een tijdje terug heb ik via hyves een vriendin van vroeger teruggevonden, erg leuk natuurlijk, we hebben een paar keer afgesproken, en onze kinderen kunnen het goed met elkaar vinden. nu is het zo dat in onze 'gesprekken' zij altijd alleen antwoord geeft en nooit eens iets terugvraagt. bv. zij typt op haar hyves dat ze op controle is geweest in het zh en dat alles goed was (ze is zwanger) ik krabbel om te zeggen: fijn dat alles goed is, toevallig waren wij vanmorgen ook in het zh, want Y (mijn zoontje) moest bloedprikken. ik vraag haar hoe laat zij in het zh was. ze geeft alleen antwoord: rond kwart voor 10 ik zeg: dat is toevallig die tijd waren wij er ook! het was superdruk bij het bloedprikken, maar gelukkig hoeven kinderen niet te wachten en mochten we zo doorlopen! onze bikkel (3 jaar) gaf geen kik! zij antwoord: ik was om 11 uur bij het bloedprikken toen was het helemaal niet druk. en zo heb ik nog wel meer voorbeelden, maar het is toch normaal als zij zou vragen WAAROM ons zoontje moest bloedprikken? ze geeft echt alleen antwoord, vraagt nooit iets terug. ik vraag hoe haar dochter verkleed gaat met carnaval zij antwoord: als heks ligt het aan mij? ze kan dan toch als reactie ook meteen vragen en hoe gaan A en Y? dit zijn slechts voorbeelden, maar zo gaat het altijd, in real life en op hyves of msn. lijken mij meer vraag en antwoorden ipv een gesprek. of zien jullie dat anders. ik hoop dat ik het duidelijk genoeg heb opgeschreven.
Aan zulke mensen kan ik me ook ergeren, zulke mensen zullen dus nooit mijn vrienden kunnen worden. Ik vind dat belangstelling van 2 kanten moet komen. Anders ben jij aldoor degene die een gesprek gaande moet houden. Als jij nou niks zegt.....zegt zij dan ook niks?
Aan de eene kant heb je gelijk. Aan de andere kant heb ik dat zelf ook wel eens. Dan ben ik wel geintereseerd maar vergeet het stom weg te vragen. (vooral als ik het via msn oid doe) Dan denk ik steeds dit of dat moet ik nog vragen maar dan gaat t gesprek verder en komt t er niet van...zoiets. Dat is dan geen kwade bedoeling van mij, of desinteresse. Maar gewoon onhandigheid denk ik. Voel ik mezelf soms ook erg opgelaten over want ik weet dat t zo over kan komen Ik probeer nu dan ook om daar op te letten maar soms gaat t nog mis. Of kom ik erg vaag over omdat ik probeer te onthouden wat ik nog wilde zeggen en of vragen onderwijl dat t gesprek vordert Had dat enorm erg toen ik ook nog depressief was. En nu nog erg als er wat spannends speelt bij mij prive zoals de schoolkeuze van mn oudste nu (vind mama spannender als zoonlief) Dan lijkt t wel alsof ik ineens niet zon multitasker ben als normaal. Edit:Lees nu dat t gesprek dan stopt als je zelf niks meer vraagd...maar dat gebeurt niet zo heel snel bij mij...dat dan weer niet (krijg ik eindelijk de kans te vragen wat ik nog wilde vragen...als ik t onthouden heb dan )
hoi wilma, zoals jij het zegt kan mij zelf ook weleens gebeuren, maar het is bij ons echt niet zo dat de heen en weer teksten zo snel gaan dat je niet meer bij kan houden. meestal wacht ik een tijdje met een nieuwe vraag (want ik ben dus wel geinteresseerd in haar dingen) om te kijken of ze zelf iets vraagt, maar dan komt er dus niks. en dit was slechts een voorbeeld, zo gaat het altijd, en nu was bij mij de maat eigenlijk vol.
