Man is net de deur uit. Komt vannacht pas weer thuis. Kind ligt nu op bed te slapen. Dus ik ga ook maar even een dutje doen.
Lekker bij je in bed leggen! Hij is geen newborn meer, en heeft genoeg controle over zn lijf om zichzelf wel een beetje te kunnen redden. En zolang je zelf geen medicatie gebruikt oid slaap je echt alert genoeg om te voorkomen dat je op hem zou gaan liggen.
Ik vind je man wel een beetje als een hork overkomen, sorry. Totaal niet herkenbaar, mijn vriend weet hoe zwaar het kan zijn in zulke periodes. Hij werkt altijd 's nachts, dus sta er ook alleen voor doordeweeks, maar in het weekend neemt hij me veel uit handen. Ik ben zelf ook geen fan van kind in bed. Als het nodig is, gaat 1 van ons bij haar op de kamer liggen.
Ja. Vond ik vanmorgen ook wel even ja. Maar ja slaapgebrek van ons beide. En we kunnen er allebei slecht tegen. Ik ben dan ook zeker geen lieverdje. Vergis je niet. Voor hij ging werken hebben we het er nog over gehad. En hij begrijpt me wel. Maar als hij zelf aan het werk is kan hij ook niks doen. Ik zei dat ik me op zo' moment alleen voel. S avonds laat/ nachts. Alleen thuis. Niemand die je kan komen helpen... En heb hem ook duidelijk gemaakt dat hij voor mij niet kan beslissen of ik goed heb geslapen of niet. Daar gaf hij me ook gelijk in. Ik hoop alleen maar dat het vanavond beter gaat. Moet morgen weer gewoon werken. Dus ik zal hem wel bij me moeten nemen als het niet gaat. Ik wil alleen niet dat hij leert dat hij met dit gedrag lekker bij papa en mama in bed mag slapen. Maar ik moet er op mijn werk ook met mijn hoofd bij zijn. Ik ben life guard in een zwembad. Dus moet er echt met mijn hoofd bij zijn. Even niet opletten en er schiet zo een klein kindje langs je heen die het water in springt. Als ik te moe ben en niet goed op kan letten, dan kan dat levens kosten (klinkt heel overdreven, maar is wel zo. Ben er al vaak zat in moeten springen)
Het is ook zwaar! Die fases zijn echt killing! Fijn dat je wel even hebt kunnen praten. Het is ook logisch dat je met slaapgebrek minder geduld hebt en even wat meer ergernissen naar elkaar toe. Dat gevoel dat je er 'altijd' maar alleen voor staat. Hier is Dafne echt niet gewend dat als ze roept, we bij haar komen. Het is echt maar zelden nodig dat we bij dr liggen. Maar heb dat dan liever dan bij ons in bed. Dan slapen we tenminste allemaal wel redelijk.
En wat eventueel natuurlijk ook nog een optie is, is dat je man om 10.00/10.30 op staat, wat mij een hele redelijke tijd lijkt, dan heeft hij 8 uur geslapen en dat hij dan de zorg voor jullie zoontje overneemt en jij nog even een paar uurtjes kan slapen voordat hij weer aan het werk gaat.
Herkenbaar alleen hier 13 maanden ipv 11. Man werkt fulltime en ik 1 dag pw (en een halve thuis). Na zo'n dag jengelen en hangen dan ben ik blij als mn man haar overneemt en ik rustig kan koken. Gelukkig doet hij dat ook en brengt hij haar dan ook naar bed. Afgelopen weken was dat ook drama dus dat afgewisseld. Morgenavond heeft ie een etentje maar daar zie ik nu al tegenop. Gejengel van 7 tot 20...
Nou. Hij ligt op bed. Is meteen gaan slapen. We gaan afwachten hoe het gaat lopen vanavond. Gisteren begon het ook pas om half 11. Heb van het weekend wel lekker afleiding. Morgen avond even flink knallen in de sportschool. Frustratie eruit. En zaterdag ga ik eind middag/avond met mijn tante op pad. Wat eten in Rotterdam en daarna naar de chippendales. Dus dan is Rohan voor mijn man. Maar je zal zien dat hij zich dan voorbeeldig gedraagt. Hij mijn man en bij anderen is hij hartstikke lief.. En bij mij verandert hij soms in Chucky....
Maar verder ben ik nog wel helemaal gek op hem hoor. Hoewel de gedachte wel bij me op is gekomen om hem in de schuur te gooien s nachts. (Grapje)
Nu met onze 2e vraag ik me af waarom ik in godsnaam het samen slapen zo graag wilde bestrijden bij onze 1e. Onze tweede spookt dus net zo en nu kies ik er voor om er volledig in mee te gaan. Een cosleeperledikant ernaast. Veilig bed gemaakt ( op puntje van traagschuimkussen slapen en ik lig in de maternale houding zonder deken van boven). En slapen maarrrr. Bij gespook hoef ik mn bed niet uit, dat scheelt al zoveel!
Vanaf 1 uur al weer bezig.. elk half uur er uit. Bij mij in bed genomen maar dan gaat hij helemaal niet slapen. Aan mijn haar trekken. Heel mijn gezicht aftasten. Kletsen. Alles behalve slapen. Nu weer terug gelegd in eigen bed en het gillen en schreeuwen begint weer. En mijn wekker gaat gewoon weer om 7 uur voor werk... Mijn man is nu met hem bezig. Maar het lukt hem ook niet.. Schiet mij maar lek..
Wat vermoeiend... Misschien dan proberen op een matras bij hem te gaan liggen. Of een campingbedje op jullie kamer, zodat je wel bij hem in de buurt bent, maar hij niet kan gaan lopen feesten in jullie bed.
We hebben totaal tot kwart over 4 opgelopen. Ik blijf dan een poosje bij zijn bed zitten. Kijk hem niet aan geef hem geen aandacht. Maar ook dan gaat hij door de spijlen heen reiken. En kletsen en op alle mogelijke manieren aandacht trekken. Vrees dat we alleen maar kunnen hopen dat het snel voorbij is.
Wat vermoeiend Ik heb geen tips of trucs helaas, maar wel herkenning dat de lontjes stukken korter zijn na lastige dagen. Misschien dat dat wel fijn is om te lezen. Tijdens mijn zwangerschapsverlof pakte ik ook vaak de nachten. Als mijn vriend dan 's avonds na zijn werk nog van huis ging, vond ik dit ook moeilijk op dagen dat de kleine lastig was. Het gevoel dat je én 's nachts én 's ochtends én 's middags én 's avonds alleen maar met de kleine bezig bent, in je eentje, zorgde bij mij ook echt wel voor wrijving. Gelukkig kunnen jullie er als iedereen is afgekoeld ook over praten en krijg je dan begrip!
Ik hoop maar dat het snel over is. Ik ben wel moe. Maar nog niet alarmerend. Is allemaal nog te doen. Zolang ik maar op elk moment dat het kan mijn rust pak. Weten jullie hoe lang zo' periode ongeveer kan duren?
Mijn zoon is gecorrigeerd nu bijna 11 maanden en heeft sinds 2 maanden dat hij soms wakker word. Dan mag hij bij ons in bed en na een uurtje leg ik hem weer terug en slaapt hij verder.Andere dingen werken niet. Dus ben blij dat het zo lukt.