Hallo dames, Vorige week woensdag kwam ik er achter dat ik zwanger was het eerste wat ik dacht k*t vriend zal niet happy zijn. Hij reageerde wel oke op moment dat ik het vertelde en aaide zelfs over mn buik. Alleen nu is er in 1 week zoveel gebeurd waarbij je mond zou openvallen. Wij stonden midden in het leven iedere week op stap. Ik was altijd aan de pil dus op een zwangerschap had ik niet gerekend. Nu bleek ik wel zwanger. Ik vertelde het woensdag en donderdag en vrijdag ging hij naar de kroeg. Vrijdag heb ik hem er snachts niet ingelaten omdat hij tever ging in zn uitspraken. Zaterdag einde van de dag kom ik thuis en zeg we moeten praten. Maar meneer wilde niet praten. Zondag begon hii over abortus en hij weet dat ik anti abortus ben(tenzij het door verkrachting komt) duidelijk gezegt of je gaat er met mij voor of ik doe het alleen. Maar ik heb wel een voorwaarde dat hij dat overmatig stappen niet meer doet tot smorgens 10 uur. Dat wil ik niet. Meneer ging zondag weg voor zaken en kwam dinsdag weer en niks anders dan. Dat ik egoist ben omdat ik er volgens hem niet voor kan zorgen. Hij zorgt constant voor stress zoveel dat ik hem eruit wil zetten Iemand tips
Ik zou hem even wat tijd geven om te wennen aan het idee dat hij vader wordt zónder dat hij direct al aan allerlei eisen moet voldoen.... Voor hem is het ook een hele omslag, dus geef hem even de tijd. Ik kan me voorstellen dat hij zich nu heel erg in het nauw gedreven voelt. én onverwacht vader worden én direct moeten stoppen met stappen.... Echt, geef hem gewoon even de tijd, want zo jaag je hem weg.
Laat het eventjes bezinken bij hem allemaal, zwanger zijn is natuurlijk een schok voor hem maar als je dan ook nog direct eisen gaat stellen omtrent zijn stapgedrag dan snap ik wel dat hij de kont tegen de krib gaat gooien. Mocht hij zijn gedrag niet gaan veranderen dan kan je altijd nog beslissen om het alleen te gaan doen.
Stappen oke maar tot op zekere hoogte en hier waren voor de zwangerschap ook woorden over 300 in een weekend vind ik to much
Als dat voor de zwangerschap al een probleem was en hij wilde het toen al niet veranderen dan vraag ik me af of hij dat nu wel wil doen? Ik zou in elk geval opletten dat hij de zwangerschap niet als een obstakel gaat zien, als hij zijn levensstijl echt niet WIL veranderen dan wordt het toch erg lastig. Ga jezelf dan wel een beetje indekken, zet wat extra geld van jezelf aan de kant zodat hij niet al het geld opbrast want een kindje kost ook geld.
Ik weet niet hoe oud jullie zijn maar hij is geen kleuter meer toch? Hoezo zou je als man altijd zoveel tijd moeten krijgen om aan t idee te wennen en zijn vrijheid los te laten etc. Dat moet jij toch ook? Laat hem zijn verantwoordelijkheid nemen. Zo niet, lekker lozen. Beter geen kerel in beeld voor het kindje dan zo'n kerel want daar heb je dus niets aan.
Kijk hij ging eerst 2a3 dagen per week weg dus 1 dag in de week ben ik al enorm blij mee. Maar zijn moeder houdt hem klein en heeft teveel geld om handen. Hij gaf dan ook iedere avond 300 euro uit. Ik ben van mening 100 euro is voldoende en wil me niet irriteren. Maar nu slaat hij door en heeft in 1 week ruim 1200 uitgegeven
Sorry hoor, maar waar gaat hij dan naartoe??? Een biertje in de kroeg is Max 2,20! Als mijn man 100 euro uitgeeft op 1 avond wil ik wel heel graag weten waaraan? Ik denk dat je hem zeker even moet laten wennen aan het idee... En neem zelf ook de tijd of je hier zelf wel mee verder wil?
