hallo, pffffffff, volgens mij zit ons mannetje in een behoorlijke sprong, hij is net 1 geworden maar op het moment ongelofelijk aan het mopperen de hele dag aandacht vragen.. eten, slapen gaat allemaal goed maar hij is alleen maar ondeugend.. aan dingen zitten waar hij niet aan mag zitten (bijv de telefoon) en ik kan 1000 keer nee zeggen maar ik zit ernaast, hij kijkt me lachend aan en doet het vervolgens toch... ik moet er van binnen wel om lachen maar laat hem dit uiteraard niet merken.. hij gilt om aandacht en huilt dan (krokodillentranen) en weet niet hoe ik hiermee om moet gaan.. ben bang als ik het toelaat hij straks onhandelbaar wordt.. graag tips
Vervelend is dat he... ik zou het vervelende gedrag aanspreken en proberen af te leiden, dus bijvoorbeeld zeggen; mama vindt het helemaal niet fijn dat je zo gilt/krijst/stout bent, zullen we samen boekje lezen/blokkentoren bouwen/iets anders spelen? Als hij dan nog vervelend blijft doen, gewoon weglopen en even negeren. Daarna op dezelfde manier weer opnieuw proberen. Als hij aan dingen zit die niet mogen, 3 keer nee zeggen en duidelijk maken dat je dit niet wil, gaat hij door dan weghalen uit de situatie. Ik zette Louise voor straf 1 minuut in de gang en dat heeft zeer zeker geholpen maar misschien vind je dit zelf geen prettige aanpak.
Positief gedrag complimenteren en belonen.. Negatief gedrag negeren of afleiden.. Esmee zit ook in zo'n fase maar wanneer ik merk dat ze op de ondeugende toer gaat probeer ik het voor te zijn door haar af te leiden met leuk speelgoed.. En als ze iets niet mag dan zeg ik duidelijk 'niet doen" Dit weet ze drommels goed.. Succes!
hoi, tsja het is gewoon lastig vind ik... manuela, op de gang zitten vind ik hem nog beetje klein voor.. mijn man zet hem na drie keer waarschuwen en nee zeggen altijd in de box, om in elk geval wel duidelijk te maken dat wat hij doet niet mag.. afleiden werkt hier niet echt, probeer het wel en hij weet het ook echt donders goed hoor, zie het in zn ogen, hij is gewoon ondeugend en probeert uit hoe ver hij kan gaan..
Hier is het keihard gillen en krijsen als hij wordt weggehaald uit een sitiatie waarin hij iets niet mag nadat er 3x nee is gezegd...Ik negeer hem dan maar hij blijft rustig doorgillen en wordt hysterisch. NA een half uur pak ik hem op en dan zit hij 10 mijn, stil en neglachtig naast me, om daarna weer iets stouts te gaan doen....hij is op het moment zo vreselijk lastig.... Ook krabt en slaat hij ons beide en als we auw zeggen dan moet hij keihard lachen.....weet ook niet goed hoe daar mee om te gaan...iemand tips?
ik ben het met jullie eens dit is echt een moeilijke leeftijd en de sprongetjes lijken steeds meer op elkaar aan te3 sluiten. ik weet ook niet, negeren en hopen dat t snel overgaat? straffen helpt naar mijn idee niet.
13 maanden, idd een vermoeiende. en met 15 maanden komt er weer een haha Sven kan ook flink drammen. we zoeken hier een gulden middenweg. als hij bekaf is en wij zijn na een hele dag ook moe dan pak ik z'n speeltje wel eens een keertje extra op als hij die weg gooit. mss niet heel consequent, maar aan een compleet overstuur kind dat zelf niet meer weet waarom hij huilt hebben we ook zo weinig. met veel geduld, afleiden en complimentjes geven bij de goede dingen, slechte dingen nee zeggen en weg halen gaat het toch best goed eigenlijk. hij snapt elke dag wat meer en het gaat elke dag beter.
Een time-out voor zulke ukkies heeft echt nog geen zin. Ze snappen niet het verband tussen hun actie en de straf. Bovendien blijft het ook niet hangen, dus heeft de straf geen zin/nut. Afleiden, afleiden en nog eens afleiden (en natuurlijk wel zeggen dat *** niet mag). Verder zoveel mogelijk verleiding weghalen natuurlijk . Het is dan ook geen 'uitproberen hoe ver hij/zij kan gaan', maar wel proberen en ontdekken. Gewoon onderdeel van het leerproces. Dus de telefoon buiten zijn bereik leggen (waarom zou je de kat op het spek binden?). En als hij er wel aanzit (omdat ie voor zn neus/binnen handbereik ligt), zeggen: die is van mama, telefoon weghalen en met hem een boekje gaan lezen of een ander spelletje doen. Maar het kan zeker vermoeiend zijn
dus een pittige sprong als ik het zo hier en daar lees.. herken veel dingen! dus rust en kalmte en geduld moeten het doen.. op zich gaat dat ook wel goed alleen soms aan het einde van de middag als hij en ik het allebei zat zijn dan wil ik er nog wel es klaar mee zijn met dat ge-nee enzo ppfffff... ach, maar even doorzetten dan..
