vanmorgen zijn we met ons meisje naar het cb gegaan voor haar eerste prikjes...... Ze deed het echt hartstikke goed, en bleef rustig liggen toen ze haar aan het bekijken waren! er kon zelfs nog een lieve lach naar de mevrouw vanaf (zooooooo schattig) totdat de spuit kwam......dat huiltje toen de spuit gezet werd...ahhhh ging echt door merg en been bij mij! vond het zo ontzettend zielig! toen het huilen weer wat minder werd, kwam de volgende gemene spuit weer aanzetten. Weer dat huiltje wat me weer zo raakte..... toen het achter de rug was en ik haar een flinke knuffel had gegeven was het gelukkig weer goed. Ik had niet gedacht dat het zo'n inpact op e maakte....... nu ligt ze in haar bedje wat onrustig te slapen. af en toe hoor ik haar ineens hard huilen en na 5 sec is het weer over en slaapt ze weer! ze heeft er misschien toch wel wat last van....... we gaan gewoon flik knuffelen vandaag..... verzacht de pijn misschien iets! liefs Jyll
Ja erg he! Heb gewoon zowat mee zitten huilen! Sasha was na de 2e echt gewoon niet meer stil te krijgen! En ze huilt bijna nooit en dit was gewoon echt krijsen! Zit me nu alweer op te vreten voor maandag, dan moet ze voor de 2e keer spuitjes. Brrr.
Hier ook een krijsende baby bij de eerste vaccin, enkele uren na het spuitje is ze weer hevig beginnen krijsen maar met een pijnstiller was het over. Op het cb zeiden ze dat je gerust een pijnstiller mag geven net voor de spuitjes.
Pfff ik vind het ook zo erg, het is zo zielig. Dat huilen bij de prikjes raakt mij ook zo erg. Ik kon er niets aan doen maar ik moest er zelf gewoon van huilen de vorige keer bij het cb Evi heeft van allebei de keren wel iets last gehad naderhand maar het viel mij nog mee. Ze wilde alleen de hele dag dicht bij me zijn, ik kon haar niet wegleggen want dan zette ze het op een brullen. Maar eerlijk gezegd vond ik dat wel heerlijk, ff lekker een dagje alleen maar met m'n meisje knuffelen.
Ik vond het ook vreselijk, heb dikke tranen meegehuild. Afgelopen dinsdag heeft Nova voorlopig haar laatste prikjes gehad, gelukkig. Nu pas in maart 2009 weer. Het is zo zielig, maar ik hou me maar voor dat het moet. En dat ik het mezelf ook niet herinner, dus dat zij er later ook niets meer van weet....
pfff... hier maandag ook voor het eerst. hij heeft gegild, snik :'-(. de verdere dag lag hij helemaal voor pampus en had hij koorts. de volgende dag was gelukkig alles weer normaal.