Je was aan de pil, dus hij en jij dachten beiden dat het veilig was. Als je dan tóch zwanger wordt is dat een schok. En je hoeft niet blij te zijn met een ongewenste zwangerschap. Ik zeg niet dat ik goedkeur hoe hij reageert, maar hij mag deze zwangerschap niet willen. Net zoals jij deze zwangerschap niet had mogen willen. Het is voor mannen geen kleinigheid. Zij kunnen niet kiezen voor een abortus en zijn wel verplicht om voor dat kind te gaan betalen. Ik kan me voorstellen dat je daar niet blij mee bent...
De discussie over zijn stapfrequentie en uitgavepatroon lijkt mij geheel los te staan van de zwangerschap..
Dat is wel erg kort door de bocht bij een ongeplande zwangerschap?? Als je samen kiest ervoor te gaan en dan ben je zwanger dan ben ik het wel met je eens maar ze waren aan de anticonceptie en deze zwangerschap kwam voor beiden totaal onverwachts. Is het dan zo vreemd dat hij even aan het idee moet wennen?
Sorry maar 1200 Euro?? Dat geef je in mijn ogen echt niet alleen uit aan biertjes drinken of hij moet gewoon het hele café op zijn kosten laten drinken. Dan mag ik hopen dat dat niet jouw geld is waarvan hij dat doet!
Kijk ik heb een kinderwens hij ook. Het enige waar hij zich druk om maakt is wat zn mammie gaat zeggen. Zn moeder mag mij niet maar heeft nog nooit iemand gemogen die met hem ging. Alleen de persoon wie ze moch was een meisje en die haar ouders hebben ern bedrag van 54 miljoen+ op de rekening. Nee maar nu durfd hij haar niet tegen te spreken en ik ben op zn geld uit volgens haar. Nou betaal alle vaste lasten en hij betaald alleen boodschappen. Maar ja vind je het gek als hij zo'n uitgave patroon heeft? Ik heb nu 2 jaar een relatie met hem tis gewoon een heks op een bezemsteel. Ipv dat ze zegt sorry ik vind moeilijk mijn zoon los te laten(30 jaar) maar nee ze blijft gewoon in haar ijskonijn status
Niet dat hij er even aan moet wennen, wel dat hij over abortus begint, er niet over wil praten als TO dat voorstelt. Bij ons was de zwschap ook niet gepland maar als je van elkaar houd dan doe je toch niet op die manier tegen mekaar? Heb er gewoon zo'n hekel aan als mannen zo reageren bah.
Ik heb er ook moeite mee hoor, zou sowieso niet met een man samen kunnen zijn die wekelijks zoveel gaat stappen en er zoveel geld aan uitgeeft maar iedereen is anders op dat gebied. Dat je schoonmoeder zo'n heks is, is heel erg vervelend maar als hij niet tegen zijn moeder durft in te gaan dan vind ik hem maar een slappe zak, sorry dat ik het zeg. Het is toch jullie leven en niet het leven van zijn moeder!
Zijn moeder heeft al zijn relaties kapot gemaakt dat probeert ze ook bij mij. Alleen ik kan ook een bitch zijn :angel: zo irriteert zij zich er alleen al aan als ik hoi zeg als ik binnen kom. Dus ik kom altijd heel overdreven vrolijk binnen. Laat me niey weg jagen door een heks op een bezem steel. Alleen mijn vriend heeft een bedrijf net zn moeder dus ziet haar elke dag. Hij is bang dat als hij het verteld elke dag gezeur krijgt. Dus heb gezegt we wachten wel ff tot 12 weken. Zn zus is wel blij voor hem sinds dien is hij iets rustiger. Maar onderwerp baby is nog steeds geen succes. Ik kan me niet voorstellen dat als hij echo ziet of als het kindje geboren is als een ijskonijn is en niet van het kindje houdt
Ten eerste een felicitatie voor je zwangerschap ! en tja sommige schoonmoeders die laten hun zoon nooit los heb 2 exen die ook zo waren met hun moeder .. Ik zou met hem daar ook over gaan praten als ik jou was .. gewoon zeggen dat je met hem praten wil wat hij daarna voor keuze maakt is aan hem ! ... En ik vind of je nu onverwachts zwanger bent geraakt of niet .. een man mag niet zomaar een arbortus eisen ... Vooral wil ik jou zeggen , volg vooral jou gevoel wat jou hart je in geeft ... en dat zou hij ook moeten doen ... Hij is een volwassen man dus zijn mamie kan op de achtergrond ! ... anders moet hij maar weer bij zijn mamie gaan wonen ! Maar 1200 voor stappen wow dat heb ik nog nooit uitgegeven .. weet je zeker dat het voor het stappen is . jou berichten komen ook over dat je het zelf ook allemaal niet echt vertrouwd. Ik kan enkel aanraden praat met elkaar praten kan problemen op lossen weg lopen er van niet en jullie zouden er samen uit moeten gaan komen zonder dat zijn moeder daar een rol in speelt ! iig veel sterkte en succes.
