Hoi Hoi Wilde even wat van mij afschijven en ergens zoek ik ook wel herkenning! Deze hele zwangerschap ben ik totaal niet onzeker geweest, 2e kindje, te druk met mijn zoontje, en het ging ook allemaal perfect! We hebben ervoor gekozen GEEN prenatale screening te laten doen, want dit kindje is gewoon welkom. Heb zelf jaren met verstand. geh. kids gewerkt en weet wat het is en kan zijn! Nu spookt er alleen al een maand iets door mijn hoofd, en ik kan het niet loslaten: Wat nou als mijn kindje niet gezond is? Ik kan het gewoon niet loslaten, denk steeds aan een kindje met down syndroom, hoe zal ik reageren, wat moeten we dan doen etc. Tuurlijk, als het zo is, is het zo, en ik zal waarschijnlijk net zoveel van dit kindje houden als van mijn zoontje, maar toch...ik ben gewoon inene zo bang! Bang dat ik mijn kindje niet leuk vind, en dan boos wordt op mijzelf, dat ik schik, dat ik er niet mee om kan gaan, wat mijn omgeving zal denken, hoe het voor mijn zoontje zou zijn.... Er is totaal geen rede waarom ik zo denken moet, geen risico factor, maarja dat zegt natuurlijk helemaal niks. Maar dan denk ik, het is deze keer allemaal TE makkelijk gegaan, er moet iets komen, iets gebeuren. We dachten alleen al aan een 2e kindje en ik was al zwanger. Bij de eerste had ik bekkeninstabiliteit, bij deze helemaal nergens last van. Bij de 1ste is mijn schoonvader overleden, ben van lokatie op mijn werk veranderd. En nu..alles gaat perfect, eng perfect.... Wie herkent dit? Angst voor een ongezond kindje? Ben ik de enige, of spoken deze gedachtes ook wel eens bij jullie door je hoofd? Ik kan alleen maar wachten, wachten tot ik mijn meisje in mijn armen heb, dan heb ik zekerheid, maar baal ervan, waarom heb ik deze gedachtes inene en waarom kan ik ze niet loslaten! kus een onzeker miek
Oh, zeker wel...ik heb het ook gehad tijdens mijn zwangerschap. En op een zeker moment is ons ook aangegeven dat wij zeer waarschijnlijk een kindje zouden krijgen waar 'iets' mis mee was. Gelukkig was er uiteindelijk iets anders aan de hand (met mij) en was ons kindje genetisch gezond, enkel klein. Maar het zijn wel gedachtes die door je hoofd gaan "wat als.." Alleen moet ik wel zeggen dat ik daarna ook wel de overtuiging kreeg dat er niks aan de hand was met Nikita en dat ze gewoon gezond geboren zou worden. Hoe ver ben je? Je banner zegt namelijk 2 dagen overtijd?! Hebben ze al de 20 weken echo gedaan, en zo ja..zijn daar dingen in naar voren gekomen?
Ik herken wel iets maar probeer juist mezelf te dwingen de andere kant op te denken: waarom zou het een ongezond kindje zijn?? (we hebben wel nekplooi en combitest gedaan al hebben we geen ziekten in de familie. Maar ik ben danook 37 en is ons eerste kindje!alles overigens goed qua uitslagen!) In de meeste gevallen gaat het gewoon goed! probeer je gedachten te focussen op een gezond kindje (afdwingen heet dat, word je heel vrolijk van!) want je zult zien: mocht het idd niet goed zitten dan kan je je dan zorgen gaan maken en bedenken wat je zou doen in die situatie. probeer te genieten van de gemakkelijke zwangerschap! Weet je, het is moeilijk in onze cultuur te genieten. Alsof we toestemming moeten hebben, maar het mag ook gewoon goed gaan hoor! Is vaak nog moeilijker dan als er iets niet lekker loopt, achterlijk eigenlijk toch? Nee hoor: je hebt gewoon recht op een fijne zwangerschap en een gezond kindje! zo! en nu genieten hoor!
Ja ik! Dit is ook mijn tweede kindje en gisteravond had ik ineens het gevoel: Is ie wel gezond? Ook geen reden om te denken dat dat zo is (geen erfelijke factoren, leeftijd, 20 wk echo goed, etc). En het is ook niet zo dat het niet welkom is als het zo zou zijn. Ik heb ook via mijn moeders werk (zij paste regelmatig op kindjes met een lichamelijke en/of geestelijke handicap) de ervaring met kindjes met een handicap. Ik heb ook bewust niet gekozen voor nekplooimeting etc. omdat ik de zwangerschap toch niet af zou laten breken. Ik denk dat het komt omdat we al een (zover we nu kunnen zien) gezond kindje hebben rondlopen en ik weet dat het ook anders kan. Ook hebben we verder nooit rare/vervelende dingen meegemaakt, dus ook het gevoel van: het kan toch eigenlijk niet zo goed blijven gaan? Ik vind het ook geen prettige gedachte van mezelf en zou ook blij zijn als dit kindje gezond en wel te wereld gekomen is.