Ja snap wat je bedoeld. Bij mij is het met tijd en wijle (wel vaker als me lief is). Misschien als de vriendschap het je waard is, het er eens over hebben. Op n vriendelijke manier en face to face (niet over msn oid want dan kan je verkeerd begrepen worden en dan is het oorlog denk ik) Misschien heeft ze zelf niet in de gaten dat t zo over komt? En anders is het meteen duidelijk hoe de vork in de steel zit, toch?
gister waren we in 'gesprek' via msn, echt een tijdje, ik had alles teruggelezen en was werkelijk geen wedervraag van haar kant, toen heb ik gezegd: wat fijn dat je ook eens iets terugvraagt ipv alleen maar steeds antwoord te geven. maar mijn verhalen zullen dan wel niet zo interessant zijn...... ze reageerde met dat het haar bedoeling niet was, maar ik heb ook gezegd dat het altijd zo ging! heb ook de voorbeelden van hierboven genoemd, maar daar reageerde ze niet op...... tja... voor mij is het hier wel afgelopen, maar ik vroeg me toch af wat anderen hiervan zouden vinden.
ik deed dat zelf ook heel vaak, geen vragen stellen, niet omdat ik diegene dan niet interessant vind, maar ik dacht er gewoon niet aan. Maar de laatste tijd let ik er heel goed op en ben dan ook wat attenter. Wel goed van je dat je haar daarop hebt aangesproken.
ik vind niet dat je hier zo snel kunt oordelen. ipv sarcasme te gebruiken, kan je bijv. ook vragen: joh waarom vraag je nooit zo veel terug? ik vind dat zo jammer want ik kan niet echt een gesprek met je aanknopen. gewoon eerlijk zijn, want anders ga je je dus alleen maar ergeren en krop je alles op. maar dan wel op een niet-sarcastische toon. en als je het niet leuk vindt wat ze doet heb je altijd nog de keuze om het contact af te kappen. of je neemt het voor lief. ik zou zelf denk ik minder energie in het contact steken, blijkbaar is het dan geen blijvend contact. mocht het wel zo zijn, dan zou diegene uit zichzelf wel meer naar mij toe trekken.
Bij sommige mensen vind ik het wél leuk om ze in het echt te spreken, en niet op msn ofzo. Het lijkt dan soms ineens of ze veel dommer of minder geinterresseerd zijn ofzo. Misschien contact houden door in t echt een bakkie te doen ofzo?
Erg vervelend voor je dat het zo loopt Moesje. Lijken me niet echt gesprekken waar je persoonlijk veel aan hebt op deze manier... Verder kan ik me wel helemaal aansluiten bij wat melloncollie schrijft.
Dat heb ik dus ook. Ik ken mensen met wie ik in het echt geweldig kan lopen beppen, reuze leuk en gezellig, maar kom ik ze op msn tegen, dan komt er geen woord uit. Dan krijg ik zo weinig reactie, of gewoon rare dingen. Het is dan gewoon dat die persoon niet zo geweldig is met msn, en het heeft niets met de vriendschap te maken. maar helaas geeft TS aan dat het in real life ook zo gaat. dan lijken de opties me al beperkt. Of ze vind het gewoon niet zo leuk om met je te praten, of ze is gewoon echt zo. Misschien eerst inderdaad eens met haar om de tafel?
ze is gewoon echt zo... zo was ze vroeger ook al. als je een real life gesprek hebt moet ik ook het gesprek op gang houden, anders zit je gewoon zwijgend langs mekaar op de bank. en met sommige mensen kun je zwijgend zitten en je toch op je gemak voelen, maar bij haar heb ik dat dus niet. dan voel ik me echt ongemakkelijk bij die grote stiltes.
Wat rot dat het zo ongemakkelijk voelt dan, ook in real life. Mag ik zo vrij zijn om te vragen wat het precies is dat er voor zorgt dat je toch contact met haar onderhoudt cq. wil onderhouden?