Dit ja! Ik kan me indenken dat als je bewust aan de pil bent om niet zwanger te worden, het echt wel even een schok is. Helemaal voor een man die niet voelt wat jij misschien al wel voelt. Gedoe omtrent stappen en schoonmoeder lijkt me iets wat sowieso vervelend is, of je nu zwanger bent ofniet. Het laten bezinken en dan met elkaar praten lijkt me belangrijk. Ik denk dat het goed is om niet direct met allerlei verwijten en verwachtingen rond te gooien, het is allemaal al spannend genoeg. (Niet dat ik het oke vind om 300-1200 euro uit te geven aan op stap gaan ) Enne: gefeliciteerd!
TO bij jouw berichten heb ik toch wat vraagtekens over jullie relatie. Je schrijft dat jij alle vaste lasten betaald! en hij alleen de boodschappen. Dat is natuurlijk absoluut geen eerlijke verdeling. Dit staat los van de zwangerschap maar is echt belachelijk. Het komt er op neer dat hij zijn geld volledig aan andere dingen kan en mag besteden en jij daarmee dus ook zijn levensstijl aan het bekostigen bent. Verder vraag ik mij af waar iemand 1200 aan uitgeeft in een weekend!! Ik zou bijna denken dat hij een ander heeft of aan de drugs is. Zoveel geld kan je namelijk niet opdrinken (of hij moet in zeer exclusieve clubs komen). Dan het verhaal over je schoonmoeder. Je bent erg boos op haar maar ik lees nergens wat de rol van jouw vriend in het verhaal is. Een volwassen man heeft ook een volwassen relatie met zijn moeder. Zo'n schoonmoeder kan een relatie dus niet kapot maken aangezien je man dat niet zou laten gebeuren. Het feit dat dit bij jullie wel een probleem vormt (en je schoonmoeder zoveel invloed heeft) geeft aan dat je vriend dus niet volledig voor jou kiest. De houding van jouw vriend tegenover zijn moeder is dus een groter probleem dan het gedrag van de schoonmoeder (die hier door jouw vriend blijkbaar niet op wordt aangesproken. Al met al komt je vriend niet over als een verantwoorde a.s. vader. Maar iemand die er gewoon lekker op los leeft en met geld aan het smijten is. Blijkbaar mag hij dit van jou ook (hij trekt zich immers niets van jou aan). Dan kan ik begrijpen dat hij niet zit te wachten op een ongeplande zwangerschap. Je kunt het wat tijd geven maar ik vraag mij af of hij zomaar zal bijtrekken. Hij ziet het niet zitten, een kind is een enorme belemmering voor zijn huidige levensstijl (hoe willen jullie dit gaan bekostigen als hij zo met geld omgaat ??) en hij moet er straks rekening mee gaan houden (minder uit, minder lang, waarschijnlijk vrienden die dezelfde levensstijl hebben dus daar ook geen steun en begrip). En dan komt daar de invloed van schoonmoeder nog bij (die zijn tegenzin voor een kind zal versterken). En lees het forum is er zijn hier tal van dames waarbij de man gewoon vertrekt. Helaas smelt niet iedere vader bij de aanblik van een echo of zijn eigen kind.