Thx voor jullie reactie! Ik heb ook geen idee waar deze gedachtes vandaan komen! Misschien juist door het wachten????? Ik probeer tegen mijzelf te zeggen, waarom zou ze niet gezond zijn??? Maar ik weet gewoon dat het ook wel een skan gebeuren dat een kindje niet gezond is! hahaha erg he, zo blijf ik in de cirkel zitten met doemdenken! @Female: ja ben al 2 dagen overtijd. 20 weken echo was helemaal goed. Maar ik weet heel goed dat ze daar niet alles op kunnen zien! @Mukkie: je heb gelijk, mijn vk zei ook al tegen mij: het is normaal dat een zwangerschap WEL goed gaat, en niet dat een zwangerschap NIET goed gaat. Dat is de natuur. Maar door alle verhalen om ons heen krijgen we bijna het idee dat we niet mogen genieten als het goed gaat! Wat overigens niet betekend dat we niet in ons handjes mogen knijpen dat het goed gaat! kus miek
Hier nog een ik denk dat iedere aanstaande moeder er wel eens over nadenkt....mijn combinatietest was goed ..20weken echo ook maar ik zit met mijn bijna 39jaar wel in een risicogroep dus onbewust komen er wel eens van die gedachten in je hoofd. Ik had ook besloten als er bij de combinatietest uit zou komen dat ons kindje een verhoogd risico op down had, ik geen vruchtwaterpunctie zou laten uitvoeren en dat wij het kindje gewoon zouden willen hebben. Het is tenslotte ons kindje en er kan altijd iets gebeuren ook als je eerst een gezond kindje krijgt kan er later iets misgaan zo is het leven nou eenmaal. Gewoon proberen positief te denken....dat is wat ik doe al is dat soms makkelijker gezegt dan gedaan
o hier ook hoor zo bang dat het misschien niet goed is....ik ben 25 en val in principe niet in een risico groep, maar er is meer wat mis kan zijn met de baby dan alleen het syndroom van down. omdat ik heel erg misselijk geweest ben in het begin, heb ik bv niet iedere dag foliumzuur kunnen slikken...wie weet wat dat voor gevolgen kan hebben, daarnaast ben ik heel erg verkouden geweest en heb zonder daar over na te denken neusspray gebruikt een week lang 2x per dag.....blijkt ook niet goed te zijn. bij mijn 1e was ik er ook al bang voor en heb toen wel 4 extra echo's laten maken om mezelf iedere keer te overtuigen dat er niets met het kindje aan de hand is. makkelijker gezegd dan gedaan, maar we moeten ons toch maar voor houden dat het kindje gewoon gezond is, anders wordt je knettergek.
tja, ik had dit gevoel helemaal niet tijdens de zwangerschap.(jong, geen gekke dingen in de familie dachten we etc) En uiteindelijk na de hielprik bleek onze zoon niet gezond. Hij heeft een stofwisselingsziekte. Wij zijn beide drager van de ziekte. Je kunt er gewoon niks van zeggen, helaas. Hoe je reageert als je je hoort dat je kindje niet gezond is, is natuurlijk voor iedereen verschillend. Ik werd gebeld door het zh. Ben halsoverkop met de kraamverzorgster naar het zh gegaan. Ik heb de helft van de uitleg maar gehoord. Kon alleen huilen en Finn vasthouden. We moesten na het weekend terugkomen voor vervolg onderzoeken en meer uitleg. Thuis mijn man gebeld (die was werken) en alle directe familie. Iedereen die kon en in de buurt woont is gekomen om ons te steunen. En nu: hij is 2 en heeft een normaal leven. Alleen bij ziekte is het oppassen en zitten we in het zh. Dit is natuurlijk iets heel anders dan een geestelijk of lichamelijk zeer gehandicapt kindje, maar ook dat komt wel goed. Het is je kindje en je doet er alles voor! Ik hoop dat het de hormonen zijn zo tijdens de laatste dagen, en dat je niet al te lang meer hoeft te wachten op je kindje! Je mooie, gezonde kindje
Nee nauwelijks last van. Ik vond de 20 weken echo ook helemaal niet spannend. Het schiet wel eens door mijn hoofd, maar ik kan het relativeren. Wat is nou de kans daarop? De kans op een gezond kindje is veel groter. En als er wel wat aan de hand blijkt te zijn, zie ik dat dan wel weer. Voor nu zie ik geen reden om me zorgen te maken.
