Vandaag wilde onze dochter van bijna 22 maanden met geen mogelijkheid gaan slapen. Dit was gister ook zo. Ik denk dan.. zal wel een fase zijn, gaat wel weer over. Mijn man daarentegen heeft er een handje van mij de schuld ervan te geven dat ze niet gaat slapen.. :x Een hele tijd terug was dit ook het geval en vanavond dus weer waarop we enorme ruzie kregen. Heeft iemand hier ervaring mee? Hoe ging je hiermee om? Het maakt mij erg onzeker.
Waarom ligt de schuld bij jou dan? Kan hij daar een antwoord op geven? En hoe gaat het naar bed brengen als hij dat doet? Hier is het namelijk meestal zo dat ik iets strikter ben en ze liggen er eigenlijk altijd zo alledrie in, maar bij mijn man gaat het met een lolletje/geintje/hier nog een kusje en daar en dat geeft meer onrust waardoor het soms langer duurt. Maar met de leeftijd van 22 maanden hebben wij meer dan eens slaapdrama's gehad en ervoor en erna soms ook . Soms kon ik dan ook mopperen op mijn man ('je deed vast weer druk etc.'), terwijl ik ook eigenlijk wel wist dat het daar niet aan lag en het mijn eigen frustratie/vermoeidheid was die voor die onterechte opmerking zorgde.
Waarom geeft hij jou de schuld dan? Volgens mij willen alle kinderen wel eens niet gaan slapen.... Hier hebben we ook avonden of nachten gehad dat hij wakker was en niet wilde gaan slapen, het gaat op dit moment weer heel goed met slapen! Maar dat kan volgende week weer anders zijn toch?
Wat raar van je man. Wat kan jij daar nou aan doen? Ik ben ook al nachten in de weer met onze dochter, echt niet dat mijn man de schuld bij mij legt. Dan mag hij het voortaan allemaal doen als hij het beter weet.
jeetje wat naar.. mijn man wil het ook nog wel eens beter weten. nou hier alsjeblieft, doe het lekker zelf. dan is het zo weer over met zijn tips.
Hier net zo, hij geeft me natuurlijk niet de schuld dat dochter niet wil slapen maar komt wel met allerlei opties 🙈 Dan mag hij het lekker zelf gaan proberen 😁
Nou ja...soms is het ook wel zo dat je als ouder het niet altijd even handig aanpakt met een slecht slapend kind. Daar moet je even een weg in vinden. Dus wat je ook doet...er zullen 10 dingen niet werken en 1 wel. En een fase kan altijd. 2 jaar is ook wel een leeftijd waarop veel veranderingen plaatsvinden. Als jou man het beter weet...dan moet hij jullie kind maar gaan doen als het slecht slaapt. Wie weet lukt het hem wel...en anders samen een oplossing vinden.
Wat als je zoiets zegt: "ik voel me onzeker en rot onder wat je zegt, ik wil ook graag dat ze slaapt, wat is volgens jou een oplossing?" Mijn dochter sliep op die leeftijd trouwens niet meer overdag, ze was met geen mogelijkheid op bed te krijgen dus ging ze er 's avonds heel vroeg in. Hadden wij een lange avond, is ook wat waard slaapt ze nog overdag? Heb je enig idee waarom je man hier zo boos van wordt? Helpt het als je samen met haar ligt?
Jouw schuld dat je kleine niet wil slapen?? ....nou alsjeblieft lieve man, los het maar lekker op. Succes!
Vind ik nogal kinderachtig. Iedereen doet toch z'n best om z'n kindje gewoon in bed en in slaap te krijgen. Hier lukt het ook wel eens niet, dan probeert de ander het nog en als het echt drama is bedenken we samen een oplossing. Evt. achteraf een gesprekje met elkaar voor hoe we het de volgende keer kunnen doen met tips en trucs, maar elkaar verwijten maken, nee dat vind ik echt een beetje vreemd. Ik zou dan ook zeggen tegen je vriend, kijk alsjeblieft, hier is ze en succes ermee! En dan zelf lekker buiten een stuk gaan wandelen.
