Ha allemaal! Ons zonntje is ruim 8 wk te vroeg geboren. Zaterdag is dat alweer 9 maanden geleden. Gaat allemaal prima met de kleine man, maar ik merk dat hij af en toe best even gefrusteerd kan zijn. Hij heeft sinds kort het rollen van buik naar rug en andersom goed in de gaten. Hij kruipt nog niet en zitten kan hij steeds beter maar nog niet zelfstandig. Hij zit bijv wel in de kinderstoel voor de boterham. Dat gefrusteerde zijn dan mn momenten als hij in de box op zijn buik ligt. Het lijkt er dan op dat hij bijv wel dat speeltje wil pakken en snapt dat het er ligt. Maar dat hij fysiek nog niet begrijpt hoe hij daar komt. Nu vraag ik mij af...is het bij prematuur geboren kindjes vaker 'wel willen, nog niet kunnen' en hoe kan je hiermee omgaan. Want rustig even spelen in de box is er nu niet bij. Ik denk zelf dat als hij snapt hoe hij zich kan voortbewegen de wereld weer veel interessanter gaat worden. Maar ben even benieuwd naar jullie ervaringen. groeten
nou heb ik geen prematuur kindje. Dus misschien is het daarbij wel sterker. Maar over het algemeen is dat ook de manier waarop kinderen dingen leren: Ze willen iets graag, kunnen het niet, zijn een poos aan het proberen (humeurig, gefrustreerd), en dan lukt het opeens wel. Mijn jochie had dat ook in die periode het sterkst. De overgang van stilzitten naar bewegen, dan moet er heel wat gebeuren in dat koppie voor de motorische ontwikkeling Maar misschien kunnen prematuren dit nog wel sterker hebben, dat weten andere moeders misschien..
hey, mijn zoontje is 7 weken te vroeg geboren en merk dit ook heel sterk wel willen maar niet kunnen en hij maakt zich hier ook razend op tot huilen toe en hij is nu nog maar 7maand en half
Ik ben heel veel met mijn dochter bezig geweest. Een kleed op tafel en maar oefenen. Ze had daar zoveel lol in. Ook veel met haar naar buiten geweest met de draagzak. Daarna af en toe ook eventjes in loopstoeltje. Maar vooral toch zelf heel veel met haar bezig geweest. Daardoor ook ontzettend van genoten.
Mijn kindje is ook 9 weken te vroeg geboren. Hij is nu 4 maanden en overstrekt zijn armpjes nog erg. Ik hoor steeds dat ze inderdaad wat achter kunnen lopen maar dat ze dat ruimschoots in zullen halen in hun leventje. Het zijn echte knokkertjes dus wie weet wat er nog voor onze kleintjes in petto is Wat ze denk ik nodig hebben is vooral veel liefde en aandacht, komt de rest vanzelf. Eventjes kort door de bocht maar daar valt volgens mij wel de kern meer samen te vatten. Wij stimuleren wel maar alleen als hij het wil. En frustraties, die heb ik ook wel eens als mij iets niet lukt! Geniet ze samen! Liefs, Monique
Ja, ik herken het heel erg. Hier was het periode van liggen naar zitten, en van buikliggen naar kruipen heel heftig. Ze wisten wel WAT ze moesten doen, maar niet HOE. Volgens de kinderfysio, is dat bij veel prematuren duidelijk zichtbaar. Dat ze mentaal verder zijn dan fysiek. Daarom heeft ze mij ook veel oefeningen meegegeven om ze te stimuleren om sneller te gaan zitten of kruipen. Ik weet niet of jouw kindje begeleidt wordt door een fysio, anders kun je dat ook vragen.
Bedankt voor de reacties. Ons zoontje heeft idd begeleiding van een fysio...die heeft inmiddels wat oefeningen meegegeven. Die oefeningen gebruiken we nu bij het spelen. Volgens haar is het idd wel kenmerkend bij prematuur geboren kindjes. Het is net wat heftiger dan op tijd geboren kinderen. Enne...liefde en aandacht is hier echt volop. Daar ging het volgens mij ook niet om. Ik vroeg me alleen af om meer moeders dit herkende.
Jahoor was hier ook heel erg... Vooral bij het lopen. Wij hebben toen een loopstoel aangeschaft. Dat hielp enorm. Kuipen etc ging op een laag pitje, maar zodra ze eenmaal ging lopen zelf kwam het kruipen etc vanzelf. Mijn dochter had niet genoeg aan de oefeningen van de fysio...
Onze zoon doet exact ook wat jij beschrijft, hij is alleen een maandje verder. Kruipen, hij weet niet hoe! Frusti is hij. Ook wij gaan binnenkort naar een fysio. Hij babbelt af en toe al papa en bumba, maar ik merk dat hij fysiek gewoon zijn weekjes prematuur (6 weken) echt van invloed zijn op het fysieke.
Ons kindje is twee maanden te vroeg geboren en van vrienden op de uitgerekende dag. Ze schelen paar weken in geboorte, maar vrijwel alle frustraties die hun kindje als eerst kreeg. kregen wij een aantal weken later. Het is een stukje ontwikkeling in het koppie dat elk kind te vroeg of op tijd door moet. We zien het nu weer rond de peuterpubertijd. Huilen, lachen op de grond..nee en alles zelf willen doen. Heerlijk
hier merk ik ook zeker verschil . Colin is " op tijd" geboren en shannon te vroeg op papier me 35 +3 maar zeer waarschijnlijk is de bevruchting zelf aardig wat later geweest aangezien ze 33+ gedrag vertoonde in het ziekenhuis, ka/verpeging, langer ziekenhuisverblijf en ook nenatal (voeding) nodig gehad bevestigen dit. we nemen dus een week speling. Maar goed ik merk het verschil (buiten gedrag ) ook dus qua frustratie en mentaal het allemaal wel kunnen/willen maar het lichaampje kan het nog niet. Bij colin ging dit heel geleidelijk hij dacht dat het zo moest en wiebelde ook wat dan zeg maar en bij shannon zie je echt dat ze heel goed weet hoe iets moet maar echt nog niet kan. Dus dat is iets extra frustrerend en een beetje stimuleren , helpen hoe het werkt enz. is dan voor de kleine wel erg fijn inderdaad.