Toch fijn om te horen dat andere dit gevoel herkennen! Tuurlijk moet je ook kunnen relativeren, maar dit gevoel overheerst op het moment gewoon! De kans dat ze gezond is, is veeeeeeeeeeeeeel groter, maar ergens denk ik dat het ook wel goed is dat je erbij stil staat dat het iedereen kan overkomen, een kindje die niet helemaal gezond is! Normaal ben ik heel goed in relativeren, maar nu gewoon niet! @Debora: wat vervelend dat dit jullie zoontje en natuurlijk jullie is overkomen! Hoop dat deze ziekte geen ernstige gevolgen heeft voor jullie mannetje, en jullie ventje vrolijk en goed door het leven kan! kus miek
Mag ik vragen hoe lang je nu zwanger bent Miekie? In je banner staat nl dat je 3 dagen overtijd bent, maar uit je verhaal maak ik op dat je al een tijdje zwanger bent? Ik loop zelf ook ontzettend met die gedachtes rond, alhoewel ik moet zeggen dat ik na de 20weken echo een heel stuk gekalmeerd ben van binnen! Alles was goed Maarja, in hoeverre 'alles goed' bij de 20wk echo een garantie is voor een helemaal gezonde baby is natuurlijk ook maar de vraag. Ik ga er nu gewoon vanuit, en geniet van het spannende gevoel!
Ik had het wel heel erg voor de 20 weken echo! Wat als ze erachter komen dat het een afwijking heeft, of iets anders ergs. Ik was voor die echo ook onwijs zenuwachtig! Na de echo was ik wel voor 80% gerust gesteld, maar die 20% onzekerheid blijft.. ik denk tot na de geboorte.. Dan pas heb je die zekerheid of het echt 100% gezond is ja of nee.. en dan nog heb je geen garantie's.. Misschien kom je er wel na een paar maanden of jaren achter dat het iets mankeert.. Tja ik denk dat je in het leven nooit garantie's hebt voor een gezond leven, niet van je kind maar ook niet van jezelf.. Ik heb het dus maar naast me neer gelegd en vooral te genieten van elke dag!!
Nee ik herken het niet. Ik ben normaal een best angstig persoon maar juist tijdens een zwangerschap ben ik erg kalm en relaxed. Ik laat het allemaal lekker gaan en ik zie wel. Tegenover gestelde dus.
HOIHOI Even een update! Afgelopen ma is onze dochter geboren en zover je het kan beoordelen/zien is ze helemaal gezond!!! Mijn gevoel klopte gelukkig van geen kant, wat kan je jezelf dan gek maken he!? kus miek
Gefeliciteerd! Wat fijn dat alles goed is! Om er nog wel even op door te gaan.. Ik had bij de 1e heel erg. Had constant het gevoel dat het niet goed zat.. En onze dochter was en is kerngezond! Wel te vroeg geboren, maar helemaal in orde. Ik heb het bij deze zwangerschap juist niet, ben veel relaxter. En dan maakt dat me juist weer soms onzeker Zo van: bij de 1e was ik bang en kindje is gezond, nu niet bang dus kindje is ongezond? Rare gedachte he? Maar ik probeer het toch los te laten. Het komt toch zoals het komt.
Oh vreselijk, had ik ook, zeker op het eind van de zwangerschap. Ik had ook een heel makkelijke zwangerschap (op de gebruikelijke kwaaltjes na ) Wij hadden ook geen combitest laten doen. Wel 20 weken echo. Maar weet je, geen enkele test is een garantie. Ik ken verhalen van vreselijke diagnoses met de SEO terwijl het kindje kerngezond was, en ook dat ze niks zien en er toch heel wat aan mankeert. Renske kwam met een heel gestuwd gezichtje ter wereld (aangezichtsligging, 10 uur rugweeen en toen een weeenstorm, de arme heeft het zwaar gehad, net als ik), en toen dacht ik ook eerst oh my god, is er wat met haar?? Gelukkig hadden we een mooie 3D echo gehad waardoor ik wist dat haar gezichtje prachtig was (en dus is haha). Al mijn angsten ten spijt ligt er een kerngezonde meid op mijn schoot te slapen nu