop drukt. het is wel wat saai en mn kamer genoot bevalt me niet heel erg maar we vermaken ons wel. papa mag de hele dag door langs komen en ik geniet nog het meest als ik hun samen zie. mn vriend is totaal veranderd sinds die papa is. en een natuurtalent dat hij blijkt te zijn. hij kan alles, van luiers tot flesjes. geen probleem. we gaan beide net zo makkelijk met hem om en krijgen daar zelfs complimenten over van het personeel. Woensdag ochtend word het nog een keer voor de schildklier geprikt en als die goed is mogen we dan naar huis. Mitch is het grootste geluk van mijn leven, hij is alle pijn waard geweest.
Wat een heerlijk einde aan een vermoeiende bevalling. Dat gillen vond ik wel heftig om te lezen. Het is zeker niet gemakkelijk geweest. Nog een goed herstel gewenst en geniet van Mitch.
hier nog alles top! ben al 12 kilo afgevallen, dus zit 8 kilo onder mn start gewicht! goed dieet, een kind krijgen hahaha
hey marieken, Ik ben wel benieuwd naar jullie wondertje heb je geen fototje haha. Ja zwanger worden is een erg goed dieet he haha.
wat een schatje zeg marieken. Ik kan nu al helemaal niet meef wachten tot ik ons ventje in me armen mag sluiten haha
wat duurt wachten dan lang he.. al moet ik je wel zeggen dat je nu nog maar van je rust moet genieten en veel slapen, daar komt straks helemaal niks meer van
Mooi mannetje hoor... En ik heb in mijn 1e zwangerschap ook nog Noppies XXl kunnen kopen die schijnen er nu ook mee gestopt te zijn. Dus ik zal de Miss Etam en Prenatal ook eens onveilig gaan maken over een paar weekjes!
Ik maakte me het meeste zorgen dat ik geen kleren meer aankon haha omdat ze maar weinig positie kleding hebben in grote maten. Maar tot op heden heb ik nog geen positie kleding hoeven kopen en ben nu toch alweer 26 weekjes. Ik ben wel veel afgevallen(-15) dus denk wel dat dat er mee te maken heeft. Nu begint me buik pas echt te groeien
dan kom je tenminste wel slanker uit de bevalling, ik zit ondertussen ook al 10 kilo onder mn start gewicht. das best lekker hhahaha heb je geen last met zitten in gewone broeken? vond ze zo in mn buik snijden. staand kon ik mn oude kleding wel aan. en nu is alles al weer te groot!