Wat schrijf je prachtig over jullie zoontje. Heel veel sterkte met het verwerken van jullie grote verdriet
Zo ik krijg er kippenvel van. Gefeliciteerd en tegelijkertijd gecondoleerd met Michael. Heel veel sterkte voor nu en de tijd die komen gaat
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje. Helaas ook gecondoleerd met het verlies ik wens je heel veel sterkte!
Wat hebben jullie jullie kleine dapper mannetje een mooie naam gegeven. Ik vind het super dapper en knap hoe je alles hebt uitgezocht en hebt geregeld. En zoals al vaker is gezegd, liefde is loslaten. Heel veel sterkte x
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie Michael, en tegelijkertijd gecondoleerd met het enorme verlies. Sterkte komende tijd! X
Gefeliciteerd en gecondoleerd met lieve kleine Michael. Omdat zijn moeder koos de pijn en verdriet voor hem te dragen door zo vroeg afscheid te nemen heeft Michael alleen maar liefde gekend in zijn korte kleine leventje. Geen pijn en verdriet zoals zou zijn, maar liefde en bescherming. Hij heeft een perfect mini leventje gehad omdat jij, Vero, alles hebt gegeven. Dit is moederliefde. Heel veel sterkte met wat komen gaat.
Wat vreselijk Vera. Ontzettend veel sterkte met het verlies van jullie zoon Michael. Mooie naam hebben jullie hem gegeven. Ik heb geen woorden, ik wil jullie alleen maar knuffelen en jullie ontzettend veel sterkte wensen in deze verschrikkelijke periode.
Gefeliciteerd met jullie zoontje Michael. Zo ontzettend naar alleen dat ik je tegelijkertijd ook heel veel sterkte te wensen heb met zijn verlies. Fijn dat jullie nog hand- en voetafdrukjes hebben kunnen nemen. Hopelijk herstel je snel zodat je dit met je partner samen thuis kunt gaan verwerken.
Heel veel sterkte bij de verwerking van het verlies en het eeuwige gemis. Ik wens jullie veel liefde voor de toekomst.
@Madelie ja hand en voetafdrukjes zijn gelukt. Ik moest de verpleger even helpen die had nogal moeite met zijn grote handen en dat kleine lijfje, maar dat was geen probleem. Vandaag ging, gek genoeg, eigenlijk wel goed. Had vooral in de ochtend energie en daarna brak de ellende uit. Gingen die kleine man aangeven, startte de auto niet accu leeg...tuurlijk! Iets te veel gelopen en nog een paar keer een trap te veel om doe aangifte alsnog te kunnen regelen dus toen zeiden mn bekken even adieu, mja niet helemaal onterecht. Dus weer liggen en rustig aan doen. Kleine meid opgehaald bij opa en oma, die heeft weer heerlijk staan boefen en uitdagen. Ging hardstikke goed maar had ons wel gemist gezien t enorme gejuich. Was ontzettend blij weer thuis te zijn, al dr speelgoed even langs. Poezen aaien en met een diepe zucht lekker dr bedje in. Wordt van sommige mensen wel een beetje moe, voel je je goed praten ze je een halve depressie aan en ze WILLEN gewoon niet begrijpen dat we blij zijn dat hem een lijden bespaard is gebleven en vergeten dat we dit al dik 3 weken aan zagen komen. Dus nee, wij zitten niet onder een deken verscholen van de buitenwereld met een berg chocolade en een kleenex aandeel. Schijnt nogal gek te zijn. En ja ik mis mn kleine mannetje echt wel en had m beter gegund, maar dit was gewoon hele zure botte pech. Hoe verdrietig het ook is, aan de uitslag valt niks te veranderen en ons verdriet nu valt in t niet op t moment dat je kind gaat lijden. Iedere ouder weet hoeveel pijn het je doet op t moment dat je kind pijn heeft en er NIETS is wat jij kan doen om dat weg te nemen. Tuurlijk wil je de keuze niet eens moeten maken, en uiteindelijk bleek dat hij zelf de keuze gemaakt had. We hebben gedaan wat we konden om zijn korte leventje te eren en dat is gelukt voor ons gevoel. Maar sommigen mensen houden we even wat meer op afstand nu. Het is opstaan en weer door, zeker met nog een kindje in het spel die er geen snars van snapt maar wel aan dr slootwater aanvoelt dat er wat is. Geloof ook best wel dat er nog een dreun gaat komen en die mag komen. Makkelijk zal t soms echt niet zijn, maar wij denken vooral aan zijn strijdkracht, het gerommel in mn buik en bewonderen zijn kracht om tegen alles in toch zo ver te komen. Hij is nu ongehinderd en vrij van pijn en ellende, dat is het enige wat wij als ouders ons kind in een onmogelijke strijd kunnen toewensen al sloten we hem liever in onze armen en zagen we hem graag samen met zn zus snode plannen smeden om iets uit te vreten wat eigenlijk niet helemaal de bedoeling was om vervolgens met uitgestreken koppies om t hoekje te kijken "wij deden heeeelemaal niets hoor, eeeeeeecht niet".
Sorry bovenstaande komt volgens mij wat hard over. Dat is ook niet aan jullie bedoeld, maar had gisteren 3 man die mij en mn man gingen vertellen hoe we ons moesten voelen, dat schoot echt in t verkeerde keelgat. Ben juist zo blij dat we dit, gezien de traumabevalling van mn dochter, goed doorstaan hebben tot dusver en beiden gewoon nog overeind staan, nog leuke ouders voor onze dochter kunnen wezen en nog positief kunnen blijven naar de toekomst. En net als gisteren ben ik weer om 05:00 wakker, waar normaliter Michael vrolijk in de rondte rommelde rond die tijd is t stil en leeg. En dan kijk ik maar weer naar zn vlindertje in de woonkamer en naar de foto's en bedenk me dat hij vrij is van alle fysieke last.
Vero ik vind je berichtjes heel sterk en als een geweldige mama. Laat andere nooit bepalen hoe jij je moet voelen. Dit is jullie overkomen en hun niet. Alles moet gaan zoals jullie dat willen en voelen! Dikke knuffel!
K heb heel veel bewondering voor jullie. Heel veel kracht toegewenst. Zo te lezen hebben jullie een goede keuze uit liefde gemaakt!
Och lieverd, niemand heeft het recht je te vertellen hoe je je moet voelen hoor! Goed dat je dat soort mensen even op afstand houdt!