Wie was er ook zo zenuwachtig voor de 20 weken echo? Het duurt nog eventjes voor ik hem heb, 15 Febr maar ik heb er stiekem toch wel zenuwen voor... met 15 weken een pretecho laten doen en daar was een heel mooi bewegelijk kindje op te zien maar toch... maar veel afleiding proberen te zoeken..
Zo zenuwachtig dat je afleiding moet zoeken heb ik niet gehad. Wel gezonde spanning vlak ervoor. Is er een reden dat je zo zenuwachtig bent? Bij een pretecho de weken ervoor (ik heb geslachtsbepalingen gehad bij 16 en 17 weken) kijken zo ook alles goed na. Oke het is geen garantie dat ze niks zien bij de 20 weken echo maar vaak kunnen ze afwijkingen ook wel eerder zien.
Ik wil niet gemeen zijn of bot overkomen of wat dan ook.. Maar ik heb nu de afgelopen tijd aantal topics voorbij zien komen en allemaal hebben ze iets gemeen dat je er bijna soort van vanuit gaat dat het mis gaat.. je scheef in t begin blij als de 12 weken voorbij zijn maar dat zijn ze en nog ben je zo extreem bang. Je bent de kritieke fase voorbij kans dat er nu wat mis gaat is klein. Je maakt je zelf zo vooral heel erg gek. Als ik jou was zou ik met je vk gaan bespreken hoe erg je angsten je overhersen
Nou sorry maar ik snap haar wel hoor. Ik was zelf ook onwijs bang vorige keer. Is toch heel kwetsbaar iets. En als je hoort wat er om je heen allemaal gebeurt. En ik vind ook normaal als je zenuwachtig bent. Gaat toch over de gezondheid van je dierbaarste iemand.. @ts. Vraag aan begin van echo aan de echoscopiste of ze alles rustig wilt uitleggen. Dat hielp mij enorm! Sommige houden hun mond en gaan snel overal doorheen en dat is echt zenuwslopend.
Tuurlijk, iedereen begrijpt dat je zenuwachtig bent, en al helemaal als het al vijf keer fout gegaan is. Maar al zoveel weken voorafgaand aan de SEO zó zenuwachtig zijn dat je echt afleiding moet zoeken, kan niet goed zijn. Zowel niet voor moeder, als voor kind. Probeer de slechte verhalen te vergeten, het gaat (zeker na 12 weken) veel vaker goed dan fout! Heb je misschien ook een Nipt gedaan? En, heb je (een professioneel?) iemand met wie je je twijfels en gedachten kunt delen? Succes hoor, probeer vooral ook te genieten van dit mooie wonder!
Dit bedoelde ik indd ook! Snap ook best wel dat je onzeker bent maar zo ver van te voren zo extreem lijkt me vooral enorm vervelend voor ts en al die stress niet goed voor beide. Vandaar de vraag of ze dit al eens heeft aangegeven dat haar angst toch zo diep en overheersend is want misschien heeft ze daar wel ondersteuning bij nodig. T is toch ook gewoon rot voor haar dat ze dus een hele zwangerschap niets anders doet dan bang zijn ipv te genieten van hoe bijzonder t is. Als dit verholpen kan worden door dit toch met een professioneel iemand te bespreken lijkt me alleen maar fijn..
Je hebt normale gezonde stress die erbij hoort , gezonde spanning .. of je slaat erin door , net zoals ik denk ik ? Het is niet niks al die miskramen vreselijk was dat ! En nu durf je gewoon niet meer te vertrouwen op je lichaam , bang dat het moois je alsnog word afgenomen.. ik snap je echt helemaal .. ik hoop alleen wel als het echt zo is zoals je overkomt dat je wel hulp zoekt , het doet jou en je kindje alleen maar goed .. Ik heb al vanaf het begin hulp , en zit nu sinds vandaag waarschijnlijk op de goede weg en ben gestart met angst therapie , ik wil niks liever dan genieten en die vreselijke gedachtes wil ik gewoon niet , alleen die kun je zelf niet sturen , je raakt juist zelf in een cirkel die kwa angsten alleen maar erger word .. Neem de stap en zoek hulp want geloof me je word er zo ander mens van en ook jij durft straks toch te genieten
Lief van je ! Ik kan alleen maar blij zijn dat er zulke mensen bestaan , die je kunnen helpen .. dankzij hun heb ik mijzelf onder controle en kan ik ondanks lastige momenten wel echt genieten van de zwangerschap en dat gun ik elke angstige zwangere vrouw
Kijk @Followyourdreams dat lijkt mij een heel mooi verhaal voor TS! Wat goed dat het jou zo helpt. Ook voor jou: geniet van dit mooie wonder, want dat is het echt..!