Succes! En anders zou ik echt een matras op die kamer kiepen en gewoon daar gaan slapen. Toen die van ons rond die leeftijd zat, was nog wat jonger zelfs volgens mij, had ze ineens onwijs last van dr tanden gilde moord en brand. Heb toen met haar op een stretcher in haar kamer gelegen in volledige houtgreep want ja, ze kon kruipen dus dat risico wilde ik niet nemen. Ik had echt geen rug meer over en twee dagen kreupel gelopen maar goed voor je kleintje heb je t over. Lijkt me dan ook doodeng om ze dan in bed te hebben, maar nu is ons bed ook wel erg hoog (+- 80-90 cm). En troost je dat katten hebben mn man en ik ook gehad. Je wil niet weten wat ik er uitgegooid heb in de eerste 6 weken. Hij mocht "lekker" werken en ik zat thuis opgesloten met een luchtalarm die 15-21uur (en nee dat zijn geen van-tot tijden helaas) huilde op een dag (in de nacht ging t ook door). Nou in die context kan je een redelijke beerput opentrekken denk ik. Is allemaal goedgekomen en zo nu en dan komt t nog steeds voor. Bij wilde nachten en voor de koffie hebben we hier de afspraak 'ontoerekeningsvatbaar' dat werkt t beste. Wij werken beiden net zo veel uren en verschil tussen ons in uren hobby en (huishoudelijke)zorg is redelijk ernstig. Maar ik moet ook leren hem expliciet te vragen om bepaalde dingen te doen, of inzichtelijk te maken wat hij kan doen om te helpen. Ik heb recentelijk een app genaamd 'our home' ingericht, kan je punten mee verdien dus perfect voor een gamer maar tis eigenlijk bedoeld voor kinderen als klusjes/verdiensten geloof ik. Even zo goed, t werkt! Verwacht niet dat ze gelijk de helft meedraaien of naar ratio maar al zijn t maar kleine dingen die je partner uit handen kan nemen, misschien niet helemaal op de manier hoe jij t zou willen, het helpt echt wel voornamelijk in je gemoedstoestand en het gevoel alles alleen te moeten doen.
Nou. Vannacht ging een stuk beter. We zijn er wel een paar keer bij geweest. 3 keer ofzo. Hij werd half 12 wakker. Ik ben weer goed gelegd en weg gegaan en toen zette hij het op een krijsen. Maar ik zei: nee. Het is laat. Het is bedtijd. Lekker slapen. Welterusten. Ik ben alsnog weg gegaan. En na een paar minuten was het ineens stil. Hij snikte wel steeds als hij zich omdraaide. Dat is zeker wel 30 keer geweest denk ik. Dus ik ben zeker wel 30 keer wakker geworden. Maar hoefde er niet uit. Nu lag het probleem dat ik zelf niet in slaao kon vallen. Maar daar kan Rohan niks aan doen.. mijn lijf is nu gewend om s nachts wakker te zijn
Ik heb om die reden ook besloten om het geluid uit te doen van de babyfoon. Als hij echt huilt hoor ik hem en kan ik op het scherm kijken wat er is, maar ik word nu gelukkig niet meer wakker van elk kreuntje.
Babyfoon staat s nachts ook uit. Het geluid dan. Camera aan. Nu had hij het zelfde met zijn middag slaapje. Ik heb volgehouden. Om de zoveel minuten er naartoe. Goed leggen. Speen er in. En weer weg. Half uur volgehouden. Nu slaapt hij. Ik dacht: als ik hem er nu uit haal. Dan probeert hij het vanavond weer. Dan heeft hij weer gewonnen. Dus mama heeft gewonnen. Muhahah.
Vannacht weer wat beter dan gister. 2x wakker geweest. 1x er naartoe gemoeten. Om 2 uur. Huilen. Ik hem terug gelegd. Nog harder huilen. Kus en aai over de bol. Ik ben weg gegaan. Na 5 minuten stil en doorgeslapen tot 8 uur. Met een beetje hoop is het nu een eind over. Zou fijn zijn.