Ik weet nog ik kwam uit school gefietst met een heel raar gevoel en niemand was thuis. Ik zet de televisie aan en eerste wat ik zag was de brand ed.
Ik was op de terugweg naar huis vanuit het ziekenhuis samen met mijn moeder. Op de radio hoorde we het door een extra nieuwsuitzending.Ik kan me nog herinneren dat veel andere automobilisten elkaar allemaal verward aankeken... Ik werkte toen bij defensie en kwam de volgende dag op het werk aan en alles was ineens extreem beveiligd, iedereen was in opperste staat van concentratie, we moesten onszelf voortdurend identificeren wat we aan het doen waren, radio en tv stonden de hele dag aan, was een hele vreemde dag....,
Ik had net boodschappen gedaan was zwanger van de 1e, had even de tv aan gezet en ben daar vervolgens de hele dag gebleven... Vol ongeloof..
Ik was op mijn werk, in Londen. Weet het nog als de dag van gisteren, het voelde heel onwerkelijk allemaal. Zéker de metrorit naar huis. Bij de 7/7 aanslagen op Londen zat ik in de Metro, aan de tegenovergestelde lijn van één van de getroffen treinen. Daarna (aangezien de treinen gecancelled waren), mijn collega gebeld aangezien ik de bus moest nemen maar niet wist welke (en zij in Centraal Londen woonde en alle lijnen uit haar hoofd kende)... Uiteindelijk om een uur of 11 kwam ik eindelijk het kantoor binnen gelopen. Mijn collega's helemaal van de kaart - ik had geen idee waarom... Bleek dat vlak nadat ik gebeld had een bus vlakbij mijn opstapplaats opgeblazen was...
Ik kan me er niet erg veel van herinneren, was nog erg jong. Maar ik kan me de volgende dag wel herinneren dat we op school zaten en dat we geen les kregen maar dat we uitgelegd kregen wat er gebeurt was en wat voor gevolgen dit misschien allemaal zou hebben.
Wij stonden voor het stoplicht, kwamen net bij het WTC in Rotterdam vandaan, waar mijn moeder een gesprek had ergens op de bovenste verdiepingen. Vond het nog zo spannend om zo hoog te gaan met een lift. Ik was 12. Mijn moeders nu-ex belde, dat er een vliegtuig het WTC binnen gevlogen was. Wij dachten in eerste instantie die in Rotterdam, maar thuis aangekomen de TV aangezet en toen vloog net het 2e vliegtuig de toren in...
Ik weet het nog goed: Ik had die namiddag de eerste echo van mn oudste zoon! Toen we daarvan naar huis reden, hoorden we het verschrikkelijke nieuws op de radio.
Ik kwam met een vriendinnetje uit school en haar oppas zat naar de tv te staren. Verder staat me er niet speciaal iets bij van die dag, alleen dat ik er met mijn hoofd niet bij kon. Waarom zou iemand zo iets verschrikkelijks doen.. Maar dat is een vraag die miljoenen mensen zich nog steeds af vragen
Ik was bij mijn hartsvriendinnetje aan het spelen, kan het mij nog ontzettend goed herinneren ondanks dat ik 10 was! Vergeet het nooit meer hoe ik die torens in mekaar zag storten
Aan het werk. Bij einde werktijd vlug naar ma gefietst tv aan en toen zag ik de torens in elkaar storten. Heb dagen niet goed kunnen slapen ervan. ...
Ik kwam uit mijn werk en hoorde in de auto allemaal vage berichten over vliegtuigen in New York. Begreep er niets van.Thuis gekomen toch maar tv aangezet en toen viel ik er net middenin toen het tweede vliegtuig het WTC in vloog. Vreselijk!
Ik weet het ook nog super goed. Ik wilde net gaan leren voor mijn theorie examen van de auto wat ik de volgende dag had. Toen ik naar boven ging riep mijn vader mij dat er een ongeluk was gebeurt, dat was toen het eerste vliegtuig in de toren vloog. Vanaf dat moment heb ik voor de tv gezeten en het tweede vliegtuig ook 'live' in de toren zien vliegen. Ik herinner me het nog als de dag van gister.. Ik was trouwens de volgende dag geslaagd voor mijn theorie, in 1 keer De datum van mijn rijbewijs weet ik echter niet meer, haha
ik zette tv aan.. en zag dat dat er vliegtuig in toren was gevlogen.. ik bel een vriend en op moment dat ik hem aan de lijn heb vliegt dat 2e toestel erin.. ik heb meteen mijn pc opgestart omdat ik contacten had die in de toren werkte.. helaas worden hun namen nu elk jaar opgenoemd
Ik weet t echt niet meer, misschien heel stom, maar t boeide me niet Zat eigenlijk ergens anders met me gedachtes was 17, en pasgeleden me eigenvader verloren, boeide mij ellende van de wereld... Achteraf stom en schaam ik me er wel eens voor
Ik reed naar huis van mijn werk toen ik het hoorde op de radio.Thuis gekomen moest ik eerst de tv in de kamer zetten omdat we net de vloer geschuurd hadden, we zouden die avond gaan lakken. Dus tv (zo'n enorm bakbeest) de kamer in gesleept naar de aansluiting, kussen op de grond gelegd en zo heb ik vol ongeloof op de grond zitten kijken...
Ik weet niet meer wat ik die dag deed. Weet wel dat ik vol ongeloof de beelden heb gekeken, vreselijk! Kon het echt niet droog houden toen goed in beeld kwam hoe mensen uit de gebouwen sprongen. Bah krijg meteen wee een brok in mijn keel.
Ik was aan het werk, ik en een collega maakten nog grapjes voor dat we überhaupt iets wisten van die aanslag.(het was rond 7uur in de ochtend toen we zo bezig waren) We maakten het grapje over " Kom naar beneden en sla je slag!" Oeps!!!!! Toen ik thuis kwam zag ik het tweede vliegtuig de toren in gaan.
Ik was ziek thuisgekomen van school. Mijn moeder kwam thuis van tennis en zei dat er 'ergens' een vliegtuig in een toren was gevlogen. Tv aangezet en terwijl we zaten te kijken vloog het tweede vliegtuig de andere toren in. Bizar echt