Lieve meiden, mama's en mama's in spé, Mijn vriend en ik willen graag kinderen, maar hebben nog niet echt een start gemaakt om te zeggen: we gaan er helemaal voor (gebruik al 2 jaar geen anticonceptie meer). Afgelopen maand hebben we wel tijdens mijn vruchtbare dagen gevreeën. Nu ben ik inmiddels 11 dagen overtijd en heb normaal een cyclus van ongeveer 3,5- weken. Die elf dagen zijn gerekend vanaf een cyclus van 28 dagen. Ik heb inmiddels een paar keer getest, maar er komt geen tweede streepje tevoorschijn helaas. Ik ben nog nooit overtijd geweest en heb al sinds ik eigenlijk ongesteld zou moeten worden krampjes en steken in mijn onderbuik. En een drukkend gevoel boven mijn schaambeen dat uitstraalt naar mijn liezen. De laatste paar dagen ben ik daarbij ook misselijk geworden, met vlagen door de dag heen. Ik ben al een week ontzettend moe (bijna tot niks in staat) en voel me niet lekker. De huisarts zegt afwachten... ik baal enorm, zeker omdat ik vanaf volgende week optredens heb en nog heel veel moet voorbereiden Ik heb hele gemengde gevoelens... Is dit verhaal voor iemand herkenbaar?
Hai pupke82, Heel herkenbaar zelf een maand of 3 geleden gehad ook 11 dagen overtijd negatieve testen van allerlei symptomen gehad maar toen toch ongi geworden. Kan zijn dat je er toch onbewust erg mee bezig bent en dat je lichaam je voor de gek heeft. Toch blijven hopen. Wij zijn ook al een tijdje bezig om zwanger te raken al 1,5 jaar gestopt met de pil en ook elke maand weer een teleurstelling. Ik mag vrijdag of zaterdag testen ook al veel klachtjes. Hopen op zo snel mogelijke positieve test bij jullie. Ik ga duimen voor je, hou je me op de hoogte.
Hey pupke82, Hier 10 dagen overtijd, ook negatieve test.. Heel frustrerend en spannend... Ik herken bij mezelf ook heel veel symptomen... En het is inderdaad een heel dubbel gevoel, Waarschijnlijk zit je HCG hormoon er nog niet in, ik zou afwachten.. En over n kleine week nog eens testen... Zelf ga ik ook afwachten, maar doe wel gewoon mijn dingen... Succes!
Hee meiden, wat fijn om een reactie te krijgen! Ik kan het op dit moment erg moeilijk van me af zetten dus vind het erg fijn om er even over te kunnen praten! De buikpijn en de vermoeidheid zorgen er op dit moment voor dat ik niet goed kan functioneren. Dit maakt dat ik erg gefocused ben om te weten wat er aan de hand is. En ondertussen gebeuren er zoveel dingen die nog meer aanwijzingen lijken te geven in de richting van zwanger zijn en ik durf het van de andere kant helemaal niet te hopen. Als de huisarts dan zegt dat de kans nog maar heel erg klein is dat ik nu nog positief test dan zakt me de moed wel even in mijn schoenen. Het voelt rot als je het gevoel krijgt dat je lichaam je voor de gek houdt en dat je er niet van op aan kan wat je allemaal voelt. Ben er op dit moment erg emotioneel onder.. gewoon de onzekerheid. Waar jullie allemaal tegenaan lopen. Het lijkt wel alsof ik het af wil dwingen om NU iets te weten. Morgenvroeg doe ik weer een testje, dan is het drie dagen geleden en zit ik op dag 12.