*Haalt diep adem* Nog 1 nachtje 'slapen' en dan is de afspraak voor de 20 weken echo. Ik heb geen idee hoe ik deze laatste week ben doorgekomen, beetje wow spelen en wat aanrommelen in huis. Ik hoop zo dat alles goed is morgen. Ik slaap er slecht van en heb zo'n constante knoop in mijn maag. Met de angelsound klinkt het hartje goed en stevig, mijn buik groeit geloof ik goed en ik voel de baby steeds meer. Allemaal goede tekenen lijkt me. Maar het is net alsof ik mezelf geen positieve gedachtes gun, uit angst dat het mis is. Mensen in mijn directe omgeving denken dat het een echo is voor geslachtsbepaling, wat in principe een leuke bijkomstigheid is. Maar ik maak me zorgen omdat ze gaan kijken of mijn medicatie invloed heeft / heeft gehad op de kleine. Ach, jullie weten zelf wel hoe zenuwslopend zo'n afspraak is. Dat hoef ik niemand te vertellen... De eerste 12 /13 weken waren doodeng, angst voor weer een mk. Daarna zou je denken dat je kunt gaan genieten, en dat kon ik ook even. Tot ik weer een afspraak in zicht kreeg. Nu is het gewoon aftellen en afwachten. Ik hoop zo dat alles goed is. Dat alles normaal is. Dat ik adem kan halen en eindelijk kan gaan genieten van dit wonder, wat na ruim twee jaar, nu lekker bivakeert in mijn buik. Duimen jullie mee?
Thumbs are up! En die zorgen, ik heb 't al eens eerder geschreven op dit forum. Vanaf het moment dat je besluit dat je een kindje wilt, is je leven niet meer zonder zorgen volgensmij. Eerst: kan ik wel zwanger worden? Daarna (ik ga even in een sneltreinvaart ) zijn het die oh zo spannende weken, gaat alles wel goed, de eerste echo.... en dan... inderdaad, de 20 weken echo. Veel mensen denken inderdaad dat het een pretecho is maar uiteindelijk is het voor iedereen om te kijken of alles goed is het met kindje. Prettige van die echo is dat je even naar je kindje mag kijken en waarschijnlijk het geslacht krijgt te horen. En dan... uitzitten tot je 40 weken, controles bij de VK, gaat het allemaal wel goed, groeit het kindje goed, voel ik het wel vaak genoeg... en dan is het geboren, en dan heb je weer heel andere zorgen. Gebed zonder einde eigenlijk maar ik wil je uiteraard niet ontmoedigen Ik ben veel korter zwanger en heb godzijdank nog nooit een MK gehad maar ik ben ook heel bang. Gisteren hebben we de 2e echo gehad en alles was goed maar ik weet ook voor mezelf dat ik de volgende keer weer net zo zenuwachtig ben, of het hartje wel klopt en natuurlijk die 20weken echo die we pas 11 januari hebben... Het hoort erbij ben ik bang, en zolang de angst niet je hele zwangerschap overschaduwt, zal het allemaal wel goed zijn Nogmaals, thumbs are up!
Hoi, weet niet wat voor medicatie je hebt gebruikt, ik heb tijdens 3 zwangerschappen anti-epileptica gebruikt. En inderdaad, dat maakt het extra spannend; op weg naar het academisch ziekenhuis was ik al over de begrafenis van het kindje dat ik droeg aan het nadenken; maar alles goed, ze is nu 7 jaar oud. Ook 2 en 3; niks mee aan de hand. Maar ook ik was bang, zeker geen pretecho, "veel plezier" zeiden de mensen om me heen, nou plezier was er wel, maar pas nadat werd gezegd dat alles goed was. En die zorgen die NooNoo beschrijft: helemaal waar, ze gaan nooit meer weg. Is je kindje eenmaal geboren dan ga je luisteren of 'zet het nog wel doet...', blauwe plekken (als ze maar geen leukemie heeft), koorts...kan ze haar kin nog wel op haart borst doen, en ga zo maar door, ik ben ook zo'n mama die erg bezorgd is; zie overal gevaar in, dat hoort wel een beetje bij het mama zijn en worden. De een heeft er veel last van, de ander veel minder. Je hebt morgen vast een goede echo; die kans is en blijft het grootst. Ik lees mee, veel succes. Oja: ik duim mee!!!
Dank jullie wel voor jullie lieve berichtjes, doet me goed. Ik moet eerlijk zeggen dat, ondanks dat ik weet dat de zorgen nooit meer echt overgaan, ik me nu nog helemaal niet bezighou met de zorgen als het kindje er is. Ik ben echt alleen maar bezig met morgen, en wat noonoo zegt, het moet het eigenlijk niet overschaduwen, maar soms doet het dat wel. Ik heb net even lekker zitten huilen, zo lucht dat op zeg! Nu maar deze dag uitzitten en het beste hopen voor morgen!
Nou, voor wie dit leest... De echo was helemaal goed, het kindje ligt perfect op schema, heeft overal de juiste afmetingen etc. Alles dus helemaal prima Medicatie tot nu toe nog geen effect gehad op de kleine, dus hopen dat dat zo blijft en dat alles goed blijft gaan. Om te vieren hebben we wat leuke knuffels gekocht en wat kleding haha En wat het word? een jongen!!!!!!!!! Yaaaay
gaaf joh!!! echt fijn om te horen en die zenuwen ja die heb ik ook en ik moet nog..pfff...vandaag opendag op de kaamafdeling in het zhuis en dan kan je een gratis echo doen! dus wie weet, weten we het geslacht vandaag maar belangrijker vind ik of alles erop en eraan zit en weet niet of ze daar ook naar kijken en anders wachten tot 8 november.. en jij lekker genieten!!!!
Dank jullie wel We zijn inderdaad erg opgelucht... en nu kan ik dan eindelijk gaan genieten! Nu duimen voor jouw echo Liz! En wat leuk trouwens, een opendag gratis echo's zijn altijd leuk!
Heerlijk meid; laat het genieten maar beginnen!! Deden wij ook; shoppen voor onze Uk toen de echo goed bleek te zijn. Liefs