Vindt hij soms dat je te soft bent en dat ze gewoon moet doen wat haar gezegd wordt? Mijn man heeft ook wel eens van die buien... Meestal negeer ik hem gewoon, en als we er dan later rustig over praten draait hij wel weer bij. Wat je zou kunnen doen Is afspreken dat hij haar naar bed brengt terwijl jij de deur uit bent. Je weet nooit, misschien dat zijn aanpak werkt. Maar dan moet je wel vertrekken als alles nog rustig is en niet als iedereen over zijn toeren is. Want je huilende kind in de armen van haar boze vader duwen gaat niet werken, ik zou het niet kunnen tenminste. Zou er achter de houding van je man angst kunnen zitten? Sommige mensen zijn bang om de controle te verliezen, bang dat hun kind straks volledig ontspoort als ze de teugels niet voortdurend strak houden.
Wat vervelend dat je man jou de schuld geeft! Ik zou dan zeggen, los het zelf maar op! Kan hij aangeven waarom hij vind dat je het fout doet dan? En inderdaad zoals hierboven al werd besproken, veel dingen uitproberen. Dan zal er vast wel een werken voor je dochter! Succes
Meent hij het? Of zegt hij het uit angst/frustratie omdat hij het ook niet (meer) weet? Ik zou zeker op een rustige manier naar je man uitspreken dat zijn opmerking je kwetst... Inderdaad niet 'in het moment' dochterlief aan man overdragen, dat werkt voor kind en vader waarschijnlijk niet. Maar afspreken dat hij haar een paar dagen naar bed brengt is misschien wel een optie? Dan kan hij zijn aanpak proberen. En misschien helpt het, maar misschien ook niet. Als hij het één keer probeert dan is dochter misschien onder de indruk omdat papa haar eens naar bed brengt (als dat zo is). Dan denkt hij, mijn aanpak werkt. Maar het een paar dagen doen geeft een beter beeld van of iets wel/niet werkt. Succes!
Dank voor jullie reacties! Gelukkig heeft hij vanmorgen meteen zijn verontschuldigingen gemaakt! Maar goed, het was niet de eerste keer en dat maakte mij gister zo boos omdat ik al eerder heb aangegeven dat het me kwetst en onzeker maakt. Meestal breng ik haar naar bed ivm man die werkt in wisselende diensten. Als de mogelijkheid er is doet man het ook. Vaak kan ze goed zelf in slaap komen als we haar in bed leggen. Maar soms dus niet en op die momenten ga ik vaak even bij haar liggen waarop ze zo rustig is en in slaap valt. Dat verkies ik dan zelf even boven een hele strijd aangaan. Als het iedere avond zou zijn is een ander verhaal natuurlijk. Mijn man zei boos te worden door vermoeidheid, stress etc en dit werd net te veel. Ik kreeg verwijten dat ik haar verkeerd gedrag aanleer etc. door bij haar te gaan liggen. Dus ik zei inderdaad ook dan los je het toch lekker zelf op en dat heeft hij gedaan.. door bij haar te gaan liggen dus.. haha.
Had hij in zijn hoofd dat je er over 10 jaar nog naast zou gaan liggen ofzo? Als dit af en toe voor haar zo werkt, wat maakt het dan uit, als het geen gewoonte is. Maargoed hij heeft het nu zelf ondervonden
Hier is andersom geef me man Sé schuld hahahah die laat de kleine van 18 maanden te laat en lang slapen in de middag Waardoor die nu nog niet slaapt als ik werk bij mij slaapt die om 20 u omdat ik hem uiterlijk 11 ur na bed doet tot uur of 13 u mijn man laat hem gerust pas om 15 u slapen dan word ik wel boos soms want mijn avond is weg hij is dan heel onrustig en wilt gewoon niet slapen
Hier ook zoiets. Zoon werd de afgelopen nachten geregeld wakker en wil dan niet meer in zijn eigen (peuter) bedje slapen. Ik probeer hem in zijn eigen bedje te houden, maar als ik er te vaak/ lang mee bezig ben neem ik hem mee naar ons bed. Daar slaapt hij uiteindelijk wel weer verder of is in ieder geval rustig. Vriend zei vanavond dat hij het vannacht niet meer wil. Heb gelijk gezegd dat hij er dan zelf vannacht steeds uit mag! Ben benieuwd!