Herkenbaar! Demi si nooit een makkelijke geweest )eerste 7 maanden een huilbaby geweest, oa door koemelkallergie, terwijl ik bv gaf) Maar de laatste tijd..heeel veel mopperen en zeuren..ze is absoluut geen eter..maar als ik iets wil eten hangt ze aan mijn been te zeuren..ik geef haar echt wel tussendoortjes, en soms eet ze wel een paar hapjes, maar ze zal nooit een hele koek opeten (bijv nijntje koekje, bambix) rozijntjes vind ze wel heel lekker. Brood eet ze de laatste tijd nog slechter, een halve boterham gaat er net in meestal of niet eens..maar ze groeit voldoende gelukkig, maar het is wel een kleintje Slapen gaat wel goed..nouja, laatste dagen weer veel minder...ineens heel ander ritme waardoor ze pas laat gaat slapen s avonds....erg vermoeiend allemaal..ze loopt alweer een tijdje, scheelt ook wel veel voor mij omdat ik momenteel zwanger ben en veel last heb van mijn buik. Een heel verhaal..maargoed..ze is wel heel vrolijk hoor, maar vraagt ontzettend veel aandacht...we geven haar die ook wel, maar we vinden dta ze ook moet leren om zelf even te spelen..ook dat doet ze soms wel hoor, maar heel eventjes en dan komt ze weer zeuren....we negeren dit of zeggen nee bijvoorbeeld, of leiden haar af... maar echt veel helpt het nog niet... Ik hoop ook dta dit een fase is, wnat het ging juist beter (we zeiden tegen elkaar, wat fijn dat het zo goed gaat en de volgende dag was het dus mis..)
Oja, ook niet altijd kindjes de zin geven..Demi kan echt al heel boos worden als ze iets wil en het niet mag..ze is bijv gek van mobiele telefoons en portemonnees..maar die mag ze dus niet hebben....dan kan ze zo boos worden! Maar dan zeg ik ook: nee Demi, die mag je niet hebben, die is niet voor jou! (wel een beetje streng dan) en geef haar dan iets anders..haar speelgoedtelefoon bijvoorbeeld..dit werkt meestal niet meteen, dan laat ik haar een paar tellen even boos zijn en daarna is het wel weer oke
Me2: demi wil ook wel eens slaan, al snapt ze het nog niet dat dat pijn doet bij ons.. Wij zeggen dan duidelijk Nee,dat doet pijn!Demi aaien! (of zachtjes doen) en dan doet ze heel zachtjes.. Maar het is wel de leeftijd en iets lastigs. Vandaag kwam schoonvader ff. Demi heeft zo'n speelgoedhondje die ook geluid maakt.en waarmee ze kan lopen (aan een touwtje). Wij zeggen altijd aai hondje, wat een lief hondje! Dat doet ze ook uit zichzelf, dat aaien (dan zegt ze ook aaaaaaaai) Nou, ze liep met dat hondje. Toen stond ze bij schoonvader. Schoonvader zo: kijk Demi, zo moet je tegen hondje doen: bam! Schop onder de kont! En hij schopt zo tegen die speelgoedhond aan! Ik stond op een afstandje (man zat er bij) en ik zei dus zo: nou, dat moet je niet zo doen hoor, dat vind ik niet echt leuk! (ik zei ook meteen, doe maar aaien Demi). Gelukkig deed Demi dat schoppen niet na. Mn man reatgeerde zo van: nou, er is toch niks aan de hand, hoef je toch niet zo te reageren. I zei zo: ik ben ook niet boos ofzo, maar vind het gewoon niet prettig dat je haar leert om dingen/dieren of wat dan oko te schoppen, dat is gewoon geen goed gedrag. Kinderen doen het allemaal zo na! Ik ben normaal niet zo snel dat ik iets zeg, maar dit vond ik toch wel belangrijk dat ik er iets van zei...of zouden jullie e rniks van gezegd hebben? Ik wil gewoon niet dat ze dat aanleert..vind het sowieso een rare opmerking: hondjes moet je onder de kont schoppen...schoonvader heeft wel vaker rare dingen..zo heeft ie me ooit eens een bloem willen geven, ik pakte die aan, had ie onder allemaal brandnetels gedaan..ik krijg altijd ontztetend uitskag daarvan, en heb er dagen last van....dat was dus absoluut niet grappig! En hij maar lachen....niet leuk dus! Maargoed, dat terzijde
hier ook, maar de 11 maanden sprong was duizenden malen heftiger, dus ik geniet eigenlijk nog steeds wel. Maar ze wordt soms wakker, eet slecht, moppert veel. Maar ondertussen ook nog heel vrolijk, dus ik klaag echt niet.
ik moet zeggen dat de 9 maanden sprong tot nu toe hier het allerhefstigst is geweest. dat gemopper en gejammer overdag neem ik voor lief, als ze savonds en snachts maar lekker slaapt.
Sheila: wij zeggen ook auw, als hij ons slaat of krabt. Dan moet hij lachen als ik boos zeg dat dat pijn doet. Wij zeggen ook continue zachtsjes en aaien. Hij doet dat aardig goed bij onze katten en de hiden van mijn ouders maar bij ons wil het nog niet helemaal hahahaha Ik had ook zeker iets gezegd van die schop tegen die hond. Bij levende dieren moet je zo voorzichtig zijn (straks gaat ze het bij een hond doen op straat...) dus altijd langzaam benaderen en zachtjes aaien!