Grrrrr!! alles gaat mis. niemand luistert of communiceert met de juiste personen. en nu krijg ik de schuld van fouten van anderen! Ik zou m'n cliënten overdragen- en dat was goed geregeld. maar de collega's die dat doen doen net alsof ze opeens 'niets' meer weten over hoe je een cliënt moet begeleiden- en nu laten zij steken vallen en krijg ik de schuld. boze mail van m'n manager in m'n mailbox, en gelijk met 'n harde buik en een torenhoge hartslag de halve ochtend. en vandaag zou nog wel officieel m'n verlof in gaan. *huilt* ik moest t even kwijt.
begrijp het niet helemaal wat is er mis gegaan dan? Is het niet eenvoudig te herleiden naar degene aan wie jij het hebt overgedragen?
Ja, en nee. Ik werk met de cliënt die al jaren lang het meeste geld voor de stichting binnen haalt. Het is een lastige cliënt en deze heeft veel begeleiding nodig. De collega's die het overnemen hebben samen met mij mondelinge afspraken gemaakt over het overnemen van de taken en het doorspreken van zaken. Ik heb niets zwart op wit. Ik laat het er niet bij zitten- en ik probeer m'n collega's te bereiken, maar de één is op vakantie, en de ander neemt niet op. Ik voel me zó in de aap gelogeerd. Zij hebben steken laten vallen- terwijl ik regelmatig gevraagd heb of alles oké was, of alles helder was, of ik niet nog even langs moest komen. en zij hebben zelfs gezegd dat zij met mijn meerdere gesproken hebben en dat die de aanpak goed vond. en dat het prima was dat ik buiten het plaatje gehouden werd sinds mijn ziekmelding (bi). En nu heb ik me dus veilig er buiten gehouden- met stand by op de telefoon en email, voor eventuele vragen. ik hoor nu dat ze tijdens een belangrijk overleg de boel 'verstierd' hebben door zich niet voor te bereiden en onwetend over te komen. Wat er nu gebeurt is dat er met de vinger naar mij gewezen wordt, omdat ik ze dan niet goed ingewerkt heb. Ik weet het even niet meer. Ik weet wel dat ik rustig moet worden want die harde buik blijft maar terug komen. excuus voor het warrige verhaal. ik ben zó kwaad.
Met verlof gaan is niet altijd leuk he? Ik kon mijn werk ook niet overdragen zoals ik wilde, zo frustrerend! Ik zou vandaag toch maar even een gesprekje aangaan met je manager en uitleggen wat je allemaal hebt gedaan voor een goede overdracht. Daarna is het echt niet meer jouw probleem en moet je je lekker gaan concentreren op jouw baby! Sterkte!
Ik zou inderdaad ook naar de manager toegaan. Hem uitleggen wat je gedaan hebt en hoe moeilijk het ook is de boel van je af zetten en genieten van je verlof.
Argh wat vervelend zeg! Kun je niet telefonisch contact met je collega's opnemen? Je verlof gaat in, eigenlijk moet je het achter je laten. Je hebt je bijzonderheden doorgegeven, de cliënten etc dan moeten ZIJ daar zich verder mee redden.
Het wordt nog mooier. Ik kreeg er nog een boze mail van m'n manager achteraan. Dat ik richting m'n verlof steeds minder inzet liet zien (ik heb bi- dus was minder op school... maar had wel vervanging geregeld!) en dat ik voor 1 maart maar moest laten weten hoe ik van plan was dit goed te breien. Er was een overleg geweest over de voortgang van die cliënt. De beschuldiging naar mij was dat m'n collega vervanger ons bedrijf voor aap liet staan door zich niet te mengen in het gesprek en nergens wat van af te weten. Ik m'n collega gebeld die het over neemt. Zij wist niets van een gesprek dat niet goed was gegaan en gaf zelfs aan dat het een prettig gesprek was en dat ze met een goed gevoel naar huis ging. Dat ze overal antwoord op kon geven en dat het prima was. De IB'er geprobeerd te bereiken (die oorspronkelijk met de klacht wam) die was nergens te bekennen en nu begint de vakantie. Toen na een hoop gemopper bedacht dat ik gewoon de leerkracht zou bellen van m'n cliëntje. die zei: je vervanger heeft geen wóórd gesproken! Dus ik weet nu waar de oorzaak ligt. Ik voel me zó in de maling genomen. Maar ik voel me wel sterk. Want IK heb dus geen steken laten vallen, maar mijn collega's. Ik zit nu alleen nog even te broeden op een plan- want ik wil dit aanpakken zonder mensen een hak te zetten, en toch te laten zien dat de schuld niet bij mij ligt.
pff wat een gedoe! Stuur een bedankje naar je collegas voor al het gezeik, lekker verlof op die manier.. bah...