ja hoor dat mag. iets meer als een jaar terug heb ik haar gezocht op hyves (zoals ik wel meer mensen gezocht en gevonden heb) met haar heb ik toen ook een paar keer afgesproken, tussen haar dochter en mijn kinderen klikte het goed. we zijn toen over en weer bij elkaar op de verjaardagen geweest. maar het blijft ongemakkelijk voelen. bv dan zit ze bij ons op de verjaardag langs mijn hoogzwangere zus, mijn zus vraagt dan aan haar hoe ver ze is in haar zwangerschap, en ze geeft dan alleen antwoord. dan ben je snel uitgelult, ze kan dan toch ook aan mijn zus vragen hoe ver zij is? ze is (was) overduidelijk hoogzwanger! het gesprek valt dan stil. ze kunnen dan gerust 2 uur op je feest zijn, zonder ook maar iets te zeggen! en ik als gastvrouw kan dan ook niet altijd bij hun gaan zitten. als je hun dan iets vraagt antwoorden ze, maar dan houdt het op... nu zou ik het dus lullig vinden om het contact weer te verbreken, ik ben tenslotte degene die haar gezocht had op hyves. de meeste mensen van vroeger die ik op hyves gevonden heb, die spreek ik alleen via hyves, alleen om af en toe te kijken hoe het met ze gaat. lang verhaal weer, ik hoop dat het duidelijk is.
Nu heb je wel uitgelegd hoe jullie elkaar hebben leren kennen - of herkennen (grappige woordspeling) - en hoe het er aan toe gaat, maar nog steeds niet wat er nu precies zo leuk is aan haar of aan jullie contact dat jij het zo graag wilt blijven onderhouden. Het komt op mij, tussen de regels door, een beetje over alsof je het sneu voor haar zou vinden als je het contact weer zou verbreken. Ik kan de situatie van op een afstand natuurlijk nooit beoordelen en hoop dus ook je niet voor het hoofd te stoten, maar dit komt op mij over als een situatie waarin jij continu geeft en geeft en geeft. Investeert in de relatie terwijl er niets terug komt. Om wat voor reden dan ook. Daarmee spreek ik dus ook absoluut geen oordeel uit over je vriendin. Mijn vraag is, ondanks je intentie, nog steeds niet beantwoord. Als ik buiten mijn boekje ga, zeg het dan alsjeblieft, ik wil je graag helpen en doe dat op de manier waarvan ik denk dat die misschien helpt. Maar daarmee kan ik er natuurlijk helemaal naast zitten. Ik stel mijn vraag nog eens, maar dan anders: Wat precies (in jou) zorgt ervoor dat je toch contact met haar onderhoudt cq wil onderhouden? OFTEWEL: welk belang/voordeel heb jij er bij het contact te onderhouden? (Ieder gedrag dat we vertonen, ook al heeft het soms een negatieve uitwerking en/of denken we dat we er niets aan hebben....het heeft altijd een positieve intentie) Wat is jouw positieve intentie? Bv. Je goed voelen/ jezelf kunnen waarderen omdat je een ander aandacht geeft. Liefs, Chipske
Voorkomen dat je met je eigen ongemak moet dealen dat je iemand afwijst? (nog een optie van de vele 1000-den die mensen voor hetzelfde gedrag zouden kunnen hebben)
dan zal ik het maar even grof typen! er is niks leuk aan haar! ze zijn saai en ongeinteresseerd. van mij mag het contact meteen verbroken worden, ik zou het prima vinden om voortaan alleen af en toe via hyves contact te hebben. maar meer niet! de enige reden waarom ik misschien nog wel contact zou willen als wanneer mijn dochter zou vragen of hun baby nog niet is geboren.. die weet dat daar bijna een kindje komt en die wil ze graag zien. totaal geen goede reden om contact te blijven houden dus. ik heb haar sinds het vorige gesprek ook niet meer gesproken, en ik hoop dat het contact zo verwaterd.
Oké Moes, duidelijk verhaal! En om op je allereerste vraag terug te komen: Nee, volgens mij heb je met haar inderdaad geen gesprekken maar geeft zij puur antwoord op jouw vragen. Het is nu aan jou om je conclusies te trekken. Maar denk dat je dit diep van binnen wel al lang gedaan hebt. Je kunt het inderdaad langzaam laten doodbloeden, maar wees er dan zeker van dat je gegarandeerd een zelfde type op je pad zult krijgen.... Je kunt er ook voor kiezen om open kaart te spelen met haar en haar te laten weten dat je het prettiger vindt het voorlopig bij hyvescontact te houden, omdat.........(vul jouw redenen in, vanuit jezelf gesproken dus zonder verwijt) Heel veel succes ermee meid! Is niet makkelijk. Liefs, Chipske