Hoi, Onze jongste is geboren met een slappe luchtpijp (tracheamalacie), diagnose is gesteld toen hij 4 weken oud was. Kinderarts gaf aan dat de meeste er met 1, 2 jaar overheen groeien. Ondertussen is zoon bijna 16 maanden oud en ik heb het idee dat de situatie niet verbetert. Altijd een krakende hoorbare ademhaling, vaak luchtweginfecties en tijdens de fles is hij benauwd (laat de fles om een slok los om adem te halen). Ik zou eigenlijk terug willen naar de kinderarts om het e.e.a. uit te sluiten (syndromen, stofwisselingsziekten en hartafwijking). Deze komen vaker voor bij kinderen bij tracheamalacie. Maar elke keer houdt me iets tegen om te bellen, "die arts zal wel niet denken, daar heb je weer zo'n overbezorgde moeder" of "ze hebben gezegd dat het 2 jaar kan duren dus kijk het nog maar een half jaar aan". Iemand ervaring mee? Is je kindje eroverheen gegroeid of heeft hij/ zij er nog last van? Zijn er onderzoeken geweest, zo ja is daar nog iets uitgekomen qua afwijking? Bedankt voor de reacties
Mijzelf kennende heb ik het zelfde als jij. Je voelt je een zeur als je weer heen zou gaan. Maar als ik advies zou geven zou ik het toch doen. Succes met je beslissing!
Ik zou gewoon bellen en vragen of ie eens nagekeken kan worden door de kinderarts. Vaak zijn er lange wachttijden in een ziekenhuis. Met een beetje geluk kun je terecht als ie een maand of 19 is (soms zelfs nog later pas). Als je je bedenkt dat je anders pas zou bellen als ie de 2 gepasseerd is, en je dan nog zo lang moet wachten voor jullie terecht kunnen, dan zou ik het wel weten En een moeder hoort gewoon goed in haar vel te zitten. Want pas als ze goed voor haarzelf zorgt, kan ze ook goed voor haar kind(eren) zorgen Dus gewoon bellen als jou dat geruststelt! Niks raars aan hoor Succes met alles X
Nee hoor, als jij je er niet goed bij voelt en geen verbetering ziet gewoon bellen voor een afspraak. Je wilt niet weten hoeveel telefoontjes en bezoeken ik heb gehad in de eerste 6 weken. Kind gilde t uit van de pijn. Maar neeeee lag niet aan de voeding, heeft geen kma, alle kindjes huilen. Totdat ik t echt spuug en spuug zat was en iets fanatieker op mn strepen ging staan en gewapend met videomateriaal en mn tijdregistraties die kant uit ging. Kregen ineens hele heldere uitleg, nog wat tips en puntje bij paaltje bleek ze lactose intolerantie te hebben. Andere voeding er in met minder lactose (zijn we zelf maar gaan zoeken) en ik had een ontzettend tevreden kind die geen 18-21 uur krijste op een dag. Dat is dan nog maar iets simpels, waar jij voor aan de bel trekt is toch wel een hele andere categorie. Dus overbezorgd? Nee echt niet, denk dat als je aan je slootwater aanvoelt dat er iets niet lekker gaat jij daar toch echt de expert in bent. Dus maak je niet gek, vindt je het nodig trek aan die bel. En heb je t gevoel dat er niet naar je geluisterd wordt, dan zoek je een ander op. Net zo lang totdat jouw onrust weg is, dingen duidelijk zijn of dat er verbetering/oplossing is.
Mijn zoontje heeft ook tracheamalacie gehad en heeft met 3 weken en 3 maanden in het zh gelegen met longontsteking. En ik bleef maar zeggen dat ik zijn ademhaling raar vond maar bij 't cb zeide ze nee hoor ik hoor niks. En ik tegen de huisarts gezegt en die hoorde 't ook en toen bij zijn opnames zeide de artsen jaa dat komt door de longontsteking maar ik dacht neee 't klinkt toch vreemd. En tijdens de na controle toen die 3 weken oud was kwam ik bij een kinderarts en die zei uit zichzelf gelijk hij heeft tracheamalacie. Maar ik merkte als hij weer 's benauwd was en kwam bij de hap hadden ze er nog nooit van gehoord dus mijn ervaring is ook dat 't vrij onbekend is. En ook altijd verkouden en benauwd zo vaak naar de huisarts gegaan gewoon om extra te checken. Uiteindelijk toen die 2 was was het tokken wij noemde het tokken van een kip over. Maar nog altijd snel en vaak verkouden en luchtweg infecties. uiteindelijk toen die 3 was zijn zijn neusamandelen eruit gehaald maar nu hij 5 is is hij nog snel verkouden. Hij liep zijn eerste 2 jaar ook wel bijde kinderarts vanwege tracheamalacie maar uiteindelijk is het toch goed gekomen. En idd gewoon bellen als 't je niet lekker zit. Deed ik ook gewoon elke x en mijn huisarts en kinderarts namen 't altijd serieus.
Mijn zoontje heeft het ook, geluiden bij ademhalen werden de laatste maanden wel wat minder maar een maand geleden kreeg hij rs en sindsdien is het ademhalen weer een probleem. Morgen moeten we voor controle naar de kinderarts. Als je je zorgen maakt zou ik zeker aan de bel trekken!