Ik zat ook op school en toen ik thuis kwam ben ik de rest van de dag voor de tv blijven hangen om alles te volgen. Echt onvoorstelbaar allemaal, ik kan het nog steeds niet echt bevatten dat het allemaal écht is gebeurd.
Ik kwam uit school en had geen flauw idee van wat er was gebeurd. Wilde ATWT kijken, maar in plaats daarvan was er een extra nieuwsuitzending. Dacht eerst dat het in Nederland was
Plintjes schilderen in de nieuwe kamer van een vriendin (studeerde toen nog). Eerst dacht ik ook dat het een ongeluk was, niet dus. Vorig jaar was ik op ground zero, wat een verschrikkelijk indrukwekkende plaats. Het gevoel dat je op een plaats rond loopt waar zo veel mensen zijn omgekomen is onbeschrijflijk. Heel hard mijn best gedaan om daar niet met tranen over mijn wangen rond te lopen. En me rot geërgerd aan mensen die van die blije lachende foto's van zichzelf maakten, dat kreeg ik echt niet over mijn hart daar.
Ik zat op de bank met een rsi arm (zga verlamt) en dus in de ziektewet. Gelijk viel me in dat een dochter van een hele goede collega daar op vakantie was. Gelijk collega opgebeld. Ze was heel dichtbij, maar gelukkig ongedeerd.
Chatten in de ochtend op een forum waar vooral veel Amerikanen zaten. Ik wist het dus echt al meteen. Op dat forum werden nog grappen gemaakt door anderen die dus dachten dat het echt een grapje was.
Ik was TV aan het kijken, cartoons. Zelfs Foxkids volgensmij die tijd onderbrak hun cartoonszending om dit mede te delen. Als kind snapte ik er geen barst van en ik baalde dat alle kanalen hetzelfde lieten zien en ik de eerste zoveel minuten geen tv meer had.
Ik was op dat moment nietsvermoedend aan het genieten in Turkije in een stoombad. Duurde lang voor dat we het te horen kregen ik hoorde het ergens rond 17.00 geloof ik.
Poehh.. ik denk dat ik thuis was.. kan me er niks van herinneren, alleen dat we de volgende dag(groep 8 ) 2 minuten stil op school waren. Verschrikkelijk wat er gebeurd is, ik kijk er elk jaar wel naar op tv(althans, ik zap er langs en denk dan.. oh is het alweer zo ver??, tijd vliegt..)
Het was even voor drieën, ik kwam net uit school en wilde huiswerk gaan maken. Zette mijn radio aan en hoorde over een 'ongeluk' waarbij een vliegtuig een van de twin towers in was gevlogen. Ben naar beneden gerend, heb de tv aangezet en heb derest van de dag achter de tv doorgebracht. De beelden van het 2e vliegtuig dat er live in kwam vliegen, de mensen die hun dood tegemoet sprongen en het instorten van de torens staan op mijn netvlies gebrand...`
Ik heb geen flauw idee meer, ik was toen 7.. In m'n tienerjaren hebben de documentaires me wel flink geraakt..
Ik zat achter de computer en iemand op msn zei zet je tv op 1. Toen was ik niet meer voor de buis weg te slaan. Helaas kan ik me nog zo voor de geest halen Hoe het er uit zag hoe mensen die gebouwen uit sprongen en die doffe klappen bah word er nog naar van als ik er weer aan denk. Heb toen echt zitten huilen verschrikkelijk
Ik was aan het werk in een restaurant. In de keuken hebben we een oude tv aangezet en tussen werk door met open mond zitten staren. We werden er allemaal helemaal naar van, je beseft je ook wat een enorme impact dat op de wereld zou gaan hebben. Wat ik me ook herinner was dat er toen een bruiloftsdiner was. Vond dat ook sneu voor die mensen, iedereen had het over de aanslagen en zij zelf ook natuurlijk.
Ik heb werkelijk geen flauw idee! Ik was 16 toen. Ik weet nog wel waar ik was en wat ik deed toen Fortuijn werd vermoord.
Ik was 17, zat in mijn slaapkamer met de radio aan, heb het allemaal (semi)live meegekregen... Was er van overtuigd dat de wereld zou vergaan, ze hadden het over zoveel vliegtuigen, overal, verschrikkelijk... Was best angstaanjagend, god, als ik daar nog aan denk!
In de schoenenwinkel. Weet nog precies welke schoenen ik gekocht had. En toen ik thuiskwam met mn fiets, trok mn vader me ongeveer van de fiets af. Die wou alle schapen in de stal hebben geloof ik