Hoi allemaal! Ik loop te dubben wat ik moet doen. Al sinds mijn scheiding spelen er veel problemen rondom de omgang. Dit wordt momenteel begeleidt door kinderpsychologie. De kinderen wonen volledig bij mij en mijn partner. Nu is het sinds een maand weer volledig mis. Mijn ex werkt totaal niet mee met alle spanning van dien. Ik heb sindsdien ook vaak harde buiken...buikpijn en slapeloze nachten van de zorgen. Nu is spanning natuurlijk niet oke. Maar nu laait het sinds dit weekend weer enorm op. Ik ben net een dweil zo labiel. Strakke band gevoel om mijn buik en krampen onderin. Ik twijfel om de verloskundige te bellen. Ze kan de spanning immers niet wegnemen. Zo ook mijn werk...morgen en vrijdag heb ik 2 lange dagen. Intensieve baan in de zorg. Ik wil me eigenlijk niet ziekmelding. ...maar is het wel wijs? Wat zouden jullie doen?
In gesprek gaan met je werkgever en de situatie uitleggen. Wellicht dat je tijdelijk wat minder kan werken of andere werkzaamheden krijgt. En ik denk dat de vk je het advies gaat geven om het wat rustiger aan te doen. Sterkte! Vervelende situatie waar je in zit.
Wat een nare situatie Ik weet zelf wel dat stress een enorme factor voor harde buiken kan zijn. Ben er zelf heel gevoelig voor, en zit ook al vanaf 13 wk thuis vanwege harde buiken. Afgelopen weekend ineens giga veel harde buiken ( en heel veel stress en verdriet daarbij want we dachten dit kindje ook te verliezen), maar alles was gewoon goed. Toen ik eenmaal een dag plat heb gelegen en geprobeerd heb niet zo angstig te zijn waren de harde buiken al een stuk minder. Ik zou er vanavond niet het spoednr voor bellen tenzij je echt pijn hebt en de harde buiken elke paar minuten komen. Morgen zou ik wel even bellen. Misscjien heeft ze tips. Verder proberen rust te zoeken en rustiger aan te doen. Ik zou me zeker wel ziek melden. Eerst je buik weer tot rust krijgen!
Situatie is inderdaad naar en zo uitzichtloos. Ik bel niet de speodlijn hoor. Maar juist omdat het geen stressmoment is, maar een langdurige kwestie, maakt dat ik zo loop te dubben. En ik ben bang dat het negatieve invloed heeft op ons kleintje. Mijn werkgever weet gelukkig van de omstandigheden hier, maar ik werk net weer een poosje na er een tijdje uitgeweest te zijn. Daarom baal ik ook zo....
Snap je hoor, maar het is dan maar even jammer voor je werk. Je kleintje gaat idd voor nu. En helaas, als je gevoelig bent voor harde buiken kan je er lang last van houden. Ik heb vandaag ook weer teveel gedaan ( lees, zelf m'n lunch gemaakt, aan tafel wat geknutseld voor de kleine, gekookt en opgeruimd, meer niet) en lig nu dus weer op de bank te wachten tot m'n man thuis komt. Kan nu zelfs niet overeind om zelf drinken te pakken want dan spant alles gelijke weer. Op zich als je kindje gewoon goed groeit kan het geen kwaad maar het is wel een teken om echt naar je lijf te gaan luisteren de k ik.
Wat jij beschrijft herken ik inderdaad. Zodra ik opsta van de bank, al is het om naar de wc te lopen, staat alles weer strak. En natuurlijk zegt er een stemmetje...oppassen nu! Maar soms is het zo fijn even ook dat van een ander te horen....
Wel bellen en overleggen. Als verloskundige zegt rustig aan te doen /niet te werken. Blijf je voor je gevoel makkelijker thuis en sta je ook sterker in je schoenen tegenover je werk. Tevens blijven zij ook graag op de hoogte van je gezondheidstoestand. stress en eventueel bijkomende hoge bloeddruk zijn daar onderdeel van. Sterkte igg
Vorige week heb ik het zo druk gehad dat zondag ineens de paniek uitbrak. Ik had zoveel pijn in mijn rug en in mijn buik dat ik er misselijk van werd. Ik was bezorgd om ons meisje en dit hielp niet mee aan de stress. Maandagochtend op mijn werk mijn verloskundige gebeld en die zei; waarom heb je niet eerder gebeld. Daar zijn we voor. Het beste is als jij naar huis gaat en gaat liggen met kruiken of warmte kussens op je buik maar eerst langs de huisarts om te controleren op een blaasontsteking. Nou, dat hielp want ik had geen problemen om tegen mijn baas te zeggen dat ik naar huis moest. Anders had ik het waarschijnlijk ook niet gedurfd. En het gekke is dat zodra je een expert gesproken hebt dit al veel rust geeft, ook omdat je jezelf niet continu hoeft af te vragen of je moet bellen of niet. Je blijft in cirkels denken. Dus mijn advies......bellen. Succes!
Inmiddels bij verloskundige geweest, urine op kweek gehad en veel dingen besproken....maar ik moet per direct stoppen met werken. De wijkverpleegkundige is ingeschakeld omdat zij mij kan ondersteunen bij een aantal moeilijke privézaken. Als ik door blijf lopen nu eindigt het hier waarschijnlijk in een vroeggeboorte. Dat moet voorkomen worden natuurlijk
Ik wens je heel veel sterkte. Ik ken die stress.Ik heb ook last van een vervelende ex. Maar bij mij is zijn vriendin een grote oorzaak. Het voelt dan vaak of ik tegen 2 moet opboksen.
Ik merk dat de rust me wel goed doet. Maar nog geregeld flink harde buiken. Gisteravond tijdens tv kijken ook weer elke 10 min eentje. De problemen rondom mijn ex blijven natuurlijk een factor, maar probeer mezelf zoveel mogelijk af te schermen. Dinsdag naar de arboarts. ..eens zien wat zijn advies